فاطمیه اول 95، شب اول، محمود کریمی و ابراهیم رحیمی

ای شنیـده ز دَمت ختم رسل بوی خدا دیده در ماه رخت چشم علی روی خدا چشمِ چشمِ حقـی و بـازوی بازوی خدا منطقت وحی و زبان تو سخن‌گوی خدا سینـه‌ات مخـزن اسـرارِ هـوالهوی خدا خـلقتت آینـ? خُلـق خــدا، خوی خدا سوَرِ، کوثـر و یاسین پیمبر، رویت لیل? القدر خدا، سایه‌ای از گیسویت مصطفـی شیفتـ? وجه? ربانی تو نورهـا هاله‌ای از طلعت نورانی تو ملک و جن و بشـر گرم ثناخوانی تو آسمان گوشه‌ای از سفره ی مهمانی تو روح جبریـل امین مرغ گلستانی تو وحی پرواز کنـد وقت سخن‌رانی تو نگـه نافـذ چشم تو مسیحای علی است راز هر موی تو یک لیل? احیای علی است خالـق عزّوجـلّ مــدح تــو را می‌گوید پــدر از بـاغ جنـان عطر تو را می‌بوید کوثر از اشک سحرگاه تـو رخ می‌شوید عصمت از چار طرف راه تـو را می‌پوید خُلد، خـاک در سلمـان تـو را می‌بوید از قدم‌‌هــای کنیـز تــو ملک می‌روید بـال جبریـل امیـن فرش ره زائر توست دو جهان گمشده در تربت بی‌حائر توست دفتـر مـدح تـو قـرآن رسول الله است مِهـر تــو پایـه ی ایمـان رسول الله است دامنت بـاغ دو ریحـان رسول الله است سین? پـاک تـو رضوان رسول الله است صـورتت سـور? فرقـان رسول الله است جان تو جان علی، جان رسول الله است برتـر از دانـش و ادارک و ثنـای همه‌ای تو همان فاطمه‌ای فاطمه‌ای فاطمه‌ای طایـر قلـ? عـرشی و زمیــن منزل توست عقـل کـل زائر کاشان? خشت و گل توست ناقه‌ات رفـرف و آغـوش خدا محمل توست وسعت باغ جنان گوشه‌ای از محفل توست تو در آغوش خدایـی و خدا در دل توست تـا ابـد ذریّـه ی ختـم رسـل، حاصل توست کوثـر رحمتـی و ساقی تو دست علی است بودِ تو، بود علی، هستیِ تو هست علی است پدرانـم همــه خــاک قــدم دو پسرت پسرانـم همــه تـا روزِ جـزا خاک درت پدرت گفت: به قربان تو دختـر، پدرت مـادرت عصمـتِ ذاتِ احــدِ دادگـرت دخترت زینب کبراست حسینِ دگرت تو: صدف، نسلِ علی تا صف محشر گُهرت نور و فرقانی و طاهایی و یاسین علی مهر تو دین علی، مشی تو آئین علی جز تو یا فاطمه بر ختم رسل کوثر کیست؟ بضعــه و مـام دو ریحـان? پیغمبر کیست؟

ای شنیـده ز دَمت ختم رسل بوی خدا دیده در ماه رخت چشم علی روی خدا چشمِ چشمِ حقـی و بـازوی بازوی خدا منطقت وحی و زبان تو سخن‌گوی خدا سینـه‌ات مخـزن اسـرارِ هـوالهوی خدا خـلقتت آینـ? خُلـق خــدا، خوی خدا سوَرِ، کوثـر و یاسین پیمبر، رویت لیل? القدر خدا، سایه‌ای از گیسویت مصطفـی شیفتـ? وجه? ربانی تو نورهـا هاله‌ای از طلعت نورانی تو ملک و جن و بشـر گرم ثناخوانی تو آسمان گوشه‌ای از سفره ی مهمانی تو روح جبریـل امین مرغ گلستانی تو وحی پرواز کنـد وقت سخن‌رانی تو نگـه نافـذ چشم تو مسیحای علی است راز هر موی تو یک لیل? احیای علی است خالـق عزّوجـلّ مــدح تــو را می‌گوید پــدر از بـاغ جنـان عطر تو را می‌بوید کوثر از اشک سحرگاه تـو رخ می‌شوید عصمت از چار طرف راه تـو را می‌پوید خُلد، خـاک در سلمـان تـو را می‌بوید از قدم‌‌هــای کنیـز تــو ملک می‌روید بـال جبریـل امیـن فرش ره زائر توست دو جهان گمشده در تربت بی‌حائر توست دفتـر مـدح تـو قـرآن رسول الله است مِهـر تــو پایـه ی ایمـان رسول الله است دامنت بـاغ دو ریحـان رسول الله است سین? پـاک تـو رضوان رسول الله است صـورتت سـور? فرقـان رسول الله است جان تو جان علی، جان رسول الله است برتـر از دانـش و ادارک و ثنـای همه‌ای تو همان فاطمه‌ای فاطمه‌ای فاطمه‌ای طایـر قلـ? عـرشی و زمیــن منزل توست عقـل کـل زائر کاشان? خشت و گل توست ناقه‌ات رفـرف و آغـوش خدا محمل توست وسعت باغ جنان گوشه‌ای از محفل توست تو در آغوش خدایـی و خدا در دل توست تـا ابـد ذریّـه ی ختـم رسـل، حاصل توست کوثـر رحمتـی و ساقی تو دست علی است بودِ تو، بود علی، هستیِ تو هست علی است پدرانـم همــه خــاک قــدم دو پسرت پسرانـم همــه تـا روزِ جـزا خاک درت پدرت گفت: به قربان تو دختـر، پدرت مـادرت عصمـتِ ذاتِ احــدِ دادگـرت دخترت زینب کبراست حسینِ دگرت تو: صدف، نسلِ علی تا صف محشر گُهرت نور و فرقانی و طاهایی و یاسین علی مهر تو دین علی، مشی تو آئین علی جز تو یا فاطمه بر ختم رسل کوثر کیست؟ بضعــه و مـام دو ریحـان? پیغمبر کیست؟ دختـری را که پدر گفته به او مادر، کیست؟ با علی همدم و هم پایه و هم سنگر کیست؟ حامـی دست خـدا، دخت پدر پرور کیست؟ بین دشمن تک و تنها سپر حیدر، کیست؟

نوح تـوحیـد در امـواج خطر کیست؟ تویی روح مابیــن دو پهلوی پــدر کیست؟ تویی اُمِّ دیــن، اُمِّ کتـاب، اُمِّ بشــر کیست؟ تویی مطلع‌الفجرِ دو شمس و دو قمر کیست؟ تویی بهتریـن یـار علـی در پس در، کیست؟ تویی به علـی بازو و شمشیـر و سپر کیست؟ تویی تا صف حشر به هر عصر، طرفدار علی بهتـرین یـار علـی یار علی یار علی هـر کــه از قبـر نهـان تـو نشانی می‌خواست گفتمش در دل تو، در دل من، در دل ماست بس کـه پیداست، به چشم دگران ناپیداست نه مدینــه، همـه‌ جا تربــتِ پــاکِ زهراست فاش گویم حـرمِ فاطمـه، آغــوش خداست حال می‌پرسم: آنجا که خدا نیست، کجاست؟ چــارْ دیوارِ بهشت دل ما حائر توست تو همان وجه خدایی و خدا زائر توست تو کجا؟ این همه رنج و غم و آزار کجا؟ تـو کجـا؟ نالـه بین در و دیوار کجا؟ بضعـه ی احمد و دود و شــرر نار کجا؟ روی حـور و ستمِ دیـوِ ستمکار کجا؟ مخزن سرِّ حق و صدْمه ی مسمار کجا؟ گل بی‌خار کجا؟ نیشِ سرِ خار کجا؟ از در سوختــ? خانه تو معلوم است به خدایی خداوند، علی مظلوم است شـده نزدیـک بـه آتش بکشـم دنیا را گوییــا می‌نگـرم ایــن ستـمه عظما را کـه فلانی بـه فلان گفـت: بزَن زهرا را آن که سوزانـد بـه آتش، حرمه طاها را کشت بـا کشتـن نامـوس خدا، مولا را زد چوب بر باب ولایت به جسارت، پا را لگدی زد به در و سوخت روان همه را کشت یـک سوم سادات بنی فاطمه را

بسم الله النور بسم الله النور النور هر کی اینجا مهمون میشه کله درداش درمون میشه حتی اونکه دلش از سنگه اینجا چشماش گریون میشه هر چی کلید تو عالمین خدا سپرد به فاطمه برا خدا به ما سوا حضرت زهرا مقدمه بسم الله النور بسم الله النور النور ما که عشق باور داریم چه باکی از محشر داریم تنها میشن همه اماما صاحب داریم مادر داریم قیامت قیامت مردن براش شهادته قسم به عشق که فاطمه اصل اصیل شفاعته دنیا از نورش نورانی تا دورا دور بسم الله النور بسم الله النور النور بسم الله النور بسم الله النور النور این یک قطره از دریاشه، دنیا دست فرزنداشه باید باشه پسر زهرا، اونکه ارباب ما باشه ام الحسین خون خدا، ام الشهید بکربلا یوم العلی وجه ثری یوم العلی صدر المصطفی با اشک زهرا شد سر این خون مسطور بسم الله النور بسم الله النور النور بسم الله النور بسم الله النور النور مانده بر روی زمین شاه مظلومان حسین نوحه خوانند انبیاء در زمین کربلا

آیینه ی رسول خدا روی فاطمه جان وجود، بسته به یک موی فاطمه با آن که نیست از حرم مخفی‌ اش نشان شهر مدینه گم شده در کوی فاطمه بـوی بـهشت اگـر چه محمّد از او شنید بالله قسـم بهشت دهـد بـوی فاطمه ختم رسل گرفت به پهلو دو دست خویش از آن لگد که خورد به پهلوی فاطمه طوبی دمید و سدره فتاد و شجر شکست وقتـی خمید قامـت دلجوی فاطمه چـون باب وحی سوخت پر و بال جبرییل نزدیک شد چو شعله به گیسوی فاطمه انگــار رفـت طاقـت دســت خـدا ز دست زان ضربتی که خورد به بازوی فاطمه از یک طرف خجل شده از فاطمه، علی از یک طرف نگاه حسن، سوی فاطمه

آیینه تمام نمای خدا، علی است نقشی که زد رقم، قلم ابتدا، علی است دست خدا، زبان خدا، صورت خدا در بندگیش بنده ی بی انتها، علی است جان رسول و لحم رسول و دم رسول شیرخدا و شیر رسول خدا، علی است بعد از نبی به هر زن و هر مرد مؤمنی مولا علی، امام علی، مقتدا، علی است ذکر علی به وقت دعا یا محمد است ذکر نبی به درگه معبود یا علی است مولای دیگران دگری بود و دیگری یارب گواه باش که مولای ما، علی است

بسم اله کتاب خداوندگار را هر کس که با علیست بداند که با علیست چشم خدا قسیم جهیم و جنان به حشر دست خدا و لنگر الارض و سما علیست گفتم دعا کنم که نگاهی به ما کنن دیدم که استجابتو ذکر و دعا علیست دشمن به دشمنی خود اقرار میکند مردی که داشت بازوی خیبر گشا علیست روز غدیر گفت نبی در غدیر خم یا رب تو باش ناصر هر کس که با علیست آتش زدن به خیمه ابنای مرتضی

یه دل پرپر برا من دو تا چش تر برا من تموم عالم برا تو دعای مادر برا من برا من همین بسه یه با نگام کنه برا من همین بسه یه بار دعام کنه برا من همین یه بار بسه صدام کنه تا وقتی سایه حسین رو سرمه آی دنیا مادر حسین مادرمه تو تب محشر میرسه لحظه ی آخر میرسه قبل ورودم به آتیش یه دفه مادر میرسه