شهادت حضرت فاطمه (س) مجید بنی فاطمه شب دوم فاطمیه اول سال 1398

بی تاب بی تابم از عشق مولا عشق مولا دارم با اذن زهرا عالم و آدم افتاده همه بر پای مادر عالم و آدم با مادر همه قربان حیدر الهی ای فلک دگر نگردی اگر دور سر حیدر نگردی الهی ای نفس بی یاد زهرا اگر رفتی به سینه بر نگردی ذکر اعجاز پیغمبر یا زهرا هوهوی شمشر حیدر یا زهرا سپر جان پیغمبر سر و جان مولا بود بلاگردون حیدر هم توی کوچه زهرا بود امیرالمؤمنین یا شاه مردان دل ناشاد ما را شاد گردان همین است و همین است و همین است فقط حیدر امیرالمومنین است هر لحظه که دست مادر می لرزه زانوهای مرد خیبر می لرزه حال و روز اهل خونه پریشون و گریونه از همون روزی که مادر قد خم برگشت خونه فلک دیدی چه خاکی بر سرم کرد به طفلی رخت ماتم در برم کرد الهی بشکنه دست مغیره میان کوچه ها بی مادرم کرد همین است و همین است و همین است فقط حیدر امیرالمومنین است

وسط شعله کینه حسودا بین تاریکی نا تموم دودا صورت مادرم کبود شد کبودا اثر شعله ها رو پر چادرش دود بالا بره نفسش میبره ای خدا ضربه ها ضربه ها به کجا میخوره آی آتیش سمت مسمار نرو ای در سوی دیوار نرو ای میخ کلنجار نرو عمر خورشید این خونه بی فروغ بود سر ظهری چقدر خونمون شلوغ بود کاشکی اون ضربه به پهلو دروغ بود دست به پهلو گرفت آروم آروم نشست بابا فهمید چی شد دیگه چشماشو بست بین دیوار و در عاقبت بار شیشه شکست این قصه اون که میدونیه خونه رو به ویرونیه دیوار چرا خونیه آی آتیش سمت مسمار نرو ای در سوی دیوار نرو ای میخ کلنجار نرو این مصیبت چرا آخری نداره حال مادر شاید خوب بشه دوباره ضربه اون غلاف اگر که بذاره زخم این ماجرا ضربه آخره فاطمه راهی آخرین سنگره سند روضه کوچه ها بازوی مادره تا مسجد میرسه آخرش اما زخم بال و پرش ای وای چی اومد سرش

ای همه شب به گوش تو گریه بی صدای من مانده به سینه با نفس ذکر خدا خدای من اشک تو ریزد از بصر بغض تو مانده در گلو کشته مرا سکوت تو گریه کن از برای من مظلوم مادر هر نفسی که می کشم آه تو خیزد از دلم گشته علی علی زمزمه دعای من عقده به سینه دارم و منع ز گریه می شوم حبس شده ست در گلو گریه های های من کوه فراق قد خم موی سفید و عمر کم عمر برو که بعد از این مرگ بود دوای من مظلوم مادر

ای که شجاعت آورد چهره به خاک پای تو بسته به خانه تا به کی دست گره گشای تو همچو جنین گرفته ای زانوی غصه در بغل خیز و ببین چه می کشد همسر با وفای تو من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان قال و مقال عالمی می خرم از برای تو حیدر لحظه به لحظه می برم بار غمت به دوش دل کوچه به کوچه می کنم جان سپر بلای تو گر چه قدم دو تا شده، تیغ نبرد ما شده گری? های های من نال? بی صدای تو تا نشود به موج غم یک سر موی از تو کم گام به گام و دم به دم محسن و من فدای تو دستم اگر شکسته شد در ره یاری ات چه غم باش که دارم آرزو سرشکنم به پای تو روی کبود من بود باعث رو گرفتنم ماه گرفته رو شده، مهر خدانمای تو حیدر

دارن در میکوبن به فکر آشوبن خدایا پس چرا مادر از سجاده جای بابا به سمت در راه افتاده ای وای خدایا انگار اینجا به یاد خیبر رفته به سمت میدون زهرا به جای حیدر یوماه یوماه یوماه یوماه داره در می سوزه یه معجر می سوزه توی آتیش داره کم کم در می افته خودم دیدم که مادر با سر می افته این خون که داره روی دیوار و در می جوشه از تاول آتیشه از زخم رو پهلوشه یوماه یوماه یوماه یوماه

سرمه چشمام خاک پاهاتو ماجرا داره دل من با تو اگه تو چشام نم بارونه به تو محتاجم خدا میدونه خدا میدونه نبودی روز من سیاه میشد آخر راهی که میرم عاقبت کجا میشد کی دلم دچار کربلا میشد صاحب قبر بی نشون سلام مادر واسه زیارتت کجا بیام مادر تو با این حالی که پر از دردی ولی در حقم مادری کردی اومدم بین نوکرات جا شم بلا گردون بچه هات باشم به تو محتاجم مثه کویر به بارون خدا تا تو این راهی که میرم بشه جون من فدا با دعات جا نمونم از شهدا یه نیگاه کن فقط به گریه هام مادر به تو دروغ نمیگن این چشام مادر صاحب قبر بی نشون سلام مادر واسه زیارتت کجا بیام مادر همین است و همین است و همین است فقط حیدر امیرالمؤمنین است