شهادت حضرت فاطمه (س) مجید بنی فاطمه شب اول فاطمیه اول سال 1398

شب های درد و نافله و بی قراری ام چشم خداست شاهد شب زنده داری ام گاهی میان گریه که از هوش میروم اشک علیست آن که میاید به یاری ام چندیست نان نپخته و کاری نکرده ام شرمنده کنیزم از این خانه داری ام پیری زود رس به سراغ من آمده برگ و بری ندارم اگر چه بهاری ام همسایه ها به مرگ من انگار راضی اند دلگیر از این محله و این هم جواری ام زخمم به یک اشاره دهن باز میکند شب تا سحر مراقب این زخم کاری ام آتش حریف سوره قرآن نمیشود من کوثرم که در دل تاریخ جاری ام من رهبرم علیست که حق در مدار اوست شکر خدا شهید ولایت مداری ام گردد اگر چه غرق به خون پای تا سرم به زان که بنگرم غم غربت به شوهرم مرگ من از فشار در و دیوار خانه نیست این غصه می کشد که غریب است شوهرم

بهار زندگی ما خزونه علت گریه هامو کی میدونه اون غمی که دلامونو سوزونده مصیبت یه مادر جوونه تو سرخی سپیده دیدی یا نه مادر قد خمیده دیدی یا نه شنیدی از مزار بی نشونه اون که کسی ندیده دیدی یا نه هر آدمی دلش می گیره میره پیش مادرش دلم گرفته که مزارشم ندیدم آخر حرم نداره آه چه سخته باورش اونی که مارو میکُشه همیشه روضه دیوار و در و آتیشه تو اون شلوغی و تو اون هیاهو میخوام بگم چی شد ولی نمیشه بعد تموم ضربه ها در افتاد مادرمون از نفس آخر افتاد روضه امشبم همین یه خطه جلو چشای بابا مادر افتاد روضه امشبم همین یه خطه جلوی چشم بابا مادر افتاد مگه ندیدنش که غرق زخم شد همه تنش میون شعله ها یه چیزاییه سخت گفتنش همین که محسن و چه جوری کشتنش اجل گم کرده بعد از قتل محسن خانه ما را بیا ای مرگ یاری کن من افتاده از پا را نه دستی مانده تا گیسوی زینب را کنم شانه نه پایی تا برای گریه گیرم راه صحرا را ببر ای دست سالم دست مجروح مرا بالا که از صورت بگیرم قطره قطره اشک مولا را

شب و روز من با عشق تو سر شد حال من خوبه تو روضه بهتر شد من توو چشم تو خدا رو می دیدم هر دفعه آقا چشای من تر شد برای مادرت اگه خون ببارم کمه فاطمیه برام مثل ماه محرمه ای جان، ای جان جان جانان ای عشق، ای شور و روح و ریحان به مادرت قسم صدام بزن منو ببر کربلا ببین که بارونه چشای من منو ببر کربلا فقط به خاطر امام حسن منو ببر کربلا منو ببر کربلا دم عیساتو ذکر مسیحاتو شور شیرینم زلف چلیپاتو قبله ی عشقی حضرت سلطانی روح ایمانی ساکن دلها تو تو دست رد نمیزنی روی این سینه ها دلم میخواد بیام شب جمعه ها کربلا یارم عشق تو کار و بارم یارم من خیلی دوست دارم به مادرت قسم صدام بزن منو ببر کربلا ببین که بارونه چشای من منو ببر کربلا فقط به خاطر امام حسن منو ببر کربلا

توی آسمون چشمات مادر دل من میخواد کبوتر باشه بهترین حس تو دنیا اینه رو سرم سایه مادر باشه تو قنونت های نمازات اون نمازای نشسته برا نوکرا دعا کن با همون دست شکسته میرسه روزی که روزگار با دردای دلم بسازه میرسه روزی که پسرت بیاد برات حرم بسازه نور دل طاها انسیه حورا فاطمه الزهراء تو دلم حس عجیبی دارم اگه بارون چشام میباره آره اون چادری که خاکی شد برا من عطر بهشت و داره مثل بارون نگاهت واسه این دل کویری میشه اشکامو ببینی میشه دستامو بگیری به تو مدیونم من شور عشق و راز و رمز بندگیم و به تو مدیونم من ،همه لحظه لحظه های زندگیم و ذکر لب مولا زمزمه دریا فاطمه الزهراء

سرمه چشمام خاک پاهاتو ماجرا داره دل من با تو اگه تو چشمام نم بارونه به تو محتاجم خدا میدونه خدا میدونه نبودی روز من سیاه می شد آخر راهی که میرم عاقبت کجا می شد کی دلم دچار کربلا می شد صاحب قبر بی نشون سلام مادر واسه زیارتت کجا بیام مادر تو با این حالی که پر از دردی ولی در حقم مادری کردی اومدم بین نوکرات جا شم بلا گردون بچه هات باشم به تو محتاجم مثه کویر به بارون خدا تا تو این راهی که میرم بشه جون من فدا با دعات جا نمونم از شهدا یه نیگاه کن فقط به گریه هام مادر به تو دروغ نمیگن این چشام مادر صاحب قبر بی نشون سلام مادر واسه زیارتت کجا بیام مادر منو عاشق کرد ماجرای تو نوکری واسه پسرای تو گردنم رفته زیر دین تو که گذشت عمرم با حسین تو خدا رو شکر که موهام سچید میشن تو روضه ها تموم فکر و خیالم شده خاک کربلا به فدای غربت خون خدا این تموم حرف و خواهشم مادر یه کاری کن منم شهید بشم مادر

یا قاهر العدوّ و یا والی الولیّ یا مظهر العجائب یا مرتضی علی