فاطمیه، گلچین دوم، حنیف طاهری

واحد - پشت در انبار هیزم گشته بود خانه در انبوه آن گم گشته بود هرکه غائب بود در قتل خلیل آمد و آتش زدن را شد کفیل این طرف غوغای چهل نامرد بود آن طرف یک یاس چهره زرد بود این طرف پایه گذاران جفا آن طرف یک داغدار مصطفی این طرف چهل زورگوی نانجیب آن طرف یک حامی مرد غریب تا که آتش جای خود را باز کرد کار خود را با سوختن آغاز کرد دیگر آتش ذره ای غیرت نداشت شعله را در دامن زهرا گذاشت ناگهان شد ناله ی زهرا بلند عرش رحمان شد ز آهش دردمند آتش افتاده میان منزلش گم شده در شعله ها آهِ دلش آسمان پر دود و پنهان آفتاب چهر? خورشید در زیر نقاب وای اگر پرسند مردان یهود علت این آسمان پر ز دود می رود از شهر یثرب آبرو از چه گشتند با حق آبرو

زمینه - کعبه ی دل من اماممه باعث قعود و قیاممه حج من صلات و صیاممه علی اماممه تا نفس بگیرم، نفس به پای، علی می زنم حالا که غریبه، فدائیاشیم، من و محسنم حرف اول و حرف آخرم من محافظ جان حیدرم بین کوچه ها شد مصاف من خونه ی علی شد مطاف من گرد روی مولا طواف من علی اماممه بین دود و آتیش ، به عشق حیدر ، بهشت منه من سپاه حیدر ، پناه حیدر ، شدم یک تنه قاهر العدو والی الولی سینه چاکتم مرتضی علی حرف اول و حرف آخرم من محافظ جان حیدرم

روضه - سکوت خونه رو شکست صدای پای همهمه هیزم آوردن دم در همسایه های فاطمه آتیش آوردن واسه یه در، اونم یه عالمه غربت مرد خونه رو ببین مادر خونه رفته پشت در به حرمتش کسی نگاه نکرد چند نفر آخه به یک نفر به روی خاک کوچه ها یه مادری نشسته بود غرور مردِ خونه رو ضربه ی در شکسته بود صبوری و وفا و عهد دست علی رو بسته بود مادر خونه بین کوچه ها تا اشک چشمای علی رو دید می گفت جدا نمی شم از علی حتی اگه دستمو بشکنید وای مادرم ... وای مادرم اینجا کجاست این همه چشم تر آمده اینجا کجاست این همه بی مادر آمده گر همه باشید خصم جان او من به جان باشم بلاگردان او فاطمه تنها طرفدار علی ست در هجوم دشمنان یار علی ست دیده پوشیدم ز جان خویشتن ای مغیره ، هرچه می خواهی بزن این در کاشانه ، این پهلوی من این غلاف تیغ ، این بازوی من من به جان زخم علی را می خرم گو چهل نامرد ریزند بر سرم گر برآید شعله از کاشانه ام یا که گردد قتلگاهم خانه ام گر شود پرپر ز جور قاتلم غنچه ی نشکفته در باغ دلم گر رود از ضرب سیلی هوش من گوشوار بشکند در گوش من گر شوم با کوه آتش روبه رو یا رود مسمار در قلبم فرو گر رسد در پشت در جان بر لبم افتم از پا پیش پای زینبم گر شود در لحظه? سقط جنین از جفای دشمنان نقش زمین باز می گویم به آوای جلی یاعلی و یاعلی و یاعلی

روضه - بازم داره صدا میاد صدای مجلس عزا صدای مادری میاد تو سر صدای کوچه ها کی می دونه چی می گذره تو دلِ بچه سیّدا گوش? چادرش مثهِ ضریح جایِ دخیلِ بست? منه چادر وصله دارِ فاطمه پناه قلبِ خست? منهِ اشکِ همه گریه کنا از آب حوضِ کوثرِ گریه کنا همه بیاید که دم دمای آخرِ مجلس روضه واس? شهادت یه مادرِ دوسش دارن زمین و آسمون فدایی داره قدّ کهکشون گریه مون از اینه آخه چرا کمون شده قدِش،جوون جوون صاحب قبرِ بی نشون کم نشه سایت از سرم از صدقه سرِ توئهِ اشکِ تو چشمای ترم دلم هواتو کرده و بهم بگو کجا برم صاحب سنگ قبر و بی نشون حرم داری میونِ قلبمون می گیره انتقامتو یه روز دولتِ عدلِ صاحب الزمون آقا بیا ... آقا بیا ...