فاطمیه، گلچین اول، حنیف طاهری

مدح امیرالمؤمنین (ع) - ز پیغمبر چو بشنیدند اصحاب این سخن گفتند که دیشب با علی بودیم جمله جمع در یک جا تبسم کرد سلمان، این سخن گفتا به پیغمبر که غیر از خود ندیدم هیچ کس در نزد آن مولا اباذر گفت با سلمان به روح پاک پیغمبر نشسته بودم اندر خدمتش در گوشه ای تنها به گوش فاطمه خورد این سخن گفتا علی دیشب که تا صبح از درون خانه پا ننهاد برون اصلا که ناگه جبرئیل از حق سلام آورد بر احمد که ای مسند نشین بارگاه قرب اوادنی اگر چه بر همه ظاهر شدم بر صورتی اما ولیکن از همه بگذشت، با ما بود در بالا جنابش خالقی باشد که بر خلقش دو صد عالم به هر عالم دو صد آدم به هر آدم دو صد حوا به هر حکمش هزاران کوه بر هر کوه صد دامن به هر دامن هزاران دشت بر هر دشت صد سینا نه وصفش این چنین باشد که می گویند در عالم زخندق جست و مرحب کشت اندر بیشه ی هیجا علی سریست در وحدت که باشد سِر بی همتا علی خلقی است در خلقت که باشد خلقتش یکتا شاعر : ابوعلی سینا

واحد - این هم مرام و مسلک پیغمبر خداست تنها به سوی شاه نجف اقتدا رواست تنها مسیر حضرت مولاست راه راست راه بدون حیدر کرار نارواست این کار و بار ماست علی کار و بار ماست مولا عمامه ی تو مدار سماء بود دست تو دست خالق مشکل گشا بود شمشیر ابروان تو تیغ خدا بود حالا خودت بگو که تو جایت کجا بود وقتی که جای پای تو بر دوش مصطفی ست جوشن کبیر احمد مختار یا علی ست بی شک شریعت نبوی زنده با علی ست تنها علی ست لایق خیر النسا علی ست ای کافران کجا همه جا هر کجا علی ست لایمکن الفرار جهان دست مرتضی ست مولای ما به دین پیمبر گواه بود تیغش در اختیار رسول اله بود دین خدا بدون علی کوره راه بود بی مرتضی نماز و نیایش گناه بود

واحد - به جای قلب من خانوم سکوت خونه رو بشکن چرا مثل تموم شهر ، غریبی می کنی با من تو این روزای دلتنگی سر سجاده می شینی دارم اشکاتو می بینم چشات تاره نمی بینی خبر دارم ، نمی مونی . می خوای اما نمی تونی تو محراب پریشونی ، نماز گریه می خونم باید من جای تو بودم ، به تو جونم رو مدیونم تو فکر رفتنی دیگه نمی دی دل به اصرارم پریشونی تو می بینم دلت تنگه خبر دارم خبر دارم ، نمی مونی . می خوای اما نمی تونی رسیده موقع رفتن داری بارت رو می بندی نزن آتیش به قلب من چرا تو گریه می خندی تو میری مرد میدونت ، می شینه گوشه ی خونه نباشی هم زبون من ، دیگه حرفی نمی مونه کنار ِ بسترت هر شب ، حسن با گریه می خوابه دیگه تو فکر ِ چی هستی ، حسین بالا سرش آبه

زمینه - گلم گشته خزانی در ایام جوانی خزان می برد امشب گل پرپر ما را خدایا تو عطا کن شفا مادر ما را گهی دیده گشاید گهی می رود از هوش گهی ناله بر آرد گه از زمزمه خاموش به تنهایی بابا خدا رحم نماید که از سینه ی مادر به سختی نفس آید غریبانه سر خود به دیوار گذارد به مظلومی مادر ز دل ناله برآرد

روضه - تو نگاهت چقدر حس آرامشه حرف رفتن نزن آخرین خواهشه دنیا تقدیرمو با نفس هات نوشت با تو پر می کشم تا خدا تا بهشت تو بمون فاطمه که واسم مرهمی تو که دلگرمی روزای سردمی تب تنهایی مو با چشام داد می زنم با سکوتم همش درد و فریاد زدم بیا خندیدنو به لبت هدیه کن روزا ناله نزن شبا کم گریه کن تو به این فکر نکن که چقدر پیر شدم تو زمین گیر شدی که زمین گیر شدم باورت می شه که علی تنها شده به دلم فاطمه یه امیدی بده غم روی شونه هام اومد از راه نشست شیشه و آینه وقتی با هم شکست

واحد - اسمت رو لبمه ذکر هر شبمه به خدا عشق منی یا حسن سلطان دلمی در آب و گلمی شدم از عشق تو من سینه زن شاه کرامت حسنی همیشه در قلب منی حسن حسن شعارمه نوکریت افتخارمه سایه نشین علم حسنیم کاسه به دست کرم حسنیم مدافعان بارگاه دمشق سازندگان حرم حسنیم لبیک یا حسن لبیک یا حسن هرکس سینه زنه مجنون حسنه زیر دِین زینبه والسلام از صحن مصطفی تا قبر مجتبی مثه بین الحرمینه برام به کوری سعودیا با مدد آل عبا توی بقیع با اشک غم بنا می شه چارتا حرم دل به تو بستیم از روزای قدیم اجازه دادی که به سینه زدیم سرور اهل آسمون و زمین بزرگ ساداتی امام کریم لبیک یا حسن لبیک یا حسین