شب ششم محرم، سید مهدی میرداماد

ذکر دم تکبیرشه حسن معز المومنین نقش روی شمشیرشه جدی امام العارفین بدرقه ی راهش دعای خیر یل ام البنین حی علی خیر العمل، انا البطل، ابن البطل اگه نمی شناسید منم پسر حسن، شیر جمل عهدم با حسن، هستم با حسین لبیک یا حسن، لبیک یا حسین لحظه ی پیکار منه انا بن سبط المصطفی دست علی یار منه منم غلام مرتضی می جنگم اما بی زره به ابرو میندازم گِره میام به میدون یک تنه همه صید تیغم یکسره بابام گفته که یا مرگ یا حسین لبیک یا حسن، لبیک یا حسین یا علی می گم، می زنم به قلب لشکر صف به صف مدافع زینب منم به عشق آقای نجف سرور و مولام یا علی امیر و آقام یا علی غیرته که می جوشه از خون تو رگهام یا علی ای یارا حسن، ای جانا حسین لبیک یا حسن، لبیک یا حسین

سلام خدا بر تو ای جان عالم سلام خدا بر تو ای اسم اعظم سلام همه وقت نوشیدن آب به لبهای تو ای شهید محرم آه امیر بی همتا، شهید عاشورا حسین یا ثارالله آه گُل در خون پرپر، سر بر نی سرور حسین یا ثارالله روضه ات فیض و بار عام است جامه ی مشکیم احرام است زنده از خون تو اسلام است یا حسین، یا اباعبدالله به میدان ببینید یل صف شکن را به جای زره بسته بر تن کفن را ببین در خروشه قدم های قاسم شکوه حسن را، وقار حسن را با دل و جان می آید، رجز خوان می آید به عشق ثارالله باز به میدان غوغا کرد، چه شوری بر پا کرد بگو ماشاءالله می شود یاور ثارالله یک تنه لشکر ثارالله اکبر دیگر ثارالله یا حسین، یا اباعبدالله از آئین مردی و غیرت سخن گفت ز رسم وفا با دل و جان و تن گفت برای دفاع از حسین و قیامش قیامت به پا کرد، انا بن الحسن گفت جان به قربان قاسم که شد جان قاسم فدای ثارالله با تنی در خون پرپر، نهاده قاسم سر به پای ثارالله شد سر و پای او خونین تر تا شود چهره اش رنگین تر مرگ او از عسل شیرین تر یا حسین یا اباعبدالله

حسینا واحسینا واحسینا

گرد حرم دویده ام، صفا و مروه دیده ام هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود حسین حسین حسین حسین مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود مگر حسین تشنه لب عزیز مصطفی نبود مگر کسی که کشته شد، تنش برهنه می کنند مگر که کهنه پیرهن به پیکرش روا نبود حسین حسین حسین حسین شبهای جمعه دلم غرق آهه زهرای مرضیه تو قتلگاهه میگه با ناله "بُنَی بُنَی" این کشته، لب تشنه و بی گناهه حسین حسین حسین حسین

اگه کُشتن چرا آبت ندادن چرا زان دُر نایابت ندادن اگر کشتن چرا خاکت نکردن کفن بر جسم صد چاکت نکردن گُلی گم کرده ام می جویم او را به هر گل می رسم می بویم او را گل من یک نشانی در بدن داشت یکی پیراهن کهنه به تن داشت برادر جان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگشتر نداری الهی خواهرت زینب بمیره نباشه بعد از تو ماتم بگیره امون ای دل ای دل ای دل خودم دیدم ز بالای بلندی عزیز مصطفی را سر بریدند همه منتظرند مادرش برسه کاش صدای برادر به خواهرش برسه دست قاتل اگه به سرش برسه سیدالشهداء، سیدالشهداء ای زینب دوش نبی روی زمین جای تو نیست این خار و خاشاک بلا منزل و ماوای تو نیست حسین وای، حسین وای غریب حسین، غریب حسین اگه حسین ما نبود عشق این همه زیبا نبود چیزی به اسم عاشقی تو سینه ی دنیا نبود بدون ذکر تو حسین زندگیمون جهنمه خودت که بهتر می دونی مستی ما مُحرمه یا لیتنا کنا معک، یا لیتنا کنا معک غریب حسین، غریب حسین بدون ذکر تو حسین زندگیمون صفا نداشت زمین یه ویرونه می شد اگه یه کربلا نداشت گِرد حرم دویده ام، صفا و مروه دیده ام هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود