شب اول ماه محرم - میثم مطیعی

بسم الله بإذن الله به إذن فاطمه همان پهلو شکسته همان که پای قتلگه محزون نشسته سر داده نوحه حسین من حسین من غریب مادر بسم الله بـإذن الله به اذن فاطمه همان بازو شکسته بالا سر بازو بریده ای نشسته سر داده نوحه عباس من عباس من غریب مادر حسین من، حسین من شهید بی سر شعر: سید مهدی سرخان

صاحب عزا سلام، خدا صبرتان دهد ای مهربان امام، خدا صبرتان دهد از نو هلال ماه محرم دمیده است آه ای مه تمام، خدا صبرتان دهد خون گریه کردن است، برای غم حسین کار تو صبح و شام، خدا صبرتان دهد در راه کربلا، چه غریب است کاروان تا روضه های شام، خدا صبرتان دهد بی تاب گریه میکنی و مانده در نیام شمشیر انتقام، خدا صبرتان دهد شاعران: دکتر محمدمهدی سیار و میلاد عرفانپور

خودم دیدم که مادر پشت در بود خودم دیدم که آتش شعله ور بود

مولا! از این بالا می‌بینم صحرا رو می‌بینم چشمای گریون زهرا رو از این بالا پیداست تنهایی نزدیکه می بینم که حلقِ شیش ماهه چه کوچیکه وای نیا نیا نیا حسین مولا! از این بالا می‌بینم صحرا رو می‌بینم می‌بینم دستای سقا رو از این بالا پیداست که خم میشه قدت پیش جسم اکبر اون اشکای بی‌حدت وای نیا نیا نیا حسین مولا! از این بالا می‌بینم صحرا رو می‌بینم می‌بینم بر نیزه سرها رو از این بالا پیداست پلکای بی‌جونت خیره سوی خیمه هست اون چشمای گریونت وای نیا نیا حسین مولا! از این بالا می‌بینم فردا رو می‌بینم چشمای شومِ نامردا رو یا الله از غارت یا الله از کوفه سخته داغ غربت اما آه از کوفه وای نیا نیا نیا حسین وای غریب کربلا حسین وای شهید سر جدا حسین

هلال ماه غم رسید آقا چقدر دلای مبتلا داری برای بخشش گنه کارا تو بیشتر از بقیه جا داری شه والا مقام و علیک السلام یا حسین عالی درجات یا حسین کشتی نجات حسین جانم جانم جانم چه نوکرایی که همین امسال منتظر محرمت بودن اآان به زیر خاک خوابیدن عمری به زیر پرچمت بودن همه جان ها فدات به فدای عزات یا حسین ای آب حیات یا حسین عالم به فدات حسین جانم جانم جانم

علینا بالعزا، علینا بالبکا علینا بالحسین، علینا بکربلا ای دل بیا موسمِ حج حسینی شده گریه به شاه غریب، واجب عینی شده السلام علی ساکن کربلا سلام علی روح قالوا بلی سلام علی بهجه المصطفی، سلام علی الحسین پیراهن مشکی عزای تو بر تن تمامی عالمین علینا بالعزا، علینا بالبکا علینا بالحسین، علینا بکربلا عزای مادر است، عزای حیدر است خدا روضه گرفت، عزای پیمبر است گریان شده آسمان، بهر عزای حسین عالم به سر می‌زند، یاد لب‌های حسین السلام علی من بَکَتهُ السما سلام علی اشرف الاولیا سلام علی سیدالشهدا، سلام علی الحسین با خون سرخ گلوی تو بُوَد کل عالم وجود زیر دِین علینا بالعزا، علینا بالبکا علینا بالحسین، علینا بکربلا میان کوچه‌ها، غریبم ای خدا به مولایم بگو، به کوفه نیا نیا کوفه میا جان من، این جا که جای تو نیست حرف است همه نامه ها، کوفه فقط مدعی است من هراسانم از کوفیان پلید به دل با تواند در عمل با یزید سلام علیک فرید الوحید، سلام علی الحسین عالم بمیرد، برای آن دمی که اسیر می شوند زینبین علینا بالعزا، علینا بالبکا علینا بالحسین، علینا بکربلا شاعر: حمید رمی

شیرین تر از جان، حسین جان حسین جان، حسین جان ای جان جانان، حسین جان حسین جان، حسین جان

کجا بودم من در این یک سال؟ کجا بودم دور از این احوال؟ قبول آقا! بی وفا بودم جدا از تو، از خودم حتی من جدا بودم کجا بودم؟ کودکی بودم خسته از سرگردانی دنیا که گم کرده در شلوغی ها ناگهان دست مادر خود را دوباره رسیدم به دامن مادر، شکستن بغضم مبارک باد به گریه سپردم دو دیده ی خود را، من و غم او، هر چه بادا باد! ببین که ندارم به جز آهی ولی به امیدی شدم راهی سیه رویم آقا، ولی مگر این جا، سیاهیِ لشکر نمیخواهی؟ قرار دلم خیمه گاه حسین شاعر: محمدمهدی سیار

یا ابی عبدالله یابن الحیدر یابن الزهرا ما را رسان به کربلا ما را رسان به شهدا ای آئین ما رهبر ما سید علی خامنه ای در حسینیه ی تو برگ براتم دادند وسط سینه زنی بود نجاتم دادند مرده ای بیش نبودم که به دستور شما تا مسیحا بشوم آب فراتم دادند چقدر نام تو زیباست ابا عبدالله نمک زندگی ما است ابا عبدالله بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه ی آب فراتم، ای اجل مهلت برده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

اومدن همه ی سینه زنا برا بیعتِ با غمِ حسین دل عاشقا دریایی شده پای موجای پرچم حسین ذکر تموم عالم رسیده باز محرم رسیدن همه ی بسیجیا تا بگن همه با شور و نوا یا حسین تا ابد رو لب ما است پای عهدمونیم با شهدا

تحویل شد سال نوکریم سلام آقای کریم رو دوشم شال نوکریم سلام آقای کریم سلام آقا محول الاحوالم هستی سلام آقا مرهم روی بالم هستی اونی که شد شهید تویی به داد ما رسید تویی امید نا امید تویی حسین عزیز فاطمه، حسین عزیز فاطمه حسین عزیز فاطمه، حسین عزیز فاطمه شاعر: برادر رضا شریفی

گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی حاصل عمر آن دم است، باقی ایام رفت