مدیحه سرایی عید غدیر خم، محمود کریمی

ها علىٌّ بشر کیف بشر ربه فیه تجلى و ظهر مانده عالم همه در حیرت تو که بشر می شود این گونه مگر علی مولا علی مولای علی شب سرشار ز اسرار غدیر شب عشق علمدار غدیر شب حیدر شب حجت حق شب رحمت به احرار غدیر همه مستیم خم و باده علی یم رحمت بود یاد علی به نبی گفت جبریل امین که الا یا نبی ناد علی قمرت را فلک مشتری است نجفت خانه ی مادری است تو سراپا وجودت ز رسول و محمد خودش حیدری است فلک فی فلک فیه نجوم صدف فی صدف فیه درر مانده عالم همه در حیرت تو که بشر می شود این گونه مگر خاک نعلین علی در و گوهر مشعل نور رخش شمس و قمر علی مولا علی مولا علی یا علی علی علی یا علی علی علی

مرا اندر غدیر عشق زادند سرشک شوق و شیر عشق دادند سرشک و شیر با خونم عجین شد تولاّی امیرالمؤمنین شد مرا شیر ولایت داد مادر مرا با عشق حیدر زاد مادر ولایت روح را آب حیات است ولایت خَلق را فلک نجات است ولایت گوهر دریای نور است ولایت همدم موسی به طور است ولایت هدیه رب جلیل است ولایت رهنمای جبرئیل است ولایت گُل بر آرد از دل خار ولایت میثم است و چوب? دار ولایت یعنی از حیدر حمایت ولایت یعنی از عترت روایت ولایت یعنی از جان دست شستن به موج خون رضای دوست جستن ولایت یعنی از گهواره تا گور طریق عترت از روی خط نور ولایت بستگی دارد به فطرت ولایت خطّ قرآن است و عترت به قرآن، قول پیغمبر همین است تمام دین امیرالمؤمنین است به حقّ حق همین است و جز این نیست که هر کس را ولایت نیست دین نیست تو را گر مهر مولا نیست در دل ز طاعات و عباداتت چه حاصل اگر گیری وضو با آب زمزم اگر سجّاده گردد عرش اعظم اگر گویی اذان بر بام افلاگ گر از تکبیر گردد سینه ات چاک اگر ضرب المثل گردد خضوعت به حمد و قل هو الله و رکوعت اگر در سجده صدها سال مانی خدا را از درون خسته خوانی اگر باشد به توحیدت تعهّد اگر گردی شهید اندر تشّهد مبادا بر نماز خود بنازی ولایت گر نداری بی نمازی گرفتم اینکه مانند تن و جان وجودت شد یکی با کُّل قرآن همه آیات آن را خواندی از بر ز باء اوّلین تا سین آخر اگر مهر شه مردان نداری به قرآن بهره از قرآن نداری محمّد (ص) شهر علم است و علی در ز در در شهر وارد شو برادر هر آنکو ناید از در دزد باشد که در محشر جحیمش مزد باشد مرا غرق تجّلا کن علی جان مرا مست تولّا کن علی حان ز جام معرفت سیراب گردان چو شمع محفل خود آب گردان اَگر آلوده ام دل بر تو بستم و گر خارم کنار گُل نشستم نمک پرورد? خوان تو هستم نمک خوردم نمکدان را شکستم اگر من خار و پستم، تو عزیزی مبادا آبرویم را بریزی ارادتمند زهرای بتولم قبولم کن قبولم کن قبولم کیم من ?میثم? بی دست و پایی گنه کاری تهی دستی گدایی بگو دشمن کشد بر اوج دارم امیرالمؤمنین را دوست دارم قنبر که خود لیاقت قنبر شدن نداشت افتاد بین جذبه ی قنبرکشانیت تو روی دست آمدی پس میا به زیر بالا مکان بمان به همان لامکانیت علی

ای دین و زندگیِ من مولا بَخِّن بخِّن ابالحسن مولا جون هر کی که دوس داری امشب به ما هم یه سری بزن مولا امشب تو رویام با عشقه بیعت با تو می بوسم از سر تا پاتو مستم به تولات و خاکم به سر رات و امشب شبِ عید و من می بینم رویات و مولا مولا علی علی مولا این عشق مثه آتیشه این سیل اگه جاری شه اصل و نسب تکفیر می سوزه از ریشه شیعه نسل تکفیری رو بر میداره پای این عهد سرمیذاره مولا مولا علی علی مولا پاک میشه لا الا اله الله از هر بیرق به غیر حزب الله کامل میشه شکوه این پرچم با تصویر علی ولی الله هر کس به تو دل داده از هر نظر آباده هرچی به جز عشق تو از چشمش افتاده شد کامل با تو دین پیغمبر، حیدر جانم جانم، حیدر حیدر سر مست از باده ی غدیرم من عیدی از فاطمه می گیرم من هم دینم هم تمام هستیم و مدیون حضرت امیرم من مولا مولا علی علی مولا ایمان مثه امیده، امید خود توحیده امشب شب تجدیده بیعت با خورشیده سر تا پا وقف حضرت حجت هستیم پا بند این بیعت هستیم تجدیده بیعت و سلام ما تقدیمه محضرِ امام ما ان شاءالله برای آقامون جون و قنبر بشیم تمام ما بیعت شرفِ مرده، نامردِ که برگرده محسن حججی اینو با خون ثابت کرده پای عهدی که می بندیم امشب هستیم سربازای زینب هستیم سربازی که شرف تو چشماشه شوق وصل و شعف تو چشماشه سرباز لشکر نجف آباد تفسیر لا تخف تو چشماشه مولا مولا علی علی مولا با اذن رسول الله، پشت سر آل الله امشب همه می خونیم، لبیک یا ثارالله پیچیده لبیک از نجف تا کربلا یا کربلا ، یا کربلا ، یا کربلا حیدر حیدر شهادتین ما اینه میراث والدین ما میرسه روزی که همه عالم پر میشه از حسین حسینِ ما مولا مولا حسین حسین مولا

حیدر شدی تا پشت در هی، در بکوبم بر خاک پای قنبرت هی، سر بکوبم مولا علی علی مولا علی حجت حق علی مولا علی صورت حق علی مولا علی رحمت حق علی مولا علی آیت حق علی مولا علی جنت حق علی مولا علی دعوت حق علی مولا علی صولت حق علی مولا علی دولت حق علی مولا علی قدرت حق علی مولا علی مولا علی، علی مولا علی شوکت حق علی مولا علی رحمت حق علی مولا علی عزت حق علی مولا علی هیبت حق علی مولا علی نصرت حق علی مولا علی نهضت حق علی مولا علی مولا علی، علی مولا علی حیدر شدی تا پشت در هی، در بکوبم بر خاک پای قنبرت هی، سر بکوبم هر کس تو را دارد چرا باید بترسد مثل تو تنها از خدا باید بترسد شور و شعف علی مولا علی در صدف علی مولا علی اصل هدف علی مولا علی شاه نجف علی مولا علی مولا علی، علی مولا علی السلام علی الحسین حسین حسین حسین

دلم مست شراب الغدیر است سرا پایم کتاب الغدیر است الا ساقی سر و جانم فدایت تمام هست خود ریزم به پایت نجات از بند و دام هستیم ده زمینای ولایت مستیم ده چنان بر گیر با یک جرعه هوشم که چون خم در غدیر خم بجوشم دل از کف داد? ما اُنزلم کن ز اکملت لکم دین کاملم کن بده جامم که عیدی دل پذیر است نه نوروز است این عید غدیر است وجودم مست از جام تولاّست دلم دریایی از نور تجلاّست بیا تا مدح مولا را بگوییم به صحرای غدیر خم بپوییم محمّد (ص) نغم? توحید دارد در آن صحرا خدا هم عید دارد چه صحرایی ز جنّت با صفاتر ز دامان منی هم دلرباتر چه عیدی خوب تر از عید قربان چه روزی روز عترت روز قرآن محمّد (ص) وقت ابلاغ است، بلّغ منافق را به داغ است، بلّغ محمّد (ص) پیک حق را این پیام است رسالت بی ولایت نا تمام است نمایان کن جلال حیدری را کز آن کامل کنی پیغمبری را بگو با مردم عالم علی کیست بگو دین جز تولاّی علی نیست بگو حکم علی نصّ کتاب است بگو خطّ علی اسلام ناب است بگو این آیه بر من گشت نازل نبوّت بی ولایت نیست کامل تویی پیغمبر و حیدر امیر است تو را غار حرا او را غدیر است رسالت با ولایت یک کتاب است یکی ماه است و دیگر آفتاب است الا ای خلق عالم سر به سر گوش محمّد (ص) دم زند، خاموش خاموش محمّد (ص) را به لب دُرّ ثمین است ثنا گوی امیرالمؤمنین است

تو گویی می رسد بر گوش جان ها پیامش در زمین و آسمان ها که هر کس را منم امروز مولا علی از نفس او بر اوست اُولی علی دین را امام راستین است علی دست خدا در آستین است علی یعنی چراغ اهل بینش علی یعنی پناه آفرینش علی آیین? آیین اسلام علی یعنی تمام دین اسلام علی میزان، علی ایمان، علی حق علی سر تا قدم توحید مطلق علی مولود کعبه رکن دین است علی آیین? حقّ الیقین است علی بر حزب حق صاحب لوا بود علی فرماند? کلّ قوا بود علی شمعی که در بزم ازل سوخت علی جبریل را توحید آموخت علی در ملک هستی ناخدا بود علی پیش از خلایق با خدا بود علی حمد و علی ذکر و علی دم علی حجر و حطیم و بیت و زمزم علی حجّ و صلوة است و صیام است علی رکن و قعود است و قیام است علی دست خدا در فتح خیبر علی روز اُحد یار پیمبر علی در یاری ترک جان گفت علی در بستر ختم رسل خفت علی جوشن به تن پوشید بی پشت علی در جنگ عمر و عبدود کشت علی بگذاشت بر دوش نبی پا علی خورشید را بر کند از جا علی بازوی دیو نفس بسته علی در کعبه بت ها را شکسته علی اسلام را در صدر تابید علی در بدر هم چون بدر تابید علی دین است و قرآن است و احمد علی یعنی علی یعنی محمّد (ص) ولی الله اعظم رکن دین اوست اولوالامر تمام مسلمین اوست که قرآن می کند وصف خضوعش ز خاتم بخشی و حال رکوعش