سالروز ازدواج حضرت امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س)، محمدرضا بذری

جهان برای شکوفا شدن مهیا بود و این قشنگ ترین اتفاق دنیا بود که دست فاطمه در دست های مولا بود به اعتقاد من اصلا غدیر اینجا بود پدر به فاطمه رو کرد، اینچنین فرمود دلیل خلقت لاهوت ازدواج تو بود قرار شد که شما بی قرار هم باشید جهان دچار شما شد دچار هم باشید تمام عمر دمادم کنار هم باشید و در مصاف خطر ذوالفقار هم باشید دعای من همه این بوده تا به هم برسید که خلق گشته زمین تا شما به هم برسید نفس نفس همه جا عاشقانه همدم هم خدا نکرده اگر زخم بود مرهم هم صفا و مروه و رکن و مقام و زمزم هم چرا که قبله ی من هم علی ست فاطمه هم و رو به اهل مدینه چنین سفارش کرد نوشته ام که سفارش نه بلکه خواهش کرد همیشه نام علی را امام بگذارید به خانواده ی من احترام بگذارید برای فاطمه سنگ تمام بگذارید و روی زخم دلش التیام بگذارید جهان بدون علی رنگ و بو نخواهد داشت بدون فاطمه هم آبرو نخواهد داشت شنیده می شود از آسمان صدایی که کشیده شعر مرا باز هم به جایی که نبود هیچ کسی جز خدا، خدایی که نوشت نام تو را، نام آشنایی که پس از نوشتن آن آسمان تبسم کرد و از شنیدنش افلاک دست و پا گم کرد نوشت فاطمه، شاعر زبانش الکن شد نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد نوشت فاطمه تکلیف نور روشن شد دلیل خلق زمین و زمان معین شد نوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته غزل قصیده ی نابی که در ازل گفته است

نوشت فاطمه تعریف دیگری دارد ز درک خاک مقام فراتری دارد خوشا به حال پیمبر چه مادری دارد درون خانه بهشت معطری دارد پدر همیشه کنارت حضور گرمی داشت برای وصف تو از عرش واژه بر می داشت چرا که روی زمین واژه ی وزینی نیست و شأن وصف تو اوصاف اینچنینی نیست و جای صحبت این شاعر زمینی نیست و شعر گفتن ما غیر شرمگینی نیست خدا فراتر از این واژه ها کشیده تو را گمان کنم که تو را، اصلا آفریده تو را که گرد چادر تو آسمان طواف کند و زیر سایه ی آن کعبه اعتکاف کند ملک ببیند و آنگاه اعتراف کند که این شکوه جهان پر از عفاف کند کتاب زندگی ات را مرور باید کرد مرور کوثر و تطهیر و نور باید کرد به حکم عشق بنا شد در آسمان علی علی از آن تو باشد ... تو هم از آن علی چه عاشقانه همه عمر مهربان علی به نان خشک علی ساختی، به نان علی از آسمان نگاهت ستاره می خواهم اگر اجازه دهی با اشاره می خواهم به یاد آن دل از شهر خسته بنویسم کنار شعر دو رکعت نشسته بنویسم شکسته آمده ام تا شکسته بنویسم و پیش چشم تو با دست بسته بنویسم به شعر از نفس افتاده جان تازه بده و مادری کن و این بار هم اجازه بده به افتخار بگوییم از تبار توایم هنوز هم که هنوز است بی قرار توایم اگر چه ما همه در حسرت مزار توایم کنار حضرت معصومه در کنار توایم فضای سینه پر از عشق بی کرانه ی توست کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست شاعر: حمید برقعی دل خوشی یعنی خدا را داشتن در بهشت لطف او جا داشتن بین سینه حب مولا داشتن مادری مانند زهرا داشتن دل خوشی یعنی دو دنیا مال ماست روز محشر فاطمه دنبال ماست

بنده ی عشقم از اون اول خلقت تا این آخریا خیرشو دیدم همین عشقا تا باشه از این نوکریا معنی شیعه تو فرهنگ لغاته همون حیدریا حیدری هستم از اون هایی که هستند از اون مادریا مادریاش بگن، مادر جان، مادر حیدریاش بگن، مادر جان، مادر نوکر حیدره، نوکر فاطمه، قنبریاش بگن مادر جان مادر منبریاش بگن، مادر جان، مادر می بریاش بگن، مادر جان، مادر ساغر ناب می خوای، از بوتراب می خوای کوثریاش بگن، مادر جان، مادر خدا می خواست زیر دین باشیم رو دست عالمین باشیم با مدینه و نجف یه عمر اهل بین الحرمین باشیم واسه ماهایی که اولاد ابو ام االحسنین باشیم بده ناراضی باشند از ما بده عاق والدین باشیم دست علی بر سر ما فاطمه، مادر ما فاطمه

صدای هلهله ای عاشقانه می آید صدای پای تغزل، ترانه می آید بهشت خنده کنان، این میانه می آید خدا به شوق در این آستانه می آید حدیث وصل دو دریا عجب شنیدنی است عروسی علی و فاطمه چه دیدنی است از این به بعد، دو عاشق کنار هم هستند تجلّی هم و آئینه دار هم هستند به روی سفره ی خود نان بیار هم هستند چو کوه پشت هم و ذوالفقار هم هستند دوباره پوزه ی شیطان شکست، شکر خدا عروسی علی و فاطمه است، شکر خدا از این وصال مبارک خدا هدف دارد چقدر حضرت خاتم به دل شعف دارد دلم هوای ضریح شه نجف دارد عروسی علی و فاطمه است، کف دارد به بزم عشق همه عاشقانه دف بزنید برای خاطر داماد باز کف بزنید کنار سفره ی عقد، این عروس گل سیما زکیّه، طاهره، انسیّه، فاطمه، زهرا نشسته اذن بلی تا بگیرد از بابا پدر اجازه گرفت از خدای جلّ علا بساط خطبه از این اذن تا فراهم شد علی به فاطمه اش تا همیشه محرم شد

بساط خطبه از این اذن تا فراهم شد علی به فاطمه اش تا همیشه محرم شد بگیر دامن پر برکت پیمبر را بپاش بر سر امّت، گلاب قمصر را گره زدند به هم عادیات و کوثر را کشانده اند به دنیا بهشت و محشر را از این وصال غدیر از گزند ایمن شد نوشته اند که تکلیف شیعه روشن شد نوشته اند که شیعه نشانه ای دارد شراب کوثریِ جاودانه ای دارد کبوتری شده و آشیانه ای دارد برای گریه و شادی بهانه ای دارد تمام عمر دلم زیر دین می آید از این وصال مقدّس حسین می آید زمان فتنه قمر در محاق می افتد تبر به جان درختان باغ می افتد میان امّت احمد نفاق می افتد و آن دوشنبه ی شوم اتّفاق می افتد که درب خانه ی زهرا شکسته می شود و دو دست حیدر کرار بسته می شود و خدا کند که نبینی قیامتی را که کنار خانه ی حیدر جماعتی را که شکسته اند دری را، نه ساحتی را که شکست ضربه ی آن درب، قامتی را که پس از سه ماه علی نیمه شب، غریبانه به دست قبر سپردش، عجب غریبانه شاعر: امیر عظیمی

داره گل می باره از آسمونا به کوری چشم همه حسودا همه امشب هستیم دعوت عروسی عروس زهرا دوماد علی اعلا گل دراومد امشب غصه سراومد امشب خنده رو لبای کوثر اومد امشب کف زدن ثوابه دل غرق شور و تابه رو سر فاطمه فرشته قند می سابه عاشقا مبارک جشن ولا مبارک شب دامادی شیر خدا مبارک فاطمه یا حیدر یا فاطمه یا حیدر روشن شده فضا شاده دل خدا رخت دومادی رو پوشیده مولا جبریل از آسمون آورده برامون کارت عروسی مولا و زهرا فاطمه یا حیدر یا فاطمه یا حیدر عجب بزمی برپا شد تو مدینه شب وصل دو دریا رو زمینه نمی شناسه سر از پا شیر داور عروس واسش از جنت گل میچینه بزم کل کشونه نبی خطبه میخونه هستند این زوج فقط زیر فلک یه دونه باز هوا بهاره احمد چه بی قراره دست زهرا رو تو دست علی میزاره عروس یاسه یاسه یاس سپیده مثه این دومادو هیچکی ندیده یه دنیا عشق و با عمق نگاهش علی داره به زهرا عیدی می ده مهمونا بی حدند دور علی صف زدند زهرا تا گفت بله فرشته ها کف زدند خوب باید ببینی چه زوج نازنینی جبرئیل با خنده پخش میکنه شیرینی فاطمه یا حیدر یا فاطمه یا حیدر شاعر: مجتبی صمدی