15 شوال سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی و شهادت حضرت حمزه، میثم مطیعی

حمزه که جان عالم و آدم فدای او لب باز می کنم که بگویم رثای او مردی که در شجاعت و هیبت نمونه بود در غیرت و شکوه و شهامت نمونه بود الگوی اهل سر و یقین بود طاعتش یعنی زبانزد همه می شد عبادتش شیر خدا و شیر نبی فارس العرب در انتهای جاده ی مردانگی، ادب هم یکه تاز عرصه ی جنگ و نبردها هم آشنای بی کسی اهل دردها هنگام رزم و حادثه مردی دلیر بود خورشید آسمانی و روشن ضمیر بود بالا گرفت روز اُحد تا که کارزار شد آسمان روشن آن روز تارِ تار آتشفشان شده اُحد از بس گدازه ریخت از بس از آسمان و زمین خون تازه ریخت حمزه در آن میانه که گرم قتال شد کم کم برای حمله ی‌ دشمن مجال شد

حسین جان، زیبا ترین دمی تو حسین جان، شیرین ترین غمی تو می رسم به این گریه‌ها قسم، می رسم به تو یاحسین چون زهیر و حر هرکجا روم می‌رسم به تو یاحسین ای جوانی‌ام زندگانی‌ام لحظه ای رهایم مکن مهربان من، آسمان من! بر زمین رهایم مکن خواندم تو را مولا در این دنیا نفس نفس ای تو پر و بالم رهایم کن از این قفس ای که اسم اعظم خدا از گلوی تو شنیده‌ام ای عزیز من که از تو هیچ، خلف وعده‌ای ندیده‌ام (ای صدای نبض من حسین) *** *** *** *** نمی‌خواهم بی‌تو زندگی را نمی‌فهمم بی‌تو بندگی را ای که از همه مهربان‌تری، مهربان‌تر از مادری با زیارتت، با شفاعتت، تا بهشت مرا می‌بری ای عصاره‌ی عشق و زندگی، خنده‌ی علی اصغرت دست خالی ام را خودت بگیر جان فاطمه مادرت اشکم گواهم شد، غمت داده سعادتم بر من تبسم کن که مشتاقِ شهادتم سینه‌ی صحیفه‌ی خدا از تلاوت غمت پُر است جان شیعیان تو حسین، از تب محرمت پُر است ای صدای نبض من حسین شاعر: میلاد عرفان پور ملودی: سید صالح حسینی