شهادت امام علی (ع)، مهدی میرداماد

شب قدره آقا نگاه کن دلم رو بیا قسمتم کن دوباره حرم رو شب قدره آقا همین آرزومه ببینم ضریحت بازم روبرومه دلم کرده بازم هوای نجف رو بده اذن ایوون طلای نجف رو نزار جای دیگه بزارم سرم رو شب قدر دعا کن پدر مادرم رو علی جان علی جان علی جان علی جان سر تو شکسته دلش خونه زینب پریشونه موهات پریشونه زینب درسته به ابروت آقا خم نمیاد چجور زد که زخم سرت هم نمیاد سری که با شمشیر تا ابرو شکسته میفهمه چجوری یه پهلو شکسته تا زینب سرو دید یاد مادر افتاد یاد لحظه ای که رو مادر در افتاد شب آخری جز نیایش نداری به جز اهل بیتت سفارش نداری چقد گریه کردی چقد غصه خوردی تا زینب رو دست ابالفضل سپردی با عباس که باشه اسارت نمیره النگو و خلخال به غارت نمیره با عباس که باشه تماشا نمیشه دیگه روی دشمن به روش وا نمیشه

به تولای علی ، قد و بالای علی ، و به زهرای علی الهی اَلعفو ، الهی اَلعفو به هیاهوی علی ، تیغ ابروی علی ، زور بازوی علی الهی اَلعفو ، الهی اَلعفو اگه دنیا بشه دریا و دریا بشه جوهر همه برگ درختان بشه دفتر می نویسم علی یا حیدر ، علی یا حیدر علی رؤیامه ، علی آقامه پی دنیا نیستم ، علی دنیامه به علیٍ به علی، الهی العفو الهی العفو علی رویامه ، علی آقامه اگه زهرا مادرم باشه ، علی بابامه به دل زار علی ، غم بسیار علی ، به علمدار علی الهی اَلعفو ، الهی اَلعفو به کرامات علی ، به مناجات علی ، و به سادات علی الهی اَلعفو ، الهی اَلعفو اگه عالم بشه غوغا ، بشه محشر کبری در آن صحنه ی محشر تک و تنها زنم جار علی یا مولا ، علی یا مولا علی دلدارم ، علی همه کس و کارم خدایا شکرت که حیدره یارم به علیٍ به علی الهی العفو الهی العفو به تب و تاب علی ، چشم بی خواب علی ، اشک محراب علی الهی اَلعفو ، الهی اَلعفو به دَم یا حسنش ، به شَه بی کفنش ، و به زخمای تنش الهی اَلعفو ، الهی اَلعفو همه هستی زیر دِینش ، فدای زینبِینِش و طرح جنتو ریخته خداوند ، زِ خاک زیر نعلینش علی سالاره ، قَسیمُ الناره سرافرازه اونیکه علی رو داره به علیٍ به علی ، الهی العفو الهی العفو به اذن و مدد خالق یکتا به اذن نبی الله به اذن علی عالی اعلی به اذن همه عشق خداوند حیا حضرت زهرا به اذن حسن آقای کریمان دو دنیا و با رخصت از مرد علمدار حرم حضرت سقا اگر خسته دل و پر غم و دردی اگر هر که مفاتیح نوشته است و به لب زمزمه کردید نگردید نگردید دوای غمتان غیر غبار حرم کرببلا نیست

بنی قتلوک و من الماء منعوک پدر خاک کجایی پسرت خاک نشد مادر آب کجایی پسرت آب نخورد اما فیکم مسلم یه نفر نیست بهش آب بده یه نفر آب به ارباب بده یه نفر نیست بهش رحم کنه آبروی دنیا از رو زین افتاده پسر پیغمبر رو زمین افتاده لشکریان خیره سر چند نفر به یک نفر والشمر جالس نفس مادرش گرفت سر را برید و روبروی خواهرش گرفت

خوشبختی یعنی تو زندگیت امام حسین داری یه عکس تو بین الحرمین داری خوشحالی خوشبختی یعنی نون و نمک خورده مولایی نوکر بچه های زهرایی خوشحالی هر شب تو هیئت صدام گرفت و باز صدات کردم هر چقدم گریه برات کردم خوشحالم خوشحال از اینکه اجازه دادی نوکرت باشم تو خیمه گاه خواهرت باشم روح و ریحانم ، روحی لک الفدا حسین جانم خوشبختی یعنی تو زندگیت امام حسن داری کلی رفیق سینه زن داری ، خوشحالی خوشبختی یعنی نون و نمک خورده مولایی نوکر بچه های زهرایی ، خوشحالی روح و ریحانم ، نوکرتم امام حسن جانم خوشبختی یعنی تو زندگیت امام رضا داری کنار خونه کربلا داری، خوشحالی خوشبختی یعنی وقتی که از زمونه دلگیری تو حرم امام رضا میری، خوشحالی شاه و سلطانم ، نوکرتم امام رضا جانم