جشن میلاد سرداران کربلا، مجید بنی فاطمه

دلخواه منی و ماه منی میِ نابم همراه منی و شاه منی اربابم اومد اونی که می خواد دلو ببره ، مهتاب من اومد اونی که دلم می تپه براش، ارباب من لیلی دلمه حسین سایه ی سرمه حسین ارباب ارباب منو دریاب اعلایی و لیلایی و مولا اباالفضل والایی و بالایی و سقا اباالفضل اومد قمر علی ثمر علی، روح آبه اومد صاحب علم ساقی حرم، می نابه اومده عالی درجات اومده عموی سادات آقام اباالفضل دلخواه منی و ماه منی میِ نابم همراه منی و شاه منی اربابم اومد اونی که می خواد دلو ببره ، مهتاب من اومد اونی که دلم می تپه براش ، ارباب من لیلی دلمه حسین سایه ی سرمه حسین ارباب ارباب منو دریاب

اگر گره داری اگر گره داری یا که گنه کاری دیدی اگه اشکات بازم شده جاری دیگه نخور غصه هرچی نفس داری بلند بگو ابالفضل من دخیلمو به تو بستم نکشی تو دامن از دستم هر جا حاجتم روا میشه زیر دین مادرت هستم حضرت عباسی نون و نمک میشناسم حضرت عباسی بزرگی کردی واسم حضرت عباسی دیونه ی عباسم حضرت عباسی تویی امیرم آقا حضرت عباسی جایی نمیرم آقا حضرت عباسی برات میمیرم آقا دل که پریشونه غمش فراونه اخه کجا داره بهتر از این خونه دردمو جز آقا هیچکی نمیدونه بلند بگو ابالفضل تو که داری .. معصومی تو یه اقیانوس آرومی امید عمه ساداتی عموی رقیه خانومی حضرت عباسی به تو بدهکارم من حضرت عباسی نباشی بی جانم من حضرت عباسی خیلی دوست دارم حضرت عباسی تویی امیرم آقا حضرت عباسی برات میمیرم آقا اگه دلت زاره خیلی گرفتاره اگه همه روزات مث شب تاره اگه دیگه چشمهات بارون نمیباره بلند بگو ابالفضل تویی اونکه پرچمش بالاس تویی اونکه آینه ی مولاس دل من جدا از عشق تو نمیشه به حضرت عباس حضرت عباسی تویی امیرم آقا حضرت عباسی جایی نمیرم آقا حضرت عباسی برات میمیرم آقا

زمستونم بهاری شد زمستونم بهاری شد کار دل خرابم باز بی قراری شد هوای من هوای یاره آقا میدونی گدات خیلی دوست داره پرپر می زنم واسه حرم من در می زنم پشت درم وا کن درو من منتظرم آقای کرم، آقای کرم ای نور؛ ای ترانه ی عشق ای شور؛ ای بهانه ی عشق صفا اومد، وفا اومد رفیق و یار شاه کربلا اومد شب تارم گرفتارم دخیل پر قنداق علمدارم فرمانده ی لشگر اومده سردار و دلاور اومده گفتن همه انگار دوباره حیدر اومده حیدر اومده ای جان ای ساقی مستان ای عشق ای حضرت جانان ای نور؛ ای ترانه ی عشق ای شور؛ ای بهانه ی عشق شبیه ماه؛ عزیز شاه اومد گل پسر حضرت ثارالله مِی نابه چه نایابه این آقازاده دلربای اربابه برق علوی داره نگاش زینب صدقه میده براش ای جان به صدای قدماش جونم به فداش دل رفت تا مدینه امشب رو پاش گل می ریزه زینب ای نور؛ ای ترانه ی عشق ای شور؛ ای بهانه ی عشق

من و تو عجب حکایت شیرینی من و تو عجب حکایت دیرینی من و تو عجب قطره عجب دریایی من و تو عجب بنده عجب مولایی عجب رویایی عجب غوغایی روح پدرم شاد که با نون حلالش دل من تو دام تو افتاد روح پدرم شاد به من اسم تو رو از اول بچگی یاد داد و بیمنه رزق الوری بطلب آقا منو کربلا منی که به شاه کربلا محتاجم منی که به راه کربلا محتاجم منی که به سایه علم محتاجم منی که به احرام حرم محتاجم تویی معراجم تویی معراجم حیرون حسینه همون دل که غبار کف بین الحرمینه مجنون حسینه کسی که توی رگهاش نمک خون حسینه

ای قبله ی عوالم بالا حسین جان ای شعله شعله آتش دلها حسین جان حا سین و یا و نون خدا یا حسین جان ماییم و هر نفس نفس ما حسین جان یک واژه است عزت دنیا حسین جان هر چه به دل به سینه به سر داشتی علی است ذکری که در تمام سحر داشتی علی است نامی که در گشودن در داشتی علی است جانت علی است هرچه پسر داشتی علی است ای سر تا به پات رفته به مولا حسین جان چشم تو گشت و از همه ما را خطاب کرد لطفش بلند باد که کار صواب کرد هر کس که بندگی تو را انتخاب کرد او را نگاه مادرت عالیجناب کرد گفتیم بعد حضرت زهرا(س) حسین جان آشفته زلفم و تب طوفانم آرزوست کنعانم آرزوست سلیمانم آرزوست یکبار از لب تو حسن جانم آرزوست با خون رقم زنم که دو سلطانم آرزوست امشب بیا بزن رگ ما را حسین جان مست است آنکه بر در میخانه ایستاد مرد است آنکه تا ته پیمانه ایستاد سر نیست آن سری که روی شانه ایستاد بر پای عشق جز تو که مردانه ایستاد آن کیست غیر زینب کبری (س) حسین جان تو می رسی و با تو خبرها یکی یکی لبخند میزنی به پسرها یکی یکی افتاده اند پیش تو سرها یکی یکی با ماه هاشمی قمرها یکی یکی عباس نوکرم شب فردا حسین جان شعرم رسیده است به ابیات آذری هر کیم الر محضر آقام نوکری زهرا الر خادم عباس مادری زینب واری نقد ابالفضل یاوری نقش اویلدی روی بیرق سقا حسین جان ما پیر می شویم شبیه حبیب تو شبهای جمعه ایم پر از بوی سیب تو امشب سلام ما به لب بی نصیب تو ما را که کشته است صدای غریب تو جان خواستی به چشم بفرما حسین جان