شهادت امام موسی کاظم (ع)، محمدرضا طاهری

اگر چه عاشق تو در بدی زبانزد بود ولی همیشه به من خوبی تو بی حد بود من آن کبوتر هر جائیم که بر بامت به شوق، دام دلم گرم رفت و آمد بود من آن سلام پس از هر نماز هر روزم که در تلاش رسیدن به تو مقید بود چگونه می شود آقا که با وجود تو باز درون برزخ عاشق شدن مردد بود همیشه حرف زدن با تو مهربان آقا برای عاشقیم فرصتی مجدد بود چقدر خوب نگاهت مرا به روضه کشاند چقدر خوب شدم حال من اگر بد بود مرا همیشه به جدت شناختی گفتی همان که بین حسینیه سینه می زد بود نبود قسمتم امشب به کاظمین روم کبوتر دلم ای کاش بین مشهد بود هر کس که یا باب الحوائج را صدا کرده موسی بن جعفر حاجت او را روا کرده غیر از خدا که شأن او را خوب می داند هر کس که مدحی گفته در حقش جفا کرده در شأن او نازل شده والکاظمین الغیظ موسی کاظم جای نفرین هم دعا کرده هر بی حیایی که به آقا بی حیایی کرد با دیدن روی خوش آقا حیا کرده با دوستان خود نمی دانم چه خواهد کرد وقتی که قرض دشمنش را هم ادا کرده در کنج زندان نیز او در وادی طور است اینجا کلیم الله خلوت با خدا کرده با او زنی در سجده افتاده در این زندان یعنی زلیخائی به یوسف اقتدا کرده آخرین خط را روی دیوار زندانت بکش آه اگر مانده است از دست نگهبانت بکش آی زندانی برایت نامه داده دخترت قبل خواندن بو کن و آن را به چشمانت بکش چهارده سال است این دیوارها بی روزنه است دست از دیدار خورشید خراسانت بکش زحمت آسایش شیعه همیشه با شماست حبس را هم جای یاران فراوانت بکش در غل و زنجیر هم تسخیر کردن کار توست پس زن بدکاره را در بند ایمانت بکش یا بگو باب الحوائج بودنت مرزش کجاست یا که دست سائلانت را ز دامنت بکش ظرف آب این سو، تو آن سو دست و پایت بسته است سعی کن خود را به روی خاک زندانت بکش وقت افطار است سندی سفره را انداخته مشت های این یهودی را به دندانت بکش استخوان کم می شود از شدت سائیدگی کمتر این زنجیر را از ساق تا رانت بکش بوسه ای زیر گلویت داشتی حرفی نبود طوق بران است آرام از گریبانت بکش فکر دفنت را نکن چندین کفن می آورم آه آخر را برای جد عریانت بکش

زائر حرمت با قلب خون میشه روضه خون السلام علی المعذب فی قعر السجون بمیرم برا زخم های زنجیر تنت بمیرم چقده تازیونه زدنت وقت گرفتاری فقط اسم تو رو صدا می کنم وقتی میام تو حرمت یاد امام رضا می کنم یا باب الحوائج، آقام، آقام، آقام، آقام یا موسی بن جعفر، آقام، آقام، آقام، آقام لحظه لحظه ای پشت میله ها دلتنگ رضا دیگه خسته شدیو مرگتو می خواهی از خدا بمیرم برای درد و گرفتاری تو بمیرم که شده سیلی افتاری تو چشمای معصومه ی تو، توی مدینه بارونیه منتظر یک خبر از یوسفیه که زندونیه یا باب الحوائج، آقام، آقام، آقام یا موسی بن جعفر، آقام، آقام، آقام تنها رولب غرق خون تو یارب یاربه این نماز نشسته و قنوت مثل زینبه بمیرم که شکنجه شدی تو بی امون بمیرم خون دل خوردی از زخم زبون موند اگه بی غسل و کفن سه روز رو خاکا پیکرتو اما دیگه مثل حسین نرفت رو نیزه ها سر تو یا مولاناالغریب حسین، یا مولاناالعطشان حسین

یوسف از چاه غربت درآمد عمر پر بارش اما سر آمد کنج زندان بغداد از نفس ماند و جان داد از قفس های تاریک صیاد با پر و بال بسته شد آزاد در عزایش دل پریشان نوحه سر کن، ای رضا جان وا اماما، وا اماما مانده بر دست و پای جنازه از رد سلسله زخم تازه روی یه تخته ی درد، جسم پاک و مطهر جای سیلیسندی کافر زیر چشمان موسی بن جعفر زهر اگر چه اذیتش کرد از شکنجه راحتش کرد وا اماما، وا اماما با توسل به زهرا و زینب خم به ابرو نیاورده یک شب گرچه قدش خمیده، اما دود و آتش ندیده گر چه زخم زبان ها شنیده، کی دگر دیده رأس بریده گر چه دارد کند و زنجیر دخترش کی گشته تحقیر وا اماما، وا اماما

رشته دلهای عاشق پشت این در بسته شد رزق ما از سفره ی موسی بن جعفر بسته شد مشت ما را وا نخواهد کرد وقتی از کرم مشت مسکین درش با کیسه زر بسته شد آن که از کار پیمبرها گره وا می کند دست و پایش در غل و زنجیر آخر بسته شد

درسته عاشقم ولی پر از شکایتم میشه بازم بگی کی روا میشه حاجتم نگفتی که باید با این فراق کنار بیام آقا توروخدا یه بار دیگه بذار بیام به این شکسته دل آقا نما عنایتی منّت بذار سرم تو که سَحاب رحمتی منو ببر حرم توی شب زیارتی حسین آقام آقام آقام دوباره زنده شد مصیبتای شهر شام چشای منتقم غرق به خون علی الدوام دوباره این روزا روزای غربت و غمه به جوش اومد بازم غیرت شاه علقمه بزار برات بگم از آرزوی تو دلم دعای رو لبم ذکر قنوت هر شبم همش تو فکرشم بشم مدافع حرم حسین آقام حسین آقام دلم یه جوریه ولی پر از صبوریه دلم یه جوریه ولی پر از صبوریه چقدر شهید دارن میارن از تو سوریه چقدر شهید دارن میارن از تو سوریه منم باید برم آره برم سرم بره نزارم هیچ حرومی طرف حرم بره یه روزیم بیاد نفس آخرم بره یه روزیم بیاد نفس آخرم بره یه دسته گل دارم برای این حرم میدم یه دسته گل دارم برای این حرم میدم گلم که چیزی نیست برا حرم سرم میدم گلم که چیزی نیست برا حرم سرم میدم منم یه مادرم پسرمو دوسش دارم ولی جوونمو به دست بی بی میسپارم بی بی قبول کنه بشه مدافع حرم حسین آقام آقام حسین آقام آقام آقام حسین آقام آقام حسین آقام آقام آقام

این باغ گل کویر نخواهد شد زینب دو مرتبه اسیر نخواهد شد

از میان تربتش بوی حسین آید ورود کهنه پیراهن گمانم در مزار زینب است کربلا خواهی اگر از زینب کبری بگیر چون کلید کربلا در اختیار زینب است آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست هر کجا هست خدایا به سلامت دارش یا صاحب الزمان، یا صاحب الزمان