میلاد امیرالمومنین امام علی (ع)، محمود کریمی

مستم همه چیز را دو تا می بینم جز روی تو را که با خدا می بینم یاعلی یاعلی مُشرک نشدم دمی به والله قسم ای نور خدا فقط تو را می بینم یاعلی یاعلی یاعلی من هلاکتم به علی قسم سینه چاکتم به علی قسم ای ابوتراب به علی قسم خاک پاکتم به علی قسم یاعلی یاعلی یاعلی مست و مجنونم از حال بهاری هوای تو یاعلی بس که نوشیده ام از جام لبالب از ولای تو یاعلی فدای تو یاعلی مستم همه چیز را دو تا می بینم جز روی تو را که با خدا می بینم مُشرک نشدم دمی به والله قسم ای نور خدا فقط تو را می بینم من هلاکتم به علی قسم سینه چاکتم به علی قسم ای ابوتراب به علی قسم خاک پاکتم به علی قسم یاعلی یاعلی یاعلی سرمست سرمست سرمست سرمست سرمستم از لطف جام تو یاعلی امشب می مینوشم از اینجا تا اوج بام تو یاعلی به نام تو یاعلی این حال خوشم چه ماجرایی دارد این می اثر بی انتهایی دارد عاشق که شدم از ته دل فهمیدم ایوان نجف عجب صفایی دارد من غلامتم به علی قسم جلد بامتم به علی قسم تو صاحبمی به علی قسم من به نامتم به علی قسم من هلاکتم به علی قسم سینه چاکتم به علی قسم ای ابوتراب به علی قسم خاک خاکتم به علی قسم یاعلی یاعلی یاعلی مهمون بارون دستای گدای تو یاعلی مجنون و مفتون و مدیون و ممنون هوای تو یاعلی ای فدای تو یاعلی ای دل اگر عاشقی بگو بسم الله تا اذن حرم بگیری ان شاء الله انگور ضریح را در این جام بریز لا‌حول ولا قوة الا بالله تو سلاممی به علی قسم تو اماممی به علی قسم مالکم تویی به علی قسم تو تماممی به علی قسم یاعلی یاعلی یاعلی این حال خوشم چه ماجرایی دارد این می اثر بی انتهایی دارد عاشق که شدم از ته دل فهمیدم ایوان نجف عجب صفایی دارد من هلاکتم به علی قسم سینه چاکتم به علی قسم ای ابوتراب به علی قسم خاک خاکتم به علی قسم یاعلی یاعلی یاعلی علی علی علی

خدا میخواست چشم او فقط عین الیقین باشد خدا میخواست دست او فقط حبل المتین باشد خدا میخواست تیغ او میان کفر و دین باشد خدا میخواست نام او به نام خود قرین باشد ‌خدا خود را که مؤمن خواند منظورش همین باشد که میخواهد تنها علی امیرالمؤمنین باشد ‌خدا تصویری از خود را زمانی که به قاب انداخت خدا را شکر ما را هم به پای بوتراب انداخت صبا خاک وجود ما به آن عالی جناب انداخت رطب های نجف وقتی دهان ها را به آب انداخت ضریح غرق انگورش مرا شط شراب انداخت سراهی میکشم وقتی شرابش این چنین باشد دلم مست است تا ساقی امیرالمؤمنین باشد ‌علی منظور از می ها از این هو هو هی هی ها علی میجوشد از هر لب لب ما یا لب می ها علی موسیقی باران که می بارد پیاپی ها فدای شاهراهش که به مژگان میکنم طی ها سمرقند و بخارا و حجاز و کعبه و ری ها ‌علی حق و علی حی و پس از این نقطه چین باشد فقط وصف خدا وصف امیرالمؤمنین باشد ‌خدا وقتی بهشتی روی دامان نجف دارد بهشت از دور رویای بیابان نجف دارد چه غم دارد کسی که خرده ای نان نجف دارد که زهرا هم دو چشمش را به ایوان نجف دارد چه کم دارد خدا وقتی که سلطان نجف دارد خدا را میتوان بینی اگر آیینه این باشد خدا را شکر مولایم امیرالمؤمنین باشد به حیرت کعبه میبیند شکوهی آسمانی را ظهور نقطه ی بسم الله سبع المَثانی را نبی میبوسدش از لب همین جام دهانی را به میدان می رود بیند زمین خانه تکانی را به تیغ آبدار او به هر سو سر پرانی را همیشه مرکبش دُل دل برای فتح زین باشد رمیدن های لشگر از امیرالمؤمنین باشد نه تنها وقت رزمش زهره هاشان از جگر ریزد نه تنها وقت میدان داری اش کوه از کمر ریزد که از جبریل و عزرائیل حتی کرک و پر ریزد نه تنها پیش او صحرایی از تیغ و سپر ریزد که از تیغ و سپر کفار و مشرک بیشتر ریزد نمی افتیم از پا تا علی حِسن حَسین باشد نمی افتیم از پا تا امیرالمؤمنین باشد ‌اگر توفیق باشد سر به پای قنبر اندازیم فلک را سخت بشکافیم و طرحی نو در اندازیم بوَد کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم که از خاک نجف خود را به حوض کوثر اندازیم به نامش بشکند هر سد اگر دیوار چین باشد ولی رهبرم وقتی امیرالمؤمنین باشد

با حال دل، یاعلی، یقه چاک زد حرم با بال دل، از قفس، تا نجف می پرم با روی تو، مصطفی، دلش آروم شده با لطف تو، مرتضی، به سلاطین سرم من رعیت فرمانروای عالمم دیوانه ی تنها صدای عالمم وقتی که بیمار توام دار الشفای عالمم شور ولا عشق طعم بلا عشق عشق علی و حی علی عشق تو می بری، خاک و تا، ملکوت یاعلی جن و ملک، ذکرشون، تو قنوت یاعلی من مؤمنم، که خدا، من و روز جزا می بخشه با، جلوه‌ی، گل روت یاعلی ‌از هر طرف سر می‌کشم سرور تویی از هر دری وارد شوم حیدر تویی شرافت سجاده و منبر تویی شهامت شمشیر دین‌گستر تویی نهایت قیامت محشر تویی زعامتِ ولایت اکبر تویی کرامت دستان پیغمبر تویی سعادت سقایت کوثر تویی ما امت و پدر تویی رهبر تویی خورشیدی و قمر تویی اختر تویی اول تویی آخر تویی بالاترین برتر تویی ‌جنس دلم عشق، آب و گلم عشق عشق علی و حی علی عشق ‌شور ولا عشق، طعم بلا عشق عشق علی و حی علی عشق ‌حس میکنم، رو سرم، پر روح الاَمین با قلب من، می تپد، آسمون و زمین سر می‌کشم، یک نفس، همه پیمونمو پر میکشم، محضر امیرالمؤمنین دست خدا، هم باطنی هم ظاهری مطهر و طهر و طهور و طاهری برای من هم والی و برای کافر قاهری علت من عشق ملت من عشق عشق علی و ‌حی علی عشق علی علی علی شور ولا عشق، طعم بلا عشق عشق علی و حی علی عشق ‌شد منعکس، ماسِوا، توی عین علی موندن همه، جز خدا، زیر دِین علی من رعیته، ساده ی، در این خونه ام عالم گدای درِ حسنینِ علی دل من این لباسو از قنبرگرفت مدالشو از مالک اشتر گرفت هر حاجتِ ناممکنو از حضرت حیدر گرفت ‌درد و دوا عشق رمز بقا عشق عشق علی و حی علی عشق

امید اینجا به غارتگاه حسرت رفته سامانش به هر دستی که دیدم پاره‌ای دارد ز دامانش در این مرتع شکار مَکر روباهان شد آن غافل که آگاهی ندادند از کُنام شیر یزدانش کدامین شیر یزدان، مرتضی آن صفدر غالب که میخوانند مردان حقیقت، شاه مردانش ‌دو طاق منظر رحمت خمِ محراب ابرویش دو مصراع در علم نبی لب های خندانش ‌ترحم آفرین ذاتش، شفاعت پرور اخلاقش کرم تصویر الطافش، نجات ایجاد احسانش ‌زبان گَبر اگر در دِیر نامِ شرم او گیرد کند آتش عرق چندان که گرداند مسلمانش به دریایی که آن دستِ حمایت سایه اندازد صدای کشتی نوح آید از هوی نهنگانش ‌بضاعت کو که باشد تحفه‌ی بزم قبول آنجا جهان گر شرم دارد زیره نفروشد به کرمانش ‌طریق عجز می‌پویم نمی‌دانم چه می‌گویم به توصیف خداوندی که دانش‌هاست حیرانش

نور مصلی یاعلی یاعلی یاعلی عالی اعلی یاعلی یاعلی یاعلی والی والا یاعلی یاعلی یاعلی سید و مولا یاعلی یاعلی یاعلی تویی که صدای بودنه خدا تو این دلی تپش تپش تپش علی علی علی ‌خدا روح همه اولیاءشو می بره نجف نمی دونه کسی جز خدا که چه خبره نجف خدا کنه که منم بشم، کبوتر نجف ساقی کوثر یاعلی یاعلی یاعلی فاتح خیبر یاعلی یاعلی یاعلی اول و آخر یاعلی یاعلی یاعلی حضرت حیدر یاعلی یاعلی یاعلی ای دل تا نجف برو تا بیت الشرف برو هست شدم نیست شدم سرمو گذاشتم به گرو به عشق انگور ضریحش میزنم قید دلو همه‌ی هستم یاعلی یاعلی یاعلی علوی هستم یاعلی یاعلی یاعلی به کسی جز تو یاعلی یاعلی یاعلی دلو نبستم یاعلی یاعلی یاعلی تویی که خودت مقلبی خودت محولی بهار من تویی علی علی علی اونی که آسمونی میشه میره تو صف نجف میزاره مرواریدِ دل و توی صدف نجف جلوی عرش خدا زده، به طرف نجف تویی تویی تو مقتدا مهر و محبت و وفا یار و هم آغوش محمد تویی یاعلی بت شکن دوش محمد تویی یاعلی همه صفاتی یاعلی یاعلی یاعلی خودِ صراطی یاعلی یاعلی یاعلی حُبُکَ مولا یاعلی یاعلی یاعلی سرّ حیاتی یاعلی یاعلی یاعلی تویی که حتی توی رکوع به فکر سائلی دست منم بگیر علی علی علی هر کی که عبد خدا میشه دلش اومده نجف سینه کعبه و کربلا می تپه برا بلده نجف آسمونا سر پا شدن، به مدد نجف ای دل با هدف برو با نورِ نجف برو شمسه گنبد طلا ببین و سائلو ماه به عشق شمس دین هی میخوره تِلو تِلو