منو
میلاد امام محمد تقی (ع)، محمدرضا بذری

میلاد امام محمد تقی (ع)، محمدرضا بذری

  • 6 تعداد قطعات
  • 1 دقیقه مدت قطعه
  • 400 دریافت شده
مدیحه خوانی به مناسبت میلاد امام محمد تقی (ع) با صدای محمدرضا بذری، سال 1395

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 1:56
    دل تموم عالم ایجاد وا میشه پرچم سبزت وقتی توی باد وا میشه کرب و بلا و مدینه و شام و نجفو میشه دید وقتی پنجره فولاد وا میشه گل خوبه مردونه باشه دل خوبه دیوونه باشه مستی، مستیه اگر می آب سقاخونه باشه حج فقیران به کعبه هم طعنه زده دیوونه تو تازه سر عقل اومده به کل ارض کربلا دارم یقین کرببلای خطه ایران مشهده
  • 5:23
    باز شبیه شب بارانیم زاده دریایم و طوفانی ام مثل اویس از قرن آواره ام در پی یاران خراسانیم عاشقیم را همه فهمیده اند مهر شده، مهر به پیشانیم دست نسیم از سر گیسویش دست خودم نیست پریشانیم ابروی او نور علی نور شد عاشق این طاق چراغانیم داده جنون هستی من را به باد روز نخستی که شنیدم جواد می چکد از کنج لبانم شراب خانه ات آباد خرابم خراب سنگ تراشی دل سنگم گرفت تیشه زد و ساخت از آن در ناب شانه زد و یکسره دل ریخت، ریخت در خم آن گیسوی پر پیچ و تاب وای اگر دست تو افتد دلم فارغم از روز حساب و کتاب جاذبه محض مرا نور کن حضرت خورشید به جانم بتاب جذبه پیغمبر امید جواد ای به ابی انت و امی جواد نیست فقط روز مبادا کریم هست همه روز و شبم با کریم یاد گرفته است که بر هیچ کس رو نزد این دلم الا کریم هر چه گره بیشترم می زند کم شود این قافله ها تا کریم خواهش ما جرعه ای ازآب بود داد ولی پهنه دریا کریم بس که در بسته زدم خسته ام باز نشد هیچ در اما کریم در نزده در به رویم بازکرد باز همین طائفه اعجاز کرد فیض مسیحایی ات عیسی برد دست به دامان تو موسی برد از همه دل می برد آقای ما بیشتر از حضرت زهرا برد روی پرش لطف کن و پا گذار رتبه جبریل به بالا برد شکر برات حرم آخر رسید ناله ی مجنون دل لیلا برد بال بده تا حرم کاظمین با نفس جان، حسینم حسین مثل همیشه دم ایوان طلا نام تو شد نام تو سوگند ما نام تو را گفتم و باران گرفت خیس شد و از گریه ما صحن ها پنجره فولاد گره باز کرد از من افتاده به لطف شما مثل همیشه دم باب الجواد حاجت ما بود که آقا رضا جان جوادت ببرم کاظمین تا که بخوانیم به پایین پا آمدم ای شاه پناهم بده خط امانی ز گناهم بده
  • 6:22
    او امیرعالم و منم غلام اسم زیباشو می گم با احترام وقتی که دلم میشه تنگ نجف رو به صحن نجفش میدم سلام علمش تکیه گاه همه عالم حرمش قبله گاه همه عالم خواب و رویای منه علی آقای منه میگم الحمدالله علویم تا قیامت به والله علویم نوکر این خانوده ام از قدیم همه ارباب و کریم ابن کریم شیعه هستم و به بیراهه نرم چون که حیدره صراط مستقیم دین ما با ولایت شده کامل هر عمل بی ولایت میشه باطل ذکر لبهای منه علی آقای منه میگم الحمدالله علویم تا قیامت به والله علویم می دونم لحظه آخرم میاد وقت مردنم بالا سرم میاد برای شفاعتم پیش خدا با حسین و با شه کرم میاد تو مشحر علی یه همه کاره می دونم ما رو تنها نمی زاره آخه بابای منه، علی آقای منه توی میدون که میاد با ذوالفقار به زمین می افته سرها بی شمار اگر به لشکری حمله ور بشه چاره ای نمی مونه غیر فرار شده مظهر العجایب لقب او اسدالله غالب لقب او اون که خیبر شکنه علی آقای منه
  • 5:34
    باز دلتنگ، قلم میگیرم راه دیدار حرم می گیرم متوسل به شمایم اغلب دامن قافیه کم می گیرم کاسه خالی خود را تنها سوی ارباب کرم می گیرم همه را مست شما می سازم به سر دوش علم می گیرم همه عمر به عشق نظرت شور تو دارم و دم می گیرم جلوه ی جود خدا ادرکنی یا جواد ابن الرضا ادرکنی ای قدت نخله طوبای رضا چشم تو ساغر و مینای رضا ای لبت کوثر خیرات، جواد اشبه الناس به زهرای رضا ای ولیعهد جناب سلطان همه سرمایه فردای رضا پیش چشمان پدر راه برو ای علی اکبر لیلای رضا یا جواد ابن جواد ابن جواد یوسف خوش قد و بالای رضا لب ما و لب پیمانه ی تو سر ما و در میخانه تو برکت آمده با آمدنت دست تطهیر خدا شسته تنت چشمه آب حیات است مگر لب نهاده است پدر بر دهنت مهد تو باغ انار بابا خواب رفته است کنار چمنت مثل یعقوب که شب بر دیده وای از معجزه ی پیراهنت نوه موسی جعفر موسی رفته از هوش ز طرز سخنت خضر دامان تو را می گیرد دامنت را بکشی می میرد جود از نام و نشانت پیداست لطف از لحن بیانت پیداست اینکه فرزند رضا هستی از از محشر کنج لبانت پیداست هیچ کس چون تو گدا پرور نیست از برون مهر نهانت پیداست سفره داری تو از روی خوش و مزه تازه نانت پیداست سرخی صورت زردیت در هم پشت پلک نگرانت پیداست ای شب و روز به یاد زهرا کوثر عشق جواد زهرا
  • 3:13
    دلبر مهوش شهر آشوبم نازنین ناز ادای خوبم تا سر از پنجره بیرون آری سر خود بر در تو می کوبم مه جبین فکر لبت کشت مرا چاره ای کن صنم محبوبم گوشه ای گوش بده می خوانم ای شفا بخش دل معیوبم همچون خاکم ز لباست متکان هر چه هستم به شما منسوبم بگذارید همین جا باشم نوکری باشم و آقا باشم ای امیدم به دل نومیدی روی ماهت همه شب خورشیدی چه سحرها که صدایت کردم و تو زاری دلم را دیدی آه که جای نوازش جانا ناز کردی به رخم خندیدی جرأت شعر مرا می بخشی خواستم تا که بگیرم عیدی هیچکس حال مرا درک نکرد این تو بودی که مرا فهمیدی بی قراران تو را میخوانم تو دوای دلمی می دانم هر که با توست دلش بی غم تر دست لطفتت ز همه محکم تر پدر تو ز همه عیسا تر مادر تو ز همه مریم تر درد و دل های مرا گوش بده هیچ کس نیست ز تو محرم تر به خدا غربتی قرب توام دوری از این دل ما کن کمتر شستشو کن دل رسوای مرا نیست از اشک شما زمزم تر چاره سازا کرمی، کاری کن دل طوفان زده را، یاری کن
  • 7:03
    دارم شور و هیاهو بر لبم ذکر یاهو بردم امشب دلم رو توی حرم... عاشق صاف و سادم دل به عشق تو دادم واسه عرض تبریک تو حرم دم باب الجوادم توی دل ملائک انقلابه خوشی فاطمه چه بی حسابه بابای پیرت داره با لالایی کنار گهواره تو می خوابه یا جواد مدد ابن الرضا، یا جواد مدد ابن الرضا از لطفت زیر دینم دائم در شور و شینم یک پام توی مدینه است یه پا تو صحن کاظمین است ابر رحمت دوباره رو مدینه می باره یه گل سهم رضا شد یه گلی که روش عین بهاره غنچه تازه به گلستان اومد به جسم باغبون پیر جان اومد مژده بدید ای عاشقا که امشب سلاله ارباب ایران اومد یا جواد مدد ابن الرضا، یا جواد مدد ابن الرضا دل توی تب و تابه، شب عشق ربابه رو دستای رقیه، داره علی اصغرش می خوابه تا عمه عاشقونه موهاشو زده شونه قنداقو داد به اکبر، که در گوشش اذان بخونه اسم علی دوباره بالا اومد گل پسر حضرت زهرا اومد می لرزه دشمن علی دوباره یه حیدر دیگه به دنیا اومد مولانا مدد علی اصغر، مولانا مدد علی اصغر چه شبی پر از احساس لبخند همه زیباست تو این بین روی ماهشو با گریه داره می بوسه عباس میگه ای نازنیم شیرینم مه جبینم نور چشمامی اصغر الهی که داغتو نبینم بزار روی بازوی من سرت رو بخند که خندون کنی مادرت رو زیر گلوت سرخه شبیه گونت بوسیده بس که عمه حنجرت رو

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است.

تصاویر

پایگاه دعا و نغمه های مذهبی