شهادت امام علی النقی الهادی (ع)، محمدرضا بذری

خراب کرده ام آقا خودت درستش کن امید آخر دنیا خودت درستش کن نمانده پشت سر من پلی که برگردم خراب کرده ام آقا خودت درستش کن ببین چگونه به هم خورده کار من ماندم به حق حضرت زهرا خودت درستش کن گرفت دست مرا هرکسی، زمینم زد شکسته بال و پرم را خودت درستش کن سفال توبه خود را شکسته ام از بس ترک ترک شده اما خودت درستش کن اگرچه پیش تو در خلوت آبرویم رفت برای محشر کبری خودت درستش کن ثمر نداده درخت الهی العفوم به پیش صاحب نجوا خودت درستش کن شکسته بال و پر من ولی دلم تنگ است سفر به کرب و بلا را خودت درستش کن شاعر: موسی علیمرادی *** *** دارد امید که دردش به مداوا نکشد با چنین غمش کاش به فردا نکشد زهر خورده جگرش سوخت لبش را سوزاند چه کند از دل اگر ناله زهرا نکشد بار اول که دراین خانه نبوده اما کاش می شد به کنار پسرش پا نکشد سینه وقتی بسوزد نفست می گیرد نیست امید که کارش به تقلا نکشد پسرش چاک گریبان زده بر بالینش چه کند دست اگر بر سر بالا نکشد ظرف آبی به لبش دید فقط گفت حسین نفسی نیست اگر وای حسینا نکشد کربلا آب رسید و به زمین اما ریخت خواست نامرد که یک آه هم آقا نکشد دست خواهر به سرش داشت دعایی شاید لحظه آخر او کار به دعوا نکشد ضربه ها این همه بر صورت آقا نزنید هیچ کس نیست که یک جیغ در آنجا نکشد شعله افتاده به دامان یتیمی اما می دود تا که کسی گیسوی او را نکشد می برد هر چه دلش خواست حرامی باشد کاش فریاد سر دختر نو پا نکشد خوب شد بود عمو بر سر نیزه تا که حال این خواهر تنها به تماشا نکشد *** *** *** خودم دیدم که آتش شعله ور بود خودم دیدم که مادر پشت در بود خودم دیدم پلیدی وحشیانه که می زد مادرم را...

دارم در میزنم درو واکن گدای سامرا اومده فقط از پشت در یه نگاه کن گدای سامرا اومده بده در راه خدا ندارم آه تو بساط بده در راه خدا تویی معنی زکات بده در راه خدا صدقه داره ثواب بده در راه خدا پسر ابوتراب جوونیم رفت به گناه عمر من شده تباه با یه نامه ی سیاه به تو آوردم پناه تویی که هادی امثال منی هادی هر بد و گمراه السلام السلام یا علی النقی دلم هرجائیه تو نظر کن بشه کبوتر مرقدت بشم جلد حرم اسیرم کن به دام خوشگل گنبدت شلوغه دور و برت هرکسی داره هنری همه تو صحن و سرات مشغولن به نوکری مادرت تو مدینه چقدر آروم شده تا شنیده که کاره گنبدت تموم شده حرم امام رضا حرم کرببلا گنبدت تو سامرا جمع شدن تجربه ها برای ساخت قشنگ ترین حرم حرم مادرت زهرا السلام السلام یا علی النقی تو که با روضه ها روی دلم غمای عالمی می شینه دل رو از سامرا می بری باز هم کربلا هم مدینه توی روضت آقاجون غم غربت یه طرف مثل حیدر اسیره جهل و ظلمت یه طرف خرابه نشینی و هتک حرمت یه طرف بردنت بزم شراب با اهانت یه طرف گرچه خون بود جگرت لحظه های آخرت روی پای پسرت بسته شد چشم ترت ولی کی فاصله افتاد روی نی بین جسم تو با سرت