شهادت حضرت زهرا (س)، حاج سعید حدادیان

با طلوعت عرش را غرق تحیر می‌کنی عقل بی‌احساس را با عشق دمخور می‌کنی دامن سجاده را با یاسها پر می‌کنی آسمان دلداده‌ی راز و نیازت می‌شود بال جبریل امین چادر نمازت می‌شود مادر پیغمبری گرچه پیمبر زاده‌ای پیشتر از آفرینش امتحان پس داده‌ای از همان اول برای آخرت آماده‌ای روز محشر تک تک ما را صدا خواهی نمود دانه دانه شیعیانت را جدا خواهی نمود ای که با لطفت بیابان غرق باران می‌شود پای تسبیحات تو سلمان مسلمان می‌شود کوثر تو آبروی کل قرآن می‌شود روح ایمانی تجلی خدایی مادرم لیله قدر تمام انبیایی مادرم مادر آیینه‌ها ای مادر اهل کسا بانی آرامش پیغمبر اهل کسا چادرت پهن است بر روی سر اهل کسا آینه دار امیرالمومنین پنج تن ریشه‌های چادرت حبل المتین پنج تن یاکریم بام احمد جلد بام فاطمه است ذکر پیغمبر شب معراج نام فاطمه است آیه‌های روشن قرآن کلام فاطمه است آیه ی تطهیر هم با او مطهر می شود کائنات از نور ایمانش منور می شود ای که افلاک است خانم مستجیر نان تو می‌شود آزاد هرکس شد اسیر نان تو بی نیاز از هر دو دنیا شد فقیر نان تو چون که دستت را به وقت پخت نان بوسیده است دست دستاس تو را هفت آسمان بوسیده است تو گل نیلوفر هجده بهار حیدری تو چراغ روشن شبهای تار حیدری تو قرار چشم های بی قرار حیدری حرز مولا در میان کارزارش نام توست ذکر حکاکی شده بر ذوالفقارش نام توست راه را تا بست یاسم رنگ نیلوفر گرفت راست می گویم که کل گونه ی مادر گرفت خاک کوچه رنگ سرخ لاله پرپر گرفت

داره دنیای علی میسوزه پیش چشمای علی میسوزه قصدشون علی بود اما پشت در فاطمه جای علی می سوزه در بسوزه میخ در می سوزه داره مادر با پسر می سوزه برگهای گل یاست همگی پرپر گشت به زمین خورده ام و ناگه به رویم در برگشت خیمه آل عبا می سوزه دامنای دخترا می سوزه یه نفر تو خیمه های سوخته و یه نفر تو قتلگاه می سوزه داره پشت گردنت می سوزه تا روی سینت نشست دوباره پهلوم شکست نیزه دار از راه اومد راه نفسهاتو بست

میرم اربعین با تو هم قدم حرم پسر یاد مادرم درسته که بی حرمی قسم به غصه و غمت هرجایی که میگم حسین همونجا میشه حرمت شب و روز غم های مادره فاطمیه سند مظلومی حیدره فاطمیه ریشه محرم و صفره فاطمیه

انسیه الحورا کجا و هیزم افروخته مرز بهشت و جهنمه این در نیم سوخته وای من تو رفتی پشت در جای من حالا می بینه چشمای من داره می سوزه دنیای من چه خبره، محسنم تو خطره پشت در قیامته فاطمه یه نفره این یه سوال بی جوابه چی شد که اون لحظه من بودم اما تو پشت در، صدا زدی فضه وای من تو رفتی پشت در جای من طناب دور دستای من، کبوده روی زهرای من چه خبره، میخ در شعله وره، پشت در قیامته، فاطمه یه نفره چه خبره، محسنم تو خطره، پشت در یه نفره تو میری از مدینه اما کربلا نزدیکه دم غروب می بینیم همو، دوباره وقتیکه صنوبری خمیده خدا نگهدارت خوشی ز عمر ندیده، خدا نگهدارت قرار بعدی ما، عصر روز عاشورا کنار رأس بریده، خدا نگهدارت تو می ری از مدینه اما کربلا نزدیکه دم غروب می بینیم همو، دوباره وقتیکه عاشورا حرامی و حرم، واویلا رقیه گم میشه تو صحرا، تو خیمه ها میگن یا زهرا چه خبره، کربلا چه خبره، خیمه ها می سوزه و زینبم یه نفره منو تنها گذاشتی و پر کشیدی، نفس آخرو بی سر کشیدی بس که گلوتو رو زمین کوبیدی، رو خاکا طرح یک حنجر کشیدی بمیرم، مجبورت کردن از خیمه ها دورت کردن گودی گلوتو دیدم، با نیزه منحورت کردن من با تو اومدم، بنگر با که می روم وای، حرمله می خنده...

اول فدایی راه ولایت بین دیوار و در، شد این جنایت شد کشته زهرا، ام ابیها یا صاحب الزمان، آجرک الله شمع بزم علی گردیده خاموش طفلان از ماتمش هستند سیه پوش از ظلم اعدا، شد کشته زهرا یا صاحب الزمان، آجرک الله مرتضی، مشکل گشای ماسوا ست فاطمه، مشکل گشای مرتضی ست روز محشر کار ما با فاطمه است نقش پیشانی ما یا فاطمه است لی خَمسَةٌ أُطفی بِهِم حَرَّ الجَحیمِ الحاطِمَة اَلمُصطَفی وَ المُرتَضی وَ ابناهُما وَ الفاطِمَة شیر این صحرایم، تشنه در دریایم گر چه در موج خطر، زهرایم خوانده پسر من عبد فاطمه ام، من عبد الزهرایم ای علمدار سپه، کو علمت علمت کو و دو دست قلمت بشریت به تو گوید تحسین آفرین ای پسر ام بنین ای به خون خفته کنون در بر من داده پیغام تو را دختر من گر نشد آب میسر گردد گو عمویم به حرم برگردد حال برگو چه بگویم به جواب گر ببیند نه عمو هست نه آب عمری ام سید و سرور خواندی چه شد این بار، برادر خواندی مادرت فاطمه آمد به برم یاریم کرد و صدا زد پسرم

اشکم بی اراده، از چشمام می ریزه واسه مادر تو این اشکا عزیزه من همون کویر خشکم و تو مثل بارون رحمتی تو این دل ترک زده، دریای پر محبتی تو که دلت به وسعت آسموناست امام حسین این دفعه هم منو بخر، بزار حرم بیام حسین شب بود و هوای کربلا عالی بود در مصرع بعد جای ما خالی بود حتی آدمی که دل بسته به غیرت به اونم رسیده، لطف دست خیرت از نون حلال بابامه می زنم اگه هنوزصدات شد عوض مسیر زندگیم، تا شدم اسیر روضه هات منو سپرده دست تو، مادرم از تولدم یعنی که از کوچیکی هام در خونت بزرگ شدم یه مسئله از نوکریم فهمیدم ارباب هوای نوکرش را دارد دردای دلم رو جز تو کی می دونه یاد کربلاتم گریه ام بی امونه پرچم قرمز گنبدت از دلم غبار غم گرفت عکسای خودمو با حرم، دیدم و خیلی دلم گرفت فقط همینه خواهشم، رومو زمین نزن همین آرزومه بیام حرم، پای پیاده اربعین بازم به دلم چه سوز و داغی دارم آقا هوس چای عراقی دارم