- 1191
- 1000
- 1000
- 1000
هست مرا حسرت تمارها
مولودی خوانی ولادت امام علی (ع) با صدای محمود کریمی، سال 1393
متن شعر:
هست مرا حسرت تمارها
شیعه شدم شیعه این دارها
مادر من تا که مرا شیر داد
نادعلی خوانده مرا بارها
نام تو گفتیم بزرگی کنی
سایه گل هست بر این خارها
ما نه فقط ریخته پیغمبران
پیشکش تو سر و دستارها
تا که پیمبر شب معراج دید
روی تو را در همه تالارها
بر لب او نام تو سوگند شد
نام تو چون نام خداوند شد
کعبه گرفته به کفش جان خویش
پاک شده جان سلیمان خویش
صاحب خانه به در خانه بود
کعبه پس از این شده مهمان خویش
با همه بتهای خودش سجده کرد
بر قدم حضرت سلطان خویش
کعبه به خود گفت که آخر رسید
آنکه تو را ساخته در کام خویش
باید از این راه نیاید امین
راه گشا راه به دستان خویش
کعبه قدم بر سر افلاک زد
پیش علی سینه خود چاک زد
تا رخت ای ماه پدیدار شد
یوسف یعقوب گرفتار شد
کعبه فقط خاک و گل و سنگ بود
آمدی و معدن اسرار شد
کعبه در آغوش زمین خواب خواب
با نفس قدس تو بیدار شد
کعبه نمی خواست که بیرون شوی
چشم نبی دیده و ناچار شد
کعبه در بسته خود باز کرد
معنی توحید پدیدار شد
وقت نبردت شد و پروردگار
باز به وجه آمد از این تار و مار
مانده ام اینجا که تویی وقت رزم
یا که خدا آمده در کارزار
وای که حتی ملک الموت هم
می کند از پیش نگاهت فرار
پشت ندارد زرهت پشت تو
نیست به جز یکسره سنگ مزار
خصم به میدان نزده شد دو نیم
به به از این حیدر و این ذوالفقار
نقش به پیشانی تو فاطمه ست
ذکر رجز خوانی تو فاطمه ست
نیست غمی شوق شما تا که هست
هست گدا سفره آقا که هست
گفت به مجنون که چه داری برو
گفت در این دل غم لیلا که هست
هر چه بلا هست چه غم باک نیست
بر سر ما سایه مولا که هست
پیش تو گیریم نداریم جا
خب قسم حضرت زهرا که هست
شکر امیر امد و نعم الامیر
دست تهی آمد و دستم بگیر
متن شعر:
هست مرا حسرت تمارها
شیعه شدم شیعه این دارها
مادر من تا که مرا شیر داد
نادعلی خوانده مرا بارها
نام تو گفتیم بزرگی کنی
سایه گل هست بر این خارها
ما نه فقط ریخته پیغمبران
پیشکش تو سر و دستارها
تا که پیمبر شب معراج دید
روی تو را در همه تالارها
بر لب او نام تو سوگند شد
نام تو چون نام خداوند شد
کعبه گرفته به کفش جان خویش
پاک شده جان سلیمان خویش
صاحب خانه به در خانه بود
کعبه پس از این شده مهمان خویش
با همه بتهای خودش سجده کرد
بر قدم حضرت سلطان خویش
کعبه به خود گفت که آخر رسید
آنکه تو را ساخته در کام خویش
باید از این راه نیاید امین
راه گشا راه به دستان خویش
کعبه قدم بر سر افلاک زد
پیش علی سینه خود چاک زد
تا رخت ای ماه پدیدار شد
یوسف یعقوب گرفتار شد
کعبه فقط خاک و گل و سنگ بود
آمدی و معدن اسرار شد
کعبه در آغوش زمین خواب خواب
با نفس قدس تو بیدار شد
کعبه نمی خواست که بیرون شوی
چشم نبی دیده و ناچار شد
کعبه در بسته خود باز کرد
معنی توحید پدیدار شد
وقت نبردت شد و پروردگار
باز به وجه آمد از این تار و مار
مانده ام اینجا که تویی وقت رزم
یا که خدا آمده در کارزار
وای که حتی ملک الموت هم
می کند از پیش نگاهت فرار
پشت ندارد زرهت پشت تو
نیست به جز یکسره سنگ مزار
خصم به میدان نزده شد دو نیم
به به از این حیدر و این ذوالفقار
نقش به پیشانی تو فاطمه ست
ذکر رجز خوانی تو فاطمه ست
نیست غمی شوق شما تا که هست
هست گدا سفره آقا که هست
گفت به مجنون که چه داری برو
گفت در این دل غم لیلا که هست
هر چه بلا هست چه غم باک نیست
بر سر ما سایه مولا که هست
پیش تو گیریم نداریم جا
خب قسم حضرت زهرا که هست
شکر امیر امد و نعم الامیر
دست تهی آمد و دستم بگیر
تاکنون نظری ثبت نشده است.