- 537
- 1000
- 1000
- 1000
منم که زیر پر و بالم آسمانم بود
مرثیه خوانی وفات حضرت زینب (ع) با صدای محمود کریمی، سال 1390
متن شعر:
منم که زیر پر و بالم آسمانم بود
تمام عرش خداوند آشیانم بود
منم که زینب کبرایم و نگاه فلک
همیشه محو کرامات بی کرانم بود
منم که زینب بابا و خواهر نورم
منم که شور حسین عشق جاودانم بود
چه خواهرانه دلم رفت بین آغوشش
دمی که قامت طوباش سایبانم بود
خلاف باور من ناگهان ورق برگشت
خوشی ندیدم و چه بی امان ورق برگشت
شکسته بال و پرم لیک فکر پروازم
شکسته بالترین بدون آوازم
رسیده ام به نفسهای آخر عمرم
در آستانه دیدار فصل آغازم
ببین که نبض دلم سخت می شود عشقم
بیا برادر مظلوم هم محرم رازم
به یاد خاطره هایم حسین می سوزم
و با شرار همین خاطرات می سازم
هنوز پیرهن خونی تو را دارم
و گاه گاه به خونت نظر بیندازم
مرا ز بغضهای شب بی صدا خلاصم کن
ببر مرا و از این غصه ها خلاصم کن
متن شعر:
منم که زیر پر و بالم آسمانم بود
تمام عرش خداوند آشیانم بود
منم که زینب کبرایم و نگاه فلک
همیشه محو کرامات بی کرانم بود
منم که زینب بابا و خواهر نورم
منم که شور حسین عشق جاودانم بود
چه خواهرانه دلم رفت بین آغوشش
دمی که قامت طوباش سایبانم بود
خلاف باور من ناگهان ورق برگشت
خوشی ندیدم و چه بی امان ورق برگشت
شکسته بال و پرم لیک فکر پروازم
شکسته بالترین بدون آوازم
رسیده ام به نفسهای آخر عمرم
در آستانه دیدار فصل آغازم
ببین که نبض دلم سخت می شود عشقم
بیا برادر مظلوم هم محرم رازم
به یاد خاطره هایم حسین می سوزم
و با شرار همین خاطرات می سازم
هنوز پیرهن خونی تو را دارم
و گاه گاه به خونت نظر بیندازم
مرا ز بغضهای شب بی صدا خلاصم کن
ببر مرا و از این غصه ها خلاصم کن
تاکنون نظری ثبت نشده است.