شب شهادت امام حسن عسکری، سید مهدی میرداماد

ای گرد کاروان تو را حُسن مشتری بر خسروان گدای تو را نیز برتری کنیه: "ابامحمّد" نام خوشت: "حسن" "ابن‌الرضا"، ولیِّ خدا، شهره: "عسکری" خاک حریم قدس تو را فیض عیسوی عبد در تو را روشِ بنده‌پروری یک آسمان ستاره زمین‌بوس آستان صدها هزار مشتری‌ات گشته مشتری پایت در آسمان، حرمت "سرّ من را" از "سرّ من رآ"ت بر افلاک رهبری نام‌آوران برند به تجلیل از تو نام پیغمبران کنند به مهرت پیمبری با یک نسیم سامره‌ات می‌توان گرفت فیض مسیح از دم بیمار بستری حاشا که هر حسن "حسن عسکری" بود تو دیگر استی و دگرانند دیگری باید پدر تو باشی و مهدی بوَد پسر بر این گوهر به جز تو کسی نیست گوهری دردا که کشت معتمدِ سنگدل تو را در هشتم ربیع نخست از ستمگری

جا دارد از برای تو گریند روز و شب جن و ملک، زمین و زمان، حوری و پری *** *** *** بابا مگه نگفتی بر می گردم بیا می خوام دورت بگردم عمه رو خیلی خسته کردم *** *** *** دو نگاهی که داشتم همه عمر تا قیامت نرفته از یادم نگه اولی که دل بردی نگه آخری که جان دادم ?

سینه می زنم شب شهادت صاحب عزا، سرت سلامت سامرا، عزا گرفته بوی کربلا گرفته آسمون می خواد بباره یا دل آقا گرفته شب ماتمه برای همه برا آقامون دلا پر غمه اشک چشام بارون بارونه غصه من هوای هجرونه ذکر لبام دوباره می خونه ذکر لبام دوباره می خونه سینه می زنم شب شهادت صاحب عزا، سرت سلامت آجرک الله بقیه الله زندگیم تو این حریمه گریه ارث مادریمه دستمو بازم گرفتی این جواب نوکریمه می دونم بدم ولی اومدم برای بابات به سینه زدم من تا ابد گدای این خونم نوکرتم فدای تو جونم با غم تو دوباره می خونم سینه می زنم شب شهادت صاحب عزا، سرت سلامت آجرک الله، بقیه الله وقتی که عزا می گیرم روزی از شما می گیرم روضه عطش می خونم بوی کربلا می گیرم هی میگه رباب پسرم بخواب لالا لالا گل پونه من، تب خونه من بزار باز سرتو، روی شونه ی من راضی بودم یکم دیر بخوابی ولی سیر بخوابی نه اینکه عزیزم با این تیر بخوابی دم خیمه مادرت افتاد توی خیمه خواهرت افتاد رو دست بابا گل مادر سرت از پشت سرت افتاد ?

ای سامره‌ ات قبله‌ ی دل کعبه‌ ی جان‌ ها ای سفره‌ ی احسان تو پیوسته جهان‌ ها ای عبد خداوند و خداوندِ زمان‌ ها ای پایه‌ ی قدر و شرفت فوق مکان‌ ها آگاه ز اسرار عیان‌ها و نهان‌ ها کوتاه به مدح تو و وصف تو زبان‌ ها ای روی تو در بزم ازل شاهد و مشهود وی آمده ساجد به خدا بر همه مسجود هم قبله‌ ی حاجاتی و هم حجت معبود هم حمدی و هم احمد و هم حامد و محمود غیر از تو که باشد پدر مهدی موعود مهدی که بهار آرد در فصلِ خزان‌ ها بوی خوش جنت ز غبار قدم توست عیسای مسیح آنچه که دارد ز دم توست حاتم که کریم است، گدای درم توست تو دست خدا هستی و هستی کرم توست تنها نه فقط سامره‌ ی دل حرم توست هر جا نگرم از تو عیان است نشان‌ ها تو درِّ گرانمایه‌ ی ده بحر کمالی تو مهر فروزان سماوات جلالی تو عبد ، ولی عبد خداوند جمالی احمد رخ و حیدر ید و صدیقه خصالی دوم حسن از حسن خدای متعالی ای شاهد حسن ازلت چشم زمان‌ ها ای خلق سماوات و زمین خاک در تو ای چار علی آمده جد و پدر تو ای منتقم آل پیمبر پسر تو پیوسته سلام از طرف دادگر تو بر مهدی و بر نرجس نیکو سیر تو مهدی که بوَد در کف او خط امان‌ ها *** *** *** بابی انت و امی یا اباعبدالله هر که دارد هوس کرببلا بسم الله *** *** *** از ازل فاطمه مادرم بوده پسرش مونس و دلبرم بوده روز محشر اگرم پسر نگه میگه این غلام اکبرم بوده زیر آتیش گناه و معصیت بزم ماتم تو سنگرم بوده اولین خیمه ای که برات زدم با چادر سیاه مادرم بوده بعد مرگم می دونم همه میگن یا حسین جمله آخرم بوده *** *** *** من غم مِهر حسین با شیر از مادر گرفتم روز اوّل کآمدم دستور تا آخر گرفتم بر مشام جان زدم یک قطره از عطرِ حسین سبقت از عود و گلاب و نافه و عنبر گرفتم بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا