شب سی ام صفر، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

گرفتم اشک بخواباند آتش جگرم را چه سان نهان کنند سیل اشک های ترم را چرا که دست زمان ثانیه به ثانیه دارد تمام می کند امشب محرم و صفرم را هنوز از غم ارباب آن چنان نشدم آب که گم کند همه بعد سوختن اثرم را اگر بناست که مزدی برای من بگذاری شریک ساز در این عرش مادر و پدرم را یکی به درب حسینه آن یکی روی دیوار و من گذاشتم روی شال روضه سرم را دو ماه هر شب و هر روز در حسینیه جا داشت کجا روان کنمش آن قلب در به درم را مگر که گوشه ی باب الرضا پناه بگیرم منی که باز دلم دارد آرزوی حرم را

خدا حافظ دو ماه گریه و ماتم خدا حافظ لباس مشکی و پرچم خدا حافظ حسینی ها، عزادارا میون ما میومد ناله زهرا حسین جانم، حسین جانم حلالم کن می دونم خیلی آقایی دم مرگم به دیدارم تو می آیی حلالم کن ببین کوهی ز دردم من حلالم کن برات کاری نکردم من ببین زهرا همیشه دستمو پر کرد به قدی خم ز نوکرها تشکر کرد سلام آقا امام مهربان من سلام آقا ببین اشک روان من رضا جانم سلام آقا پناه بی پناهانی از اون اول منم نوکر، تو سلطانی رضا جانم دلم تنگه برای صحن گوهرشاد دخیل بستم کنار پنجره فولاد رضا جانم ببین خیلی کم آوردم یه کاری کنم دوباره من زمین خوردم توی حجره ز پا افتاده این تنها بگوش تو رسیده ناله ی زهرا رضا جانم تلاش کرد نیفتد ولی ز پا افتاد شبیه مادر خود بین کوچه ها افتاد چه خوب شد که مسیر عبور خلوت بود کسی ندید که آقای ما کجا افتاد شبیه چادر خاکی عبا شده خاکی به پای خویش نیفتاد بی هوا افتاد عبای روی سرش دور زانویش پیچید براش روضه ی کوچه چه خوب جا افتاد میان حجره ی در بسته دست و پا می زد چه آتشی به دل حضرت رضا افتاد کسی مزاحم جان دادن امام نشد این لحظه ی آخر به یاد چکمه و گودال کربلا افتاد میان آن همه قاتل یکی جلو آمد به ضربه نیزه ی او شاه از صدا افتاد به اسب ها همگی نعل تازه کوبیدند به این دلیل بدن بین بوریا افتاد از در این خونواده این همه بها گرفتم من تموم زندگیمو از امام رضا گرفتم وقتی گرفتار میشم به قرآن میرم دوباره پابوس سلطان مشهد سرزمین عشقه مشهد بهترین پناهه مشهد فرصت دوباره واسه توبه از گناهه جانم ای رضا، رضا جان جانم ای رضا، رضا جان حرمش همیشه غرق گریه و راز و نیازه به روی زائر خسته آغوشش همیشه بازه یادم نمیره حاجتمو داد آقا کنار پنجره فولاد سلطان آخرین امیده سلطان بین قلب خسته است سلطان مهربون ترینه باز این دل شکسته است جانم ای رضا، رضا جان جانم ای رضا، رضا جان آتیش این زهر کینه همه جونشو سوزونده چشمای پر التهابش سمت کوچه خیره مونده میگه جوادم کجایی بابا که سر گذاشتم روی خاکا ای وای پا کشیده رو خاک اشک خون هست توی چشماش داره از عطش می سوزه مثل چوب خشکه لبهاش ....

خداحافظ دو ماه گریه و ماتم خداحافظ لباس مشکی و پرچم حسین جانم، حسین جانم خدا حافظ حسینی ها عزادارا میون ما می آومد ناله زهرا حسین جانم، حسین جانم حلالم کن ببین کوهی ز دردم من حلالم کن برات کاری نکردم من حسین جانم، حسین جانم حلالم کن می دونم که گنه کارم ولی آقا می دونی که دوسِت دارم حسین جانم، حسین جانم تو که باشی دلم دیگه نمی لرزه همین گریه به لبخند تو می ارزه حسین جانم، حسین جانم سلام آقا امام مهربان من سلام آقا ببین اشک روان من رضا جانم، رضا جانم، رضا جانم بزار سایت همیشه رو سرم باشه قرار ما شب جمعه حرم باشه حرم گفتم هوای کربلا کردم هواییتم فقط دور تو می گردم

ای حرمت دربار سلطانی حضرت عشق، سلطان ایرانی صلی الله علیک یا ابا الحسن امام رضا آتش افتاده از غمت به جان من امام رضا صلی الله علیک یا ابا الحسن امام رضا اسیر صیادی ز پا که افتادی به حجره جان دادی رضا رضا جانم، رضا رضا جانم گل پسرت می آید با ناله از دهنت می ریزد آلاله بالینت خواهری که نیست به پا کند عزای تو فرزند می تواند آب بیاورد برای تو به حجره نوکر هست جواد مضطر هست به پیکرت سر هست ای حرمت دربار سلطانی حضرت عشق، سلطان ایرانی صلی الله علیک یا ابا الحسن امام رضا آتش افتاده از غمت به جان من امام رضا اسیر صیادی ز پا که افتادی به حجره جان دادی رضا رضا جانم، رضا رضا جانم روضه ما بر پا از انفاسش بر تن ما این مشکی میراث است داغ جد غریب تو به جان هر دو عالم است ذکر یابن الشبیب تو حرارت محرم است سرش جدا کردند تنش رها کردند ز هم سوا کردند ای حرمت دربار سلطانی حضرت عشق، سلطان ایرانی صلی الله علیک یا ابا الحسن امام رضا آتش افتاده از غمت به جان من امام رضا اسیر صیادی ز پا که افتادی به حجره جان دادی رضا رضا جانم، رضا رضا جانم

ما کویر و تو ابر بارانی ما بیابان تو باغ و بُستانی ما همه روی هم کمیم ولی ولی تو خودت یک تنه هزارانی با حساب و کتاب اگر بروی فقط اینجا خودت مسلمانی از لطافت غزال ها اینجا پیش در می کنند دربانی من به تشبیه در زیارت تو چون سگ کهفم و تو قرآنی بهترین نسخه حقوق بشر تو نجنگیده ای و سلطانی قم و مشهد چه سفره ی خوبی ما همه آمدیم مهمانی دامن آلوده و بار گناه آورده ام گر چه آهی در بساطم نیست آه آورده ام هر که بودم، هر که هستم بر کسی مربوط نیست بر امام مهربان خود پناه آورده ام هر که آرد تحفه ای در محضر مولای خود من دو دست خالی و کوه گناه آورده ام دامن آلوده و بار گناه آورده ام گر چه آهی در بساطم نیست آه آورده ام

اگرچه گریه نمودم دو ماه با غمتان مرا ببخش نمردم پس از محرمتان لباس مشکی یادگاری زهراست چگونه دل کَنم از آن، چگونه از غمتان بگیر امانتیت خودت نگاهش دار که چند وقت دگر می شود محرمتان برای سال دیگر نه! برای فاطمیه برای روضه ی مادر، برای ماتمتان ******************* بِنَبیٍّ عَرَبیٍّ وَ رَسولٍ مَدَنی وَ أَخیهِ أَسَدِ اللهِ مُسَمّا بِعَلی وَ بِزَهراءَ بَتولٍ وَ بِأُمٍّ وَلَدَتها وَ بِسَبطَیهِ وَ شِبلَیهِ هُما نَجلَاْ زَکیٍّ وَ بِسَجّادِ وَ بِالْباقِرِ وَ اْلصّادِقِ حَقّا وَ بِموسی وَ عَلیٍّ وَ تَقیٍّ وَ نَقی وَ بِذِی الْعَسکَرِ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ بِالْحَق أَلَّذی یَضرِبُ بِالسَّیفِ بِحُکمٍ أَزَلی ******************** بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه ی عشق حسینم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

پرچم سبزشما قبله نمایی می کند یا علی موسی الرضا نام آقا زاده ات مشکل گشایی می کند یا علی موسی الرضا 7 پرچم سبز شما قبله نمایی می کند یا علی موسی الرضا نام آقا زاده ات مشکل گشایی می کند یا علی موسی الرضا السلطان اباالحسن، السلطان اباالحسن

من دوست دارم یه آدم دیگه بشم اونی که می گه بشم منو کمک کن من دوست دارم عوض کنی حال منو نامه ی اعمال منو منو کمک کن حرم تو تنها سر پناه منه علم تو تنها تکیه گاه منه به امید بخشش تو باز اومدم کَرم تو بیشتر از گناه منه امام رضا می دونی که با تو دل خوشم امام رضا آرزومه خادمت بشم قرارمون خدا بخواد بازم دم باب الجواد من دوست دارم یه آدم دیگه بشم اونی که می گه بشم منو کمک کن من دوست دارم عوض کنی حال منو نامه ی اعمال منو منو کمک کن حرم تو تنها سر پناه منه علم تو تنها تکیه گاه منه به امید بخشش تو باز اومدم کَرم تو بیشتر از گناه منه امام رضا منو زیر پرچم برسون امام رضا منو به محرم برسون فقط می خوام یک کربلا تو رو خدا، امام رضا تو رو خدا

الهی جونم فدات، حلالم کن حسین کم گریه کردم برات، حلالم کن حسین مثل یه خواب شیرین بودی شبای محرم که سر شد چه زود عمرمون می گذره وقت وداع با ماه صفر شد اگه نبودم سال بعد تو روضه های یادم کنید اگه نبودم اربعین تو کربلا یادم کنید خداحافظ ماه عاشقی خداحافظ ماه عاشقی خداحافظ ماه عاشقی اگه نبودم سال بعد تو روضه های یادم کنید اگه نبودم اربعین تو کربلا یادم کنید

فدای شال عزات حلالم کن حسین نشد بمیرم برات حلالم کن حسین اربابم حلالم کن حالا یک سال من و دلشوره یک سال حسرت و غصه خوردن عجب حکایت شیرینی تو هیئت برای تو مردن اگه نبودم سال بعد تو را خدا یادم کنید اگه رسیدین کربلا پایین پا یادم کنید