روز بیست و نهم صفر، مجید بنی فاطمه

خوشم که از ازل به درگهت شدم گدا حسن همیشه می زنم صدا ز سوز دل صدا حسن عنایتی دلم شود ز دام غم رها حسن مرا مخواه بیش از این به غصه مبتلا حسن خدا اجازه می دهد چنین دعا کنم حسن که یا من اسمه دوا و ذکره شفا حسن کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن ز دست می روم اگر ز سر مرا تو وا کنی ز جمع عاشقان باصفای خود جدا کنی خوشم اگر به یک نظر دلم پر از صفا کنی مرا برای نوکری خانه ات صدا کنی به پای سفره کریم لطف خویش جا کنی به دست خویش لقمه ای دهی به این گدا حسن کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن دوباره نوبت عزا دوباره زمزمه نوا دوباره غم دوباره دم دوباره ذکر مجتبی دوباره بزم خواندن از یل رشید مرتضی دوباره یاد فاطمه دوباره داغ کوچه ها خدا کند که جان دهم به پای روضه شما بخواه حاجت مرا ز درگه خدا حسن کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن تو آخر عنایتی من اول گدایی ام تو عشق بی نهایتی و دلبر خدایی ام اسیر دار هیچکس نشد سر هوایی ام اگرچه دل شکسته حسین و کربلایی ام نوشته روی قلب من که ملک مجتبایی ام تمام فکر و ذکر من تویی همیشه یا حسن کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن صفا وفا عطا سخا ولی هر کرم حسن دعای من دوای من نوا و شور و دم حسن چه می شود که در بقیع تو زنم قدم حسن مدد نما به لطف حق امیر بی حرم حسن کنیم پرچم تو را به عالمی علم حسن بنا شود به مرقد تو گنبد طلا حسن کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن ********************** از تاب رفت و تشت طلب کرد و ناله کرد وان تشت را ز خون جگر باغ لاله کرد خونی که خورد در همه عمر از گلو بریخت خود را تهی ز خون دل چند ساله کرد نبود عجب که خون جگر گر شدش به جا همریش روزگار همین در پیاله کرد زینب درید معجر و آه از جگر کشید کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد هر خواهری که بود روان کرد سیل خون هر دختری که بود پریشان کلاله کرد

محاله تو این عالم غریب تر از حسن باشه کی رو دیدی تو این دنیا میون خونه تنها شه دیگه راحت شد از دنیا دیگه از غم شد آسوده به کی این دردو باید گفت که قاتل محرمش باشه چه بی یاری چه افطاری عجب زهری بهش داده تک و تنها توی خونه ش آقامون از پا افتاده غریب آقا غریب آقا غریب آقا غریب آقا با اینکه سم بهش دادن ولی راه نجاتش شد همه میدونن این آقا شهید خاطراتش شد چهل ساله توی این شهر غم زهرا اسیرش کرد غم یک چادر خاکی میون کوچه پیرش کرد کدوم کوچه همون جا که هنوز خونا رو دیواره داره می گرده این آقا هنوز دنبال گوشواره

نوبت غم می شود تکیه علم می شود خانه ی دل های ما مثل حرم می شود هرم حرارت داغ عزای تو در رگ و خونم حسین مثل زهیر و جناده و عابس گرم جنونم حسین شیرین تر از جان منی حب الحسین اجننی با دل و جان آمدیم سینه زنان آمدیم مثل حبیب و وهب پیر و جوان آمدیم چایی روضه و خاک حسینیه زنده کند مرده را گریه برای تو می کند احیا هر دل افسرده را تاب و تب سینه زنی حب الحسین اجننی شیرین تر از جان منی حب الحسین اجننی بر در تو خادمم عبد بنی هاشمم محو علی اکبر و دلشده قاسمم آمده ام که به رحمت واسعه عرض ارادت کنم در یم گریه گریه کنانت غسل شهادت کنم در موج خون بت شکنی حب الحسین اجننی شیرین تر از جان منی حب الحسین اجننی

غصه ش که یکی دو تا نیست غربت از حسن جدا نیست خیلی خیلی غریبه هیچ کی شبیه مجتبی نیست وای بی یار و بی حبیبی وای تو خونه تم غریبی نشده خنده رو لبات بیاد مگه میشه کسی تو رو نخواد الهی من فدات بشم حسن آقا دوست دارم خیلی زیاد بخون ای گریه کن بخون ای سینه زن غریب یعنی حسین کریم یعنی حسن وای بی یار و بی حبیبی وای تو خونه تم غریبی یه قلبشه همیشه داغ ماجرای کوچه خیلی وقته شهیده بعد کربلای کوچه وای تو کوچه چی کشیده وای محاسنش سفیده گوشواره شکسته رو زمین یه کاری کرده خون جگر بشه مادرشو زدن جلو چشاش ولی نشد براش سپر بشه بخون ای گریه کن بخون ای سینه زن غریب یعنی حسین کریم یعنی حسن وای بی یار و بی حبیبی وای تو خونه تم غریبی خواهرش چه بی قراره لحظه های احتضاره حتی بین بسترش غصه حسینو داره وای چه ماتمی به پا شد وای مدینه کربلا شد خوبه نبود ببینه خواهرش با چه مصیبتی اسیر میشه خوبه غارت خیمه رو ندید ندید حسین یه روزه پیر میشه بخون ای گریه کن بخون ای سینه زن غریب یعنی حسین کریم یعنی حسن

شرر زهر جفا سوخته پا تا سر من آب گردیده چو شمعی همه پیکر من این نه اشک است که بسته ره دیدار به من دل من سوخته و ریزد و از چشم من شیون و ناله بلند است به غمخانه ما یا حسن گوید و بر سر بزند خواهر من یک طرف قاسم و عباس به خود می پیچند یک طرف نیز حسین اشک فشان در بر من جگرم در دل تشت است و همه می بینند که چه آورده غم کوچه و سیلی سر من ************************************* سلام میدم به اون آقایی که دل سپرده شم خدایی کریمی که بر سر سفره اش همه میان برا گدایی به درد عالمی طبیبه مدینه بی یار و حبیبه سلام میدم به اون آقا که حتی تو خونه شم غریبه ************************************* غصه تو چشمای ترش بود غریب آقا غریب آقا غریب آقا تشنه به خونش همسرش بود غریب آقا غریب آقا غریب آقا با اون محاسن سپیدش زخم زبون چقدر شنیدش بارونی بود همیشه چشماش وقتی مغیره رو می دیدش اون کوچه بود مسیر راهش بلند می شد ناله و آهش چهل ساله که هر روز آقا رد میشه از تو قتلگاهش به زخم مادرش نمک خورد غریب آقا غریب آقا غریب آقا به صورتش مهر فدک خورد غریب آقا غریب آقا غریب آقا یادش نمیره روی نیلی غریب آقا غریب آقا غریب آقا تو گوششه صدای سیلی غریب آقا غریب آقا غریب آقا ************************************* زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت اهل عالم را ز کار خویش حیران کرد و رفت از زمین کربلا تا کوفه و شام خراب هر کجا بنهاد پا فتحی نمایان کرد و رفت ساکنان نه فلک حیران ز کار زینبند در سما اوج ملائک با شعار زینبند ای سلیمان از چه می نازی به جاه و حشمتت صد هزاران چون سلیمان ریزه خوار زینبند رو الم نشرح لک صدرک بخوان کاین آیه را عشق گفتا بعد پیغمبر ثنای زینب است ************************************* ابالفضل با وفا علمدار لشگرم یک گل میان علقمه فتاده دستش جدا بر روی خاک ابالفضل ابالفضل با وفا علمدار لشگرم بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا پاره جگر امام حسن پاره جگر امام حسن

سایه ت روی سرمه مادرت مادرمه تنها آرزوی من زیارت تا صحن حرمه ولوله میشه تو حرم تو حرم تو حرم تو حرم فاطمه میگه پسرم پسرم پسرم پسرم ای جان حسین جانان حسین جانم سنه قربان حسین ارباب بی کفنم کربلاته وطنم تا دنیا باشه فقط برای تو سینه می زنم می کشی منو با غمت با غمت با غمت با غمت می بری منو حرمت حرمت حرمت حرمت دلبر حسین سرور حسین ای صاحب پرچم حسین ای جان حسین جانان حسین جانم سنه قربان حسین

گرفتارم که خورده عمریه گره کارم غمی دارم که مثل ابر خسته می بارم آخه یارم نظر نکرده بر دل زارم فقط چاره م اینه برم دیار دلدارم به روز و شب نوا دارم حسین جان هوای کربلا دارم حسین جان گیر گناهم تو دیگه بها به اشکام نمیدی بس که شکستم دلتو کرب و بلا رام نمیدی حسین جان تو خداییم کن حسین جان کربلاییم کن حسین حسین حسین جان، حسین حسین حسین جان تو این سینه غم فراق تو چه سنگینه تو آیینه دلم فقط رخ تو می بینه چه شیرینه آدم که پای روضه می شینه چه تسکینه نگاه تو به درد این سینه ز راه کربلا موندم حسین جان همه رفتند و جا موندم حسین جان عشقی که دارم به تو نیست عشق دو روزه آقا جون کاشکی دلت واسه دلم یه کم بسوزه آقا جون حسین جان عبد دربارم حسین جان من دوست دارم حسین حسین حسین جان، حسین حسین حسین جان

پناه روزای بی کسی چرا به دادم نمی رسی چه جوری بازم بی تو بسازم با روزگارم اینهمه دوری بسه صبوری که بی قرارم دوباره اومدم بهت بگم سلام آقا هر چی که تو بخوای همونو من میخوام آقا یه کاری کن برام که اربعین بیام آقا پشت و پناهم از قدیم تویی تنها رفیق زندگیم تویی سایه عشقت به سرمه، دعای مادر پدرمه شور و شب من تاب و تب من فدای نامت میگم انشالله پسرم آقا بشه غلامت همه عشق سینه زن شبای هیئته نوکری برا حسینه خود سعادته آخر راه ما ایشالله که شهادته امید قلب خسته ها حسین پناه دل شکسته ها حسین پشت و پناهم از قدیم تویی تنها رفیق زندگیم تویی ابالفضل ابالفضل ابالفضل ابالفضل