روز 28 صفر، مهدی میرداماد

حسین گفتم و شد سینه بی قرار حسن برای این که حسین است سوگوار حسن محرم و صفر اندوهگین غربت او دو چشم علقمه گریان و اشکبار حسن ضریح کرب و بلا نقره داغ تربت او زهیر و حر و حبیب اند داغدار حسن اگر چه دور و برش از حبیب ها خالی است امام ها همه جمع اند در کنار حسن عجب نباشد اگر که به روز رستاخیز حسین فاطمه برخیزد از جوار حسن مزار خاکی او شد ابوترابی محض از آن به بعد نجف گشت خاکسار حسن برای روضه ی او با کنایه می خوانم مدینه، کوچه، فدک، نامه، گوشواره ************** من ایستاده بودم دیدم که مادرم را دشمن گهی به کوچه، گاهی به خانه می زد گردیده بود قنفذ هم دست با مغیره او با غلاف شمشیر، این تازیانه می زد ************** ای کاش گلوت را نمی بوسیدم تقصیر من است زیر و رویت کردند

حسن یا حسن یا حسن یا حسن الا ای به دستت کرم بوسه زن به خاک بقیعت حرم بوسه زن امام دو عالم غریب وطن حسن یا حسن یا حسن یا حسن روان رسول مکرم تویی کریم کریمان عالم تویی هنوز از کرم هیچ و حرفی نبود تو کردی لباس کرامت به تن حسن یا حسن یا حسن یا حسن تویی شمع جمع امامان همه تو هستی بزرگ بنی فاطمه تو چشم خدایی به چشمت قسم نگاهی به ما کن نگاهی به من تو عبدالکریمی تو باب الکرم بقیع تو دل می برد از حرم چه خوانم چه گویم در اوصاف تو به قرآن تو بالاتری از سخن حسن یا حسن یا حسن یا حسن الهی بمیرم برای دلت که شد یار نامهربان قاتلت همیشه دلت بوده دریای خون هماره ستم دیدی از مرد و زن تو تشییع و بر دوش یاران شدی چرا بی گنه تیر و باران شدی ز بس تیر باریده بر پیکرت تن اطهرت شد یکی با کفن حسن یا حسن یا حسن یا حسن ************************* کریم آل الله، امام ثارالله پاره جگر، امام حسن

من جگرگوشه ی پیغمبر و زهرا، حسنم نه مدینه، همه عالم شده بیت الحزنم ارث بردم ز علی غربت و مظلومی را پسر اول مظلومه ی تاریخ، منم وسط کوچه کتک خوردن مادر دیدم طفل بودم که نگه کردم و لرزید تنم مرکز غربت من خانه ی من بود ولی خلق عالم همه دیدند غریب وطنم جگرم سوخته مثل پر پروانه مدام شمع بر غربت من سوخته با سوختنم خونِ دل ها که به دریای دلم می زد موج عاقبت با جگرم ریخت برون از دهنم پیکرم شمع صفت با جگرم می شد آب گریه می کرد به حال بدنم پیرهنم تیرها بود که گشتند گل تشییعم با که گویم بدنم گشت یکی با کفنم

هر کی دل زار می خواد بسم الله یه قلب بیدار می خواد بسم الله برای ساختن بقیع آی مردم امام حسن یار می خواد بسم الله بنازم به نور اسلامِ حسن بنازم به مستی جام حسن بنازم به همه عشاق بقیع بنازم بر همه خدام حسن آقا هر کی حیدریه به عشق تو سرفرازه آقا شیعه چشم به راهه بقیعو از نو بسازه هر کسی دلداده شده بسم الله مسافر جاده شده بسم الله برای نابودی وهابی ها هر کسی آماده شده بسم الله بنازم چه سپاه و چه لشگری بنازم چه شکوه منوری بنازم به فداییان حرم بنازم به دلیرای حیدری عزادارات سر به دارن توی راه دین و قرآن فدایی راه عشقند میگن لبیک یا حسن جان ***************** بابی انت و امی یا اباعبدالله به فدای لب عطشان تو یا ثارالله از ازل فاطمه مادرم بوده پسرش مونس و دلبرم بوده روز محشر اگرم پسر نگه میگه این غلام اکبرم بوده اولین خیمه ای که برات زدم با چادر سیاه مادرم بوده بعد مرگم می دونم همه میگن یا حسین جمله ی آخرم بوده بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه ی آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا لبیک یا حسن، لبیک یا حسن

هوای تو تو سرم، آقای جود و کرم تو ناخوشی ها فقط دلم خوشه به حرم کربلا این جاست قلبم آرومه چون از تو هیئت گنبد معلومه من هواتو دوست دارم نوکراتو دوست دارم کربلاتو کربلاتو کربلاتو دوست دارم دلم هر جا که بره آخر پیش تو میاد اونی که تو رو داره بهشت واسه چی می خواد من تو رو می خوام ای بهشت من با تو رقم خورد سرنوشت من مستمندم، بیچاره ام، مثل بارون می بارم با خیالت با خیالت با خیالت بیدارم من هواتو دوست دارم نوکراتو دوست دارم کربلاتو کربلاتو کربلاتو دوست دارم ***************************** عجب چراغ شگفت آوری است نور حسین که هر چه باد وزد می شود فروزان تر