شب اول محرم، سید مهدی میرداماد آلبوم

خبر دهید به عالم که ماه، ماه عزا است مه قیام، مه اشک، ماه عاشورا است مه ولادت عشاق در شریعه خون مه شهادت ریحانه رسول خدا است مه تجلی هفتاد ماه بر سر نی مه حرارت عشق حسین در دلها است مه ولادت خون در برابر شمشیر مه هدایت در پرتو چراغ هدی است مهی که جان نبی پایمال سم ستور مهی که روی خدا بر فراز نی پیداست مه شهادت شش ماهه روی دست پدر مه تبسم اصغر به سیدالشهداست مهی که طفل سه ساله تنش کبود شود مهی که داغ روی داغ زینب کبری ست خبر دهید به ام البنین که عباست دو دست روی زمین سر به نیزه اعداست چگونه در مه خون قلب شیعه خون نشود که جای اشک روان خون ز دیده زهراست بنویسید مرا یار اباعبدالله اولین بنده دربار اباعبدالله منتظر مانده دیدار اباعبدالله من کجا و سر بازار اباعبدالله تا خدا هست خریدار اباعبدالله قبل از آنی که بیاید خبرم را ببرید زیر پایش مژه چشم ترم را ببرید محضرش دست به دست این جگرم را ببرید گر سرم را و سر دو پسرم را ببرید همه هستیم بدهکار اباعبدالله

یا غریب الغربا یا شهید الشهداء زنده شد دلم به عشق تو کشته بین دو نهر آب نور الله بک القلوب طیب الله بک التراب با شور شیرین حسین آیینم آیین حسین نافع رجز خوانده چنین دینی علی دین حسین یا غریب الغربا یا شهید الشهداء

یا غریب الغربا حسین یا شهید الشهداء حسین باز از غمت دم می زنم بوسه به پرچم می زنم با وا حسینم، وا حسین آتیش به عالم می زنم خدا را شکر که بازم محرمت رو دیدم به لطف مادرت باز پیرهن سیاه پوشیدم دوباره توی هیئت نوحه برات دم می دهم واویلا ای کشته دور از وطن ای تشنه صد پاره تن حسین من حسین من حسین من حسین من حیرون حیرونم حسین دل خون دل خونم حسین نامه نوشتم که بیا اما پشیمونم حسین خبر نداشتم اینجا با تو سر جنگ دارن با بی وفایی دارن لحظه?ها را می شمارن برا سرت رو نیزه سنگ تموم می زارن واویلا پسر عمو کوفه نیا سرت میشه از تن جدا می افته زیر دست و پا واویلا ای کشته صد پاره تن واویلا ای کشته دور از وطن جون اومده روی لبام دارم می بینم از رو بام با دست بسته می برن از کوفه زینب رو به شام یه روزه قد زینب تو کربلا تا میشه دستهای بی حیاشون رو بچه ها وا میشه برای غارت خیمه تو دعوا میشه واویلا می پاشه از هم لشکرت واویلا شکسته میشه خواهرت واویلا رو نیزه می ره اصغرت

شده شور نامت شعارم عزای تو دار و ندارم نوای امیری حسین و نعم الامیر افتخارم نگاهی کن ای در دو عالم امیرم حسینی بمانم حسینی بمیرم شب گریه از روضه تا کربلایت پر بگیرم حسین اشک از ما و شور از تو سیاهی از ما و نور از تو دل ما می میرد دور از تو غریب مادر یا ثارالله پر از غیرت است و حماسه در امواج خون رزم مسلم چه درسی به اهل جهان داد وفاداری و عزم مسلم دل و باور و تیغ او با حسین است در آیین او دین و دنیا حسین است ببین نغمه اول و آخر او یا حسین است به لبها دارد آه سردی ندارد در کوفه همدردی ندیده غیر تو مردی

بازم از ابرهای چشام بارون نم نم اومده به روی دوشم دوباره، کوله بار غم اومده شکر خدا که باز دیدم ماه محرم اومده شکر خدا تو روضه? ها خونه به دوشم زهرا بهم اجازه داد مشکی بپوشم از آتیش عشق حسین بازم بجوشم یا حسین و یا حسین و یا حسین میاد صدای یه غریب از کوچه پس کوچه ها با همه توان می گه آقا نیا، آقا نیا اگه بیای، کوفه می شی آواره بیابونا آقا نیا که کوفیا نامهربونن دل غریبو توی کوفه می سوزونن آقا نیا که کوفیا نامهربونن تن شهیدو توی کوچه می کشونن این کوفه اون کوفه ای نیست که قول مهمونی داده زینبو با خودت نیار اینجا نامحرم زیاده حیا رو زیر پا گذاشتن این جماعت زینبو تا شام می برن واسه اسارت

ای در غمت هلال ماه محرم گریسته خورشید و ماه نه، همه عالم گریسته صاحب عزای توست خداوند ذوالجلال جبریل روضه خوانده و آدم گریسته از لحظه ا?ی که چشم به عالم گشوده ای در ماتمت پیمبر اکرم گریسته در کوه طور موسی عمران فشانده اشک بر بام چرخ، عیسی مریم گریسته آب از خجالت لب خشک تو گشته آب شمشیر و تیر و سنگ و سنان هم گریسته گر آسمان به اشک شود غرق ماتمت سوگند می خورم به خدا کم گریسته طول زمان به یاد تو ماه محرم است تنها نه بر تو ماه محرم گریسته هر ماه نو که سر زده بر بام آسمان دیدم هلال با کمر خم گریسته من غم مهر حسین با شیر از مادر گرفتم روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم بر مشام جان زدم یک قطره از عطر حسین سبقت از عود و گلاب و نافه و عنبر گرفتم بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بقل قبر شهید کربلا

بر فراز دارم و دلواپس یک کاروان آه ازاین کوفیان، آه از این کوفیان از همینجا دیده ام یک زینب و یک ساربان آه از این کوفیان آه از این کوفیان

تربتت تو کفنم بوده اسم تو، تو دهنم بوده بعد مرگ بگو بالا قبرم این پسر سینه زنم بوده من سینه زنتم و از بدی کی دور می شم آقا من سینه زنتم و با تو کی محشور می شم آقا سر سپردت منمو، کشته مردت منمو تا جونی هست به تنم، هر شب سینه می زنم هیئتت یعنی که میخونه، نوکرت یعنی که دیوونه هر دلی یه مالکی داره، تو دلم تویی که صاحب خونه اون قدر کریمی که هر کی اومده می خری آقا حتی همونی که سینه نزده می خری آقا تو روضت می کشی و با عشقت می کشی و من هم توی کفنم هر شب سینه می زنم سر سپردت منمو، کشته مردت منمو تا جونی هست به تنم، هر شب سینه می زنم با سلام به پرچمت آقا، می کشه منو غمت آقا داغ تو تازه میشه هر سال، اول محرمت آقا و الله غم تو رو مادر تو به هر دلی نمی ده اون که برای تو، می میره خدا می دونه شهیده یوسف بی پیرهن، کشته اشکی و من ای شاه بی کفنم، هر شب سینه می زنم سر سپردت منمو، کشته مردت منمو تا جونی هست به تنم، هر شب سینه می زنم