شب دوم محرم، محمود کریمی

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماء عَذْبٍ فاذکرونی اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی من شهید کربلایم سربریده از قفایم فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتلُونی وَ بِجرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحقُونی من شهید کربلایم سربریده از قفایم لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشورا جمیعاَ تَنْظُرونی کَیْفَ اسْتَسْقی لِطِفْلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی من شهید کربلایم سربریده از قفایم

کاروان از دور می آید به آغوش کویر گرد زیر پای مرکب هاست خورشید منیر از پی اش دل های سرگردان و شیدا و اسیر تا مگر افتند یک لحظه به دامان امیر شاه می آید به همراهش وزیری همچو شیر شرم دارد باد گرم از بوسه بر طفل صغیر می دهد دم سرزمین نینوا این نوحه را ای شهید کربلا اهلا و سهلا مرحبا خوش به حال من که حالا روی چشمان منی من کویر خشک و تو رضوان و ریحان منی من ترک خورده ز گرما و تو باران منی من بدون روح بودم حال تو جان منی جان من جانان من امروز مهمان منی من به دامان توام یا تو به دامان منی قبله گاه عشق خواهم شد به یمن مقدمت منتظر بودم بیایی چشم بر ره بودمت خوش به حال من که می گردم حریم مکتبت شام من روشن شد از رخسار ماه هر شبت بی قرارم بی قرار ذکر یا رب یا ربت بی قرارم لفظ استرجاع آمد بر لبت ای فدای گرد و خاک مانده روی مرکبت کاش می شد من بیایم پیشواز زینبت خون پاک انبیا با خاک من آمیخته پیش پایت هر پیمبر خون خود را ریخته ********************* با ابالفضلت بگو من آشنایم یا حسین تشنه یک لحظه لبخند شمایم یا حسین خاک بوسم خاک سارم خاک پایم یا حسین قتلگاهم اولین کشته هایم یا حسین هر کجا خواهی روی با خاک هایم یا حسین ذره ذره می شوم پشتت می آیم یا حسین جان زهرا مادرت بر چشم من منت گذار در کنار نهرهایم خیمه را کن بر قرار در دریای شرف هستی و من همچون صدف روضه ها خواندند اینجا انبیاء ما سلف مشتی از خاک مرا برگیر یا مولا به کف ترس در دل داشتم تا اینکه خورشید نجف داد دلداری که ای خاک مطهر لا تخف با خودم گفتم مبادا بگذرد از معبرت گر حسینی جا نماند خاک عالم بر سرت شب که شد با اختران خود را چراغان می کنم دفع شر از خیمه های جان جانان می کنم گر دهی رخصت به من یک لحظه طوفان می کنم خصم را با یک اشاره سنگ باران می کنم زیر پای کوفیان را آتش افشان می کنم خیل شام و کوفه را خاک بیابان می کنم آن سیاهی را که دیدی نیست نخلستان من تشنه خونن، خون کودک مهمان من بانگ دادی بار بگشایید اینجا کربلاست قصد کردی که بمانی باز امر امر شماست وه چه غوغایی به میقات بنی هاشم به پاست رشته گیسوی حوریه طناب خیمه هاست وقت اجلال نزول دختر خیر النساست گفت با عباس ای ماهم حسین من کجاست دست خواهر را گرفتی و به صحرا سر زدی می شنیدم حرف هایی را که با خواهر زدی

می شنیدم آنچه را گفتی برای خواهرت از قتیل اول آل پیمبر اکبرت از تلظی کردن و خون گلوی اصغرت وز وداع آخر و خون گریه های دخترت از به خاک افتادن عباس امیر لشگرت وای از آن جمله آخر که گفتی معجرت بعد فهمیدم چه می گفتی که در گودال شد روضه ای در گوش زینب خواندی و بی حال شد آسمان نه روز بعد می تپد می ریزد ارکان جهان نه روز بعد آخرین بار است که اکبرش در خیمه می گوید اذان نه روز بعد شعبه شعبه می رود تیر با شدت از آغوش کمان نه روز بعد شمر هم خواهد گرفت در ته گودال سبقت از سنان نه روز بعد آه خواهد رفت سخت خنجری در لابه لای استخوان نه روز بعد تیغ هی در حنجر و نیزه می چرخد پیاپی در دهان نه روز بعد یوم علی صدر النبی یوم علی وجه الثری فریاد یا محمدا سر حسین به نیزه ها چو دید زینب حزین دور شهید کربلا دوره نموده اشقیا ناله کشید ای خدا چند نفر به یک نفر بی گمان می ایستد در ته گودال یک لحظه زمان نه روز بعد می رود راس حسین در حدود اسب بر روی سنان نه روز بعد می رود با دست پر از میان قتلگاهش ساربان نه روز بعد برادر جان سلیمان زمانی حسینم چرا انگشت و انگشتر نداری حسینم حسینم وای حسینم وای حسینم وای حسینم خاک اینجا به ما نمی سازد پسر مادرم بیا برگرد

یاران! شتاب کنید، قافله در راه است. می گویند که گناهکاران را نمی پذیرند. آری، گناهکاران را در این قافله راهی نیست اما پشیمانان را می پذیرند. آدم نیز در این قافله ملازم رکاب حسین است، که او سرسلسله خیل پشیمانان است، و اگر نبود باب توبه ای که خداوند با خون حسین میان زمین و آسمان گشوده است، آدم نیز دهشت زده و رها شده و سرگردان، در این برهوت گمگشتگی وا می ماند. من ارادا لله بدا بکم

اول به مدینه مصطفی بر سر زد دوم به نجف شیر خدا بر سر زد سوم همه کون و مکان سینه زدند تا مادر شاه کربلا بر سر زد بیرق عزا علم شد رایت هدی علم شد خیمه گاه اهل بیت و شاه کربلا علم شد تا ابد از الست هر چه بود هر چه هست انبیا اولیا کائنات ممکنات دم گرفتند همه یک صدا هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله در رکاب پسر شیر خدا بسم الله از چشمه تسنیم شراب آوردند از عصمت توحید نقاب آوردند بر هلهله فرشتگان ملکوت صد آینه از ابوتراب آوردند لشگر حیدر کرار زیر بیرق علمدار در رکاب شاه احرار دست به سینه و خبردار از وهب تا حبیب غرق در عطر سیب می رسد زمزمه یا طبیب یا غریب دم گرفتند همه هم صدا هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله هر که می نوشد از این جام بلا بسم الله هر که دارد هوس کرب و بلا در رکاب پسر شیر خدا اول به مدینه مصطفی بر سر زد دوم به نجف شیر خدا بر سر زد سوم همه کون و مکان سینه زدند تا مادر شاه کربلا بر سر زد شد ثبت در این لوح و قلم واویلا از قصه آن مشک و علم واویلا زینب به حسین زیر لب می گوید می لرزد از این خاک دلم واویلا چاره ای کن ای برادربهر اضطرار خواهر مثل من دل نگران است مادر علی اصغر خیمه گاه نهر آب، آب سراب، خاک مذاب وای علی وای رباب ثار الله آل الله دم گرفتند همه هم صدا هر که گشته است اسیر و مبتلا بسم الله هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

گر خون دلی بیهوده خوردم، خوردم چندان که شب و روز شمردم، مردم آری همه باب بود سرتاسر عمر دستی که به گیسوی تو بردم، بردم یا ابالفضل یا ابالفضل بوی خون تازه می آید ز شیون ها مگر در مصیبت خانه گردون عزای تازه ای

سربند سرخ یا حسین شهید آوازه اش و تموم عالم شنید سر بندمون شال عزامون شد و ما رو تا اینجا کشید شال ماتمت آبرو به من داد موج پرچمت دل رو داده بر باد قصه غمت دریای نگاهم اسم اعظمت از لبم نیفتاد تویی که جلوه تا بی کرونه داری قد تموم عالم دیوونه داری توی دلای عاشق یه خونه داری ارباب خوبم ماه عزات و عشقه ارباب خوبم سینه زنات و عشقه ارباب خوبم کرب و بلات و عشقه سربند سرخ یا حسین شهید شبیه اش و کسی تو عالم ندید سربند سرخ از پرچم یا حسین به دست ماها رسید نسیم به پرچم می خوره چشام به زمزم می خوره برات تموم گریه ها یه روز به دردم می خوره من با غم تو زنده می مونم من با دم تو زنده می مونم با محرم تو زنده می مونم ارباب خوبم ماه عزات و عشقه ارباب خوبم سینه زنات و عشقه ارباب خوبم کرب و بلات و عشقه سربند سرخ یا حسین شهید هر روسیاهی باهاش شده روسپید هر کی تو رو دیده شده عاشق و دل از دو عالم برید بذار بگم با زبون ساده همین حسین حسین هم از سرم زیاده خدا اجازه اش و به هر کسی نداده بذار بگم با زبون ساده همین حسین حسین هم از سرم زیاده زهرا اجازه اش و به هر کسی نداده سر بند سرخ یا حسین شهید بند دلای ما رو از غیر برید از اون زمانی بسته شد که علم به دست زینب رسید واویلا حرم آواره شده، واویلا حرم آواره شده سربند سرخ یا حسین شهید دل ها رو تا به خیمه شاه کشید سربند سرخ یا حسین شهید دل ها رو تا به مجلس شاه کشید با شهدا بین عزای حسین همه با هم دم بدید عمه سادات بی قراره غصه و غم هاش بی شماره تموم غصه اش غم یاره

تو وجه الله را وجهی تو ثارالله را جانی، یابن الحیدر تو در عین عطش دریای سر تا پا خروشانی، یابن الحیدر تو با زخم تنت سر تا قدم آیات قرآنی، یابن الحیدر تو هم سردار بی دستی و هم سقای عطشانی، یابن الحیدر تو باب حاجتی باب المرادی اشجع الناسی، یابن الحیدر تو عباسی تو عباسی تو عباسی تو عباسی، یابن الحیدر تو مانند علی کرار هستی غیر فراری، یابن الحیدر تو با بی دستی ات دست ولی الله داداری، یابن الحیدر تو هم فرمانده هم سقای طفلان هم علمداری، یابن الحیدر علم بر شانه ات بین علم ها شد علم آری، یابن الحیدر شهادت آبرومندت ادب ایثار فرزندت رشادت سایه قامت شهامت طفل دلبندت تو آن ماهی که در هر دل هزاران انجمن داری، یابن الحیدر تو آن شمعی که تا محشر هوای سوختن داری، یابن الحیدر

ای مرا دلبر و دلدار بیا برگردیم، بیا برگردیم خیمه برپا مکن این بار بیا برگردیم، بیا برگردیم دم به دم دشمن خون خوارتری می آید تا که فرصت بود ای یار بیا برگردیم، بیا برگردیم بیا برگردیم، بیا برگردیم از نگاه همه زن های حرم غم می بارد تا نگشتیم عزادار بیا برگردیم، بیا برگردیم دشمن از دیدن عباس دلش می لرزد تا سر پاست علمدار بیا برگردیم، بیا برگردیم بیا برگردیم، بیا برگردیم سر بازار تو ای یوسف زهرا نبود غیر شمشیر خریدار بیا برگردیم، بیا برگردیم بیا برگردیم، بیا برگردیم

خیمه زده به کربلا ارباب علم به دست حضرت مهتاب زینب پریشان است و امید طفلان است به عرش اعلی غم شده بر پا ناله رسد از عالم بالا علی پریشان است و فاطمه گریان است

ای به فدای روی ماهت شاه تویی حسین شاهت جود نشسته سر راهت در انتظار یک نگاهت برق سیاهی سپاهت رعد شکوه فر و جاهت سر و سردار یا صاحب اللوا ای علمدار یا صاحب اللوا نبوی خو یا صاحب اللوا علوی رو یا صاحب اللوا یا ابالغوث یا صاحب اللوا یا ابالفضل یا صاحب اللوا یا ابوفاضل یا صاحب اللوا ماه بلند آسمانی یا صاحب اللوا رشک اساطیر جهانی یا صاحب اللوا قبله گه پیر و جوانی یا صاحب اللوا مصدر فیض عارفانی یا صاحب اللوا مامنی و امن و امانی یا صاحب اللوا عموی صاحب الزمانی یا صاحب اللوا دل و دلبر یا صاحب اللوا سر و سرور یا صاحب اللوا سر لشگر یا صاحب اللوا یل حیدر یا صاحب اللوا ابوفاضل یا صاحب اللوا شورش در ارض و سمایی یا صاحب اللوا شیر امیر کبریایی یا صاحب اللوا اصل رضایت الرضایی یا صاحب اللوا رمز رهایی و بقایی یا صاحب اللوا معاون خون خدایی یا صاحب اللوا معادل عدل و علایی یا صاحب اللوا ساحل امن خیمه هایی یا صاحب اللوا علم به دوش کربلایی یا صاحب اللوا ملکاتی یا صاحب اللوا نفحاتی یا صاحب اللوا عرفاتی یا صاحب اللوا حسناتی یا صاحب اللوا برکاتی یا صاحب اللوا صلواتی یا صاحب اللوا یا ابالغوث یا صاحب اللوا یا ابالفضل یا صاحب اللوا ابوفاضل یا صاحب اللوا سیر صعود کائناتی یا صاحب اللوا باب حوائج و نجاتی یا صاحب اللوا مقصد میل ممکناتی یا صاحب اللوا چشمه فضل و معجزاتی یا صاحب اللوا معلم صوم و صلاتی یا صاحب اللوا اسوه میزان و صراطی یا صاحب اللوا تلالو آب حیاتی یا صاحب اللوا اوج بلند درجاتی یا صاحب اللوا محافظ مخدراتی یا صاحب اللوا جان قتیل العبراتی یا صاحب اللوا ملکوتی یا صاحب اللوا جبروتی یا صاحب اللوا چه امیری یا صاحب اللوا چه وزیری یا صاحب اللوا ابوفاضل یا صاحب اللوا

یه وقتایی که دلم لنگ عشقه یه وقتایی که نفس تنگ عشقه یه وقتایی که به سینه م می کوبم یقین دارم که همون سنگ عشقه دوست دارم که شدم پیر گریه نشدم سیر گریه دوست دارم که با اسم قشنگت می زنم زیر گریه گریه گریه گریه فقط برا حسین من از عطر تو که آکنده میشم می میرم باز دوباره زنده میشم تا دلتنگی به دلم رو میاره به آغوش تو پناهنده میشم می گردم من شبا دنبال گریه با پر و بال گریه می گردم من تا سحر دنبال تو منم و حال گریه گریه گریه گریه فقط برا حسین چشم گریون چقدر باوقاره چشم گریون بوی آقاش و داره چقدر خوبه که پای اسمت اشکام خدارو شکر دیگه بی اختیاره سپردم من دلم و دست گریه که شدم مست گریه کسی جز تو به دلم راه نداره راهش و بسته گریه گریه گریه گریه فقط برا حسین دوست دارم که شدم پیر گریه نشدم سیر گریه دوست دارم که با اسم قشنگت می زنم زیر گریه گریه گریه گریه فقط برا حسین یابن الشبیب ان کنت باکیا لکل شیء فابک للحسین یابن الشبیب گریه فقط در غم حسین