- 825
- 1000
- 1000
- 1000
مرا آن طرف ها اگر راه نیست
مرثیه خوانی شهادت امام علی (ع) با صدای محمود کریمی، سال 1388
متن شعر:
مرا آن طرف ها اگر راه نیست
شما لااقل این طرف ها بیا
تو آن خواهش سبز سجاده ای
همان التماس شب انبیا
تویی مقصد اول و آخرم
مناجات شب های غارِ حرا
بیا با پر و بال کروبیان
بزن وصله این گیوه ی پاره را
بزن بیل خود را بر این سرزمین
بزن تا که باشم درخت شما
من از آبِ چاهِ شما خورده ام
که حالا شدم تشنه ی کربلا
خدای کرم ! سایه ی ناشناس !
در این کوچه های بدون صدا
چنان مخلصانه کرم می کنی
که حتی نمی ماندت رَدِّ پا
تو یعنی همان شاهِ شهر منی
که داری قدم می زنی با گدا ؟!
در این سینه ی شب کجا می روی ؟
کجا می روی دور از چشم ما
به سمت مناجات سجاده ات
اگر می روی التماس دعا
تو باران ترینی و ما خشکسال
رسیده ترینی و ما کالِ کال
تو مانند آبی ولی آب تر
تو مثل طلایی ولی ناب تر
مسیحای مَسحِ یتیمان تویی
محاسن سفید کریمان تویی
تو با مردمی ، مردمی نیستی
تو نان جویی ، گندمی نیستی
تو دیگر برای من عادت شدی
تو شصت و سه دفعه بهارم شدی
نهالت شدم باغدارم شدی
همیشه درِ خانه ات باز بود
تنورت همیشه نمک ساز بود
تو بودی که شب ها سحر داشتند
یتیمان کوفه پدر داشتند
تو از نوری و آفتابی علی
سلام بدون جوابی علی
نگاهت شبی خواب راحت نکرد
و یک شب لبت استراحت نکرد
متن شعر:
مرا آن طرف ها اگر راه نیست
شما لااقل این طرف ها بیا
تو آن خواهش سبز سجاده ای
همان التماس شب انبیا
تویی مقصد اول و آخرم
مناجات شب های غارِ حرا
بیا با پر و بال کروبیان
بزن وصله این گیوه ی پاره را
بزن بیل خود را بر این سرزمین
بزن تا که باشم درخت شما
من از آبِ چاهِ شما خورده ام
که حالا شدم تشنه ی کربلا
خدای کرم ! سایه ی ناشناس !
در این کوچه های بدون صدا
چنان مخلصانه کرم می کنی
که حتی نمی ماندت رَدِّ پا
تو یعنی همان شاهِ شهر منی
که داری قدم می زنی با گدا ؟!
در این سینه ی شب کجا می روی ؟
کجا می روی دور از چشم ما
به سمت مناجات سجاده ات
اگر می روی التماس دعا
تو باران ترینی و ما خشکسال
رسیده ترینی و ما کالِ کال
تو مانند آبی ولی آب تر
تو مثل طلایی ولی ناب تر
مسیحای مَسحِ یتیمان تویی
محاسن سفید کریمان تویی
تو با مردمی ، مردمی نیستی
تو نان جویی ، گندمی نیستی
تو دیگر برای من عادت شدی
تو شصت و سه دفعه بهارم شدی
نهالت شدم باغدارم شدی
همیشه درِ خانه ات باز بود
تنورت همیشه نمک ساز بود
تو بودی که شب ها سحر داشتند
یتیمان کوفه پدر داشتند
تو از نوری و آفتابی علی
سلام بدون جوابی علی
نگاهت شبی خواب راحت نکرد
و یک شب لبت استراحت نکرد
تاکنون نظری ثبت نشده است.