شب اول محرم، مجید بنی فاطمه

از عرش، از میان حسینیه خدا آمد صدای ناله ی حی علی العزاء جمع ملائکه همه گریان شدند و بعد گفـتند تسلیـت همه بر ساحت خدا جبریل بال خدمت خود را گشود و گفت یا رب اجازه هست شوم فرش این عزا آدم زجنت آمد و ناله کنان نشست در بزم استجابت بی قید هر دعا او که هزار بار به گریه نشسته بود یک یا حسین گفت و همان لحظه شد به پا آری تمام رحمت خود را خدا گرفت گُسترد بر محرّم و این اشک و گریه ها آنگاه گفت: روضه بخوان ایها الرسول جانم فدای تشنه لب دشت کربلا روضه تمام گشت، ولی مادری هنوز آید صدای گریه اش از بین روضه ها

رسیده مسلم؛ خراب و نا امید و قد خمیده مسلم به چشم کوفه چه صحنه ها ز رزم آفریده مسلم چنان عمویش چقدر طعنه از همه شنیده مسلم شنیده ها را میان کوچه ها به چشم دیده مسلم ز خولی و شمر چه زجرها که از سنان کشیده مسلم خبر رسیده به جز سپر دو تا زره خریده مسلم دم شهادت خبر ندارد آه از حمیده مسلم امامشان را نخواستند و ریختند جامشان را که پهن کردند دوباره در میان کوفه دامشان را به خون مسلم گشوده اند کوفیان صیامشان را به رسم کوفه گرفته اند دست و انتقامشان را ادامه دادند دو مرتبه نماز بی سلامشان را به سمت منکر کشانده اند مسجد الحرامشان را دوباره این قوم نگه نداشتند احترامشان را به رسم کوفه بلند ساخته اند پشت بامشان را عذاب را دید همین که روی بام ظرف آب را دید میان آن ظرف لب علی اصغر رباب را دید چه شد رقیه میان چشم زینب اضطراب را دید به جز حمیده به دست های کودکان طناب را دید میان بزمی سر حسین و خوردن کباب را دید کباب که هیچ به دست های کوفیان شراب را دید

اهل البکاء هان العزا نوحوا علی سلطان کربلا یا حسین کشتی نجات یا حسین جانم بفدات ای تشنه فرات نعم الحبیب شیب الخضیب خد التریب ای کشته غریب یا حسین کشتی نجات یا حسین جانم به فدات ای تشنه فرات

تو وجودم تار و پودم جاریه عشقت همیشه آخه جز تو تو دل من عشقی دیگه جا نمیشه این قلب مجنونو لایق کردی پای روضه ت ما رو عاشق کردی این دل رسوا رو می شناسن با ابی عبدالله هر نفسم دائم می خونه، یا ابی عبدالله ای امید نا امیدا حسین آخرین ذکر شهیدا حسین در خونه ت هر کی باشه آبرو داره عزیزه کی میدونه قیمتش رو اشکی که واست بریزه بی تو باشم آقا کارم زاره کی تو عالم اینقدر عاشق داره خیلی کرم داری، قدر دنیا نوکرم داری هر جا برم هستی، چون تو دل ها تو حرم داری می نویسم روی پرچم حسین بهترین آقای عالم حسین ای امید نا امیدا حسین آخرین ذکر شهیدا حسین بین هر چی بچه شیعه س این نوای هر لبیه کاشکی باشه جون ما هم به فدای زینبیه دوست دارم تا آخر نوکر باشم تو راه این بانو بی سر باشم این باشه فریادت تا که دنیا ما رو بشناسه این سینه زن ها که می بینید لشگر عباسه قافله سالار زینب، حسین بی تو شد آواره زینب، حسین ای امید نا امیدا حسین آخرین ذکر شهیدا حسین

دوباره راهی دریاییم ما خیلی ساله که اینجاییم جوونیمونو دادیم پای حسین کتیبه ها بازم شور دارن سیاهیا چقدر نور دارن به نام نامی زیبای حسین میریم با روضه های حسین تا کربلای حسین تمام زندگیمون شده وقف عزای حسین سلام ای چاره بیچاره ها ارباب من بیچاره رو دریاب برا مصیبتت می سوزم فدای داغ این ده روزم چقدر این اشک ماتم محترمه بدون غصه و تشویشم شبا که زائر تو میشم همین مجالس روضه ت حرمه سیاه که میشه پیراهنم دل از همه می کنم یه روز به داد من میرسه همین حسین گفتنم سلام ای روضه ی پر ماتم هر شب سلام ای هستی زینب سلام ای چاره ی بیچاره ها ارباب من بیچاره رو دریاب شبیه تو نشد مخلوقی تویی که بهترین معشوقی که عاشق تواند خوبا و بدا با این که از غمت آکنده م برات نمردم و شرمندم عجب سعادتی دارن شهدا دلم می خواد بشم یار تو غلام دربار تو تا دستمو بذاری توی دست علمدار تو سلام ای صاحب درمونده ها عباس می بینی نوکرت تنهاس

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خدای حسین و فدیناه بذبح عظیم به پا شد عزای حسین نام حسین آمد عالم یک صدا شد نام حسین آمد اینجا کربلا شد می جوشد از زمین خون خدا حسین ما عاشق توییم لبیک یا حسین بسم الله الرحمن الرحیم نوشته ام بیایی حسین شده کارم همه آه و فقان از این بی وفایی حسین میسوزم از داغ دل سردی مردم مسلم شده مات بی دردیه مردم افتاده حرف تو در زیر پا حسین برگرد امیر من کوفه میا حسین لبیک یا حسین در کوچه ها گریان شدند به یاد صدای حسین بخدا میکشدم عاقبت غم بچه های حسین بیرون نمی آید از این گلو آهی تو با علی اصغر حیران این راهی از مکه تو ببین اشک مرا حسین جان رقیه ات کوفه میا حسین بسم الله الرحمن الرحیم به نام خدای حسین و فدیناه بذبح عظیم بپا شد عزای حسین نام حسین آمد عالم یکصدا شد نام حسین آمد اینجا کربلا شد می جوشد از زمین خون خدا حسین ما حامی توایم لبیک یا حسین

بازم محرم اومد و لباس ماتم بیارید تکیه ها رو به پا کنید، علم با پرچم بیارید تو کوچه های شهر ما، باز داره بوی سیب میاد گوش بکنید ناله های یه مادر غریب میاد بچگی هامون یادته، با چادر مادرامون علم می کردیم تکیه رو، بی خیال دور و زمون دل ما رو اربابمون، به هرجا که بسته میریم پای برهنه میشیم و تو کوچه ها دسته میریم ما رو ببخش که چشمامون بارونی هست و نم نمه زنجیر زنیم اما آقا طاقت شونه هام کمه باز صدای سلیم میاد اکبره باخ، اکبره باخ ماه ملک منظره باخ، شبیه پیغمبره باخ کنز ادب گوهری دی گوهری دی جوهری دی اشبه پیغمبری دی چوخ آنا چوخ منظری دی یوسف تاج سری دی عالم اونا نوکری دی لیلی بال وپری دی عم سینین چاکری دی زینبه باخ اکبره باخ اکبره باخ اکبره باخ باز می پیچه تو کربلا صدای زنگ کاروان بازم یه انگشتری رو گرفته چشم ساربان آبو می بندن ای خدا، تو خیمه ها غوغا میشه باز یه عموی مهربون تو کربلا سقا میشه قحطی آب اومده و آتیش گرفته نفسام پای برهنه دختری، می دوه رو خار و خسا اونی که آسمونیه صورت میذاره روی خاک بازم میاد ز کربلا، صدای رضاً به رضاک

با هر مصیبتی و بلا ابک للحسین در روضه‌ها و ختم و عزا ابک للحسین امر امام را همه باید عمل کنند فرموده است امام رضا ابک للحسین کوری هرکسی که به ما طعنه می‌زند اصلا همیشه و همه جا ابک للحسین فرمود فرق بین تباکی و گریه نیست پس می‌شود برای ریا ابک للحسین با روضه حسین دعا می‌شود قبول یعنی که در میان دعا ابک للحسین روضه برای گریه‌کنان می‌شود حرم هرکس نرفته کرب‌و‌بلا، ابک للحسین آقای ما چه یکه و تنها شهید شد عشاق سیدالشهدا ابک للحسین شب‌های جمعه بیشتر از قبل گریه کن بشنو صدای فاطمه را، ابک للحسین

اذون عشق بگو حی علی البکاء وضو گرفتم از آب حیات تو روح من از سرخی خونت سبز شد جون و دلم با غم تو هم نقش شد میارزه زندگیمو پای دلم بزارم حتی اگه بسوزم باید باهاش بسازم حرارت غمت گرفته عالمو خدا زیاد کنه شور محرمو حس می کنم وقتی محرم میشه فاصلمون با یه سلام کم میشه گدای روی سیاهم به حال من نظر کن میخام که گر بگیرم قلبمو شعله ور کن گریه برای تو شده وصیتت گریه کنم برا کدوم مصیبتت قلب من از هرم غمت آتیشه ریشه من با گریه محکم میشه گریه بی اراده از سر من زیاده اجازشو فاطمه به هر کسی نداده

باشه امانت پیش تو این اشک چشمامو سینه زنی هامو دلم خوشه من هم می بینم آقامو به کی قسم بدم تو رو اون آخر کاری وقت گرفتاری یادت نره ارباب یه نوکری داری آره بعد مردنم چی میشه خودت بیای کنارم جای این شبا بیا شب جمعه ها سر مزارم چشم امیدم به کرم اربابه روی چشام جای قدم اربابه منو ببر پیش خودت دیگه نمیتوم مث یه دیوونم بذار که آروم شه دل پریشونم دل منو بخر ازم که مونده رو دستم این دل وابستم چیزی ندارم جز این نفس خستم هر کسی دلش شکست بیشتر از همه برات عزیزه میدونی که چند دفعه تو نذاشتی آبروم بریزه الهی که سایت روی سرم باشه قرار ما باز دم حرم باشه