شب دوم محرم، مهدی سلحشور

باز برای حسین بی قراریم پاک میشه هر گناهی که داریم بازم جاری شد دریای گریه توی روضه ها مثل همیشه بازم این اشکا میره کربلا مرهم زخم اربابت میشه اشک چشا رو خدا میخره داغ دلا رو خدا میخره حضرت زهرا فرمود به حسین گریه کنا رو خدا میخره صلی الله علی الباکین علی الحسین کاروانی پر از نور تو راهه کاروان روبروش قتلگاهه اینجا کربلاست داره میرسه بوی روضه بر مشام زینب هر چه حسینی توی این صحراست روضه است لباس احرام زینب کعبه به سعی و صفا می رسه اینجا حسین به خدا می رسه اینجا با تیر سه شعبه ببین شیرخواره هم به منا می رسه صلی الله علی الباکین علی الحسین غم فراوون توی قلب ارباب قافله می رسه اما بی تاب اونی که امروز دلشوره داره برای اصغر، خانم ربابه با گریه زاری می گه به زینب توی این صحرا قحطی آبه دل نگرون برا روزی که حرمله می رسه تو کربلا دل نگرون برا روزی که شیرخواره هم بره رو نیزه ها

این خاک پر غصه کجا دلم پریشونه چشمای زینب رو ببین یه کاسه خونه اینجا همون خاک غربته که غصه روی دل من میذاره حسین اینجا نمونیم داداش به خدا قلب اهل حرم بی قراره حسین ای وای دلشوره می گیرم از زندگی سیرم از غصه می میرم ای وای خیمه میشه غوغا بی تو میشم تنها در بین دشمن حبیبی یا حسین، حبیبی یا حسین اینجا با چشمام می بینم تو رو تک و تنها تنها و بی یاور می شم غروب عاشورا اینجا می بینم نمی مونه جای سالم تو پیکر تو حسین از روی نیزه می بینی داداش می برن ما ها رو به اسیری حسین ای وای داغ علی اصغر میشه جدا از هم جسم علی اکبر ای وای پر پر میشه یاسم اینجا جدا میشه دستای عباسم حبیبی یا حسین، حبیبی یا حسین اینجا می بینم از رو تل، قاتل پر از کینه تو رو غریب گیر میاره می شینه رو سینه کاشکی نیاد اون روزی که داداش از قفا سرتو می بره دشمن بعد تو آتیشه و خیمه میشه بی تو شروع درد و غربت و غم دشمن سمت تو می تازه کشته منو درد این نعلای تازه ای وای از غارت پیکر حتی نمی مونه انگشت و انگشتر حبیبی یا حسین، حبیبی یا حسین

بغضیم و ساکتیم و مشغول هق هقیم اشکیم و شبنمیم که روی شقایقیم روضه به روضه داغ تو را لطمه می زنیم دیوانه ایم عقل نداریم عاشقیم طوفان و گردباد ذلیلند پیش ما چون با نسیم کرببلایت موافقیم یا حسین، یا حسین، یا حسین، یا حسین شمس الشموس کرببلا می دهد به ما بعد از نمازمان همگی رو به مشرقیم دریایی از گناه به یک قطره اشک رفت ماها مخاطبان احادیث صادقیم از آن زمان که رفت سرت روی نیزه ها اشکیم و شبنمیم که روی شقایقیم یا حسین، یا حسین، یا حسین، یا حسین

گریه م می گیره برای اون سر رو نیزه ها گریه م می گیره با گریه تموم نوکرا گریه م می گیره برای تک تک کربلا نرفته ها سخته که اشکات برن خیلی رفیقات برن جا بمونی و اشک دیده هات ببارن سخته مسافر نشی بمونی زائر نشی خاطره هاشونو همه برات بیارن سخته خدایی، سخته خدایی نوکرم کی میرم حرم، از کرم کی میرم حرم کربلا کعبه دلهاست خدا می داند دیدنش آرزوی ماست خدا می داند اولین مستمع مجلس پرفیض حسین مادرش حضرت زهراست خدا می داند بنیّ، بنیّ، بنیّ، بنیّ، قتلوک و من الماء منعوک اگر کشتند چرا آبت ندادند چرا زان در نایابت ندادند اگر کشتند چرا خاکت نکردند کفن بر جسم صد چاکت نکردند بنیّ، بنیّ، بنیّ، بنیّ، قتلوک و من الماء منعوک