شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) شب سوم فاطمیه دوم 1402 - جواد مقدم

اگه یه عمره به زیر دِینم/به زیر دِین امام حسینم/به سینه می‌زنم عشق من اینه/سینه‌زن بین‌الحرمینم/حسین وای، حسین وای.../*****یه دل خسته زِ راه آوردم/چیزی نداشتم که آه آوردم/همه درا بسته بود به روم تا/به درِ خونه‌ات پناه آوردم/حسین وای، حسین وای.../*****اومدم هیئت جَلا بگیرم/با سینه‌زن‌ها نوا بگیرم/اومدم اینجا که از رقیه/برات کربُبلا بگیرم/حسین وای، حسین وای.../*****اون‌ که منو با تو آشنا کرد/دلمو پابند روضه‌ها کرد/پدر من بود اون که قبل شیرم/کامم رو با تربت تو وا کرد/خدا بیامرزه مادرم رو/پیش تو وا کرد بال و پرم رو/منو به دست خودت سپرد و/ولی ندید آخرش حرم رو/حسین وای، حسین وای...

بهار من شدی خزون این اول جوونی/همسایه‌ها همه میگن بعیده که بمونی/حالت وخیمه زهرا/افتادی دیگه از پا/می‌بینمت که بی‌قراری /با حال زار و بیمار/دست می‌گیری به دیوار /زانوی راه رفتن نداری/پُر از درده این جسم خسته‌ت/نکش کار از دست شکسته‌ت/مرو زهرا، مرو زهرا.../****از کینه‌ی من هِی به تو شنیدم حرف بد زد/تو پشت در بودی که بی‌هوا به در لگد زد/واسه تو اشک می‌ریزم/منو ببخش عزیزم/دَرو نشد بردارم از روت /آتیش و دود و هیزم/تو شعله‌ها شدی گم/خیلی لگد زدن به پهلوت/تنِ تو موند به زیر در وای/چهل نفر به یک نفر وای/مرو زهرا، مرو زهرا.../****نمی‌دونم روتو چرا همش می‌گیری از من/حسن می‌ریزه اشک ولی چیزی نمیگه اصلا/یه چی میده عذابش /شبا همش تو خوابش/میگه نزن ای پَست نامرد /هِی میگه پاشو مادر/خونه بریم از این وَر /چشات خون شد از دست نامرد/پیش چشمش هِی میشه تکرار/که با صورت خوردی به دیوار/مرو زهرا، مرو زهرا...

تکیه‌گاهِ آخرم مرو زهرا/اِی امیدِ آخرم مرو زهرا/غم نشسته بر دلِ من/اِی تمامِ حاصلِ من، مرو از این خانه /کن نظاره حالِ زارم/بی‌تو من خوشی ندارم، مرو از این خانه/آتشی افتاده بر جانم/فاطمه بی‌تو من حِیرانم/با این چشمِ گریان، از دردِ بی‌درمان/شِکوه کجا ببرم ببرم؟ /با این حالِ خسته، لب از غُصّه بسته/خم شده این کمرم کمرم/فاطمه‌جانم، فاطمه‌جانم... /روی صورتِ تو دستِ دشمن خورد/خاطرِ تو رو یه بی‌حیا آزرد/هِی نَفَس زدی ولیکن/دستِ تو جدا شد از من، میان نامحرم/تو به زیرِ دست و پایی/محسنِ تو شد فدایی، میانِ نامَحرم/روی کبود و نیلی داری/زخمی و مجروح از مِسماری/یارم خورده سیلی، غُصّه خوردم خیلی/شرَمو ببین تو ز چشمِ تَرَم/دنیا تارِ تاره، حیدر شد بیچاره/من چه کنم؟ چه کنم؟ چه کنم؟ /فاطمه‌جانم، فاطمه‌جانم... /اِی که قُوَّتی به پای لرزانم/می‌رَوی ز رفتنت پریشانم/از حسادتِ حسودان/عُمرِ تو رسیده پایان، ز غُصّه رنجوری/اِی خوشیِ روزگارم، فاطمه بمان کنارم/چه تلخه این دوری/با این‌که غرقِ غم و دردی/موی زینب را شانه کردی/در این شامِ آخر با چشمانی مُضطَر/داری به دلِ تو عزای حسین/روضه خواندی امشب، همراه با زینب/گریه کنیم به هوای حسین/اِی حسین‌جانم، اِی حسین‌جانم...

تو جون منی، تو خون منی/رزق و روزیِ من آب و نونِ منی/نمیشه نگم، چی میشه بگم: /تو فقط مادرِ مهربون منی؟ /دستامو می‌گیری با مِهرِ مادری/خوشحالم می‌بالم به این سَروَری/بَه بَه بَه، بَه بَه بَه، به این نوکری/آغازِ من، پایانِ من/روح من و ریحان من/اِی لؤلؤ و، مرجانِ من/سلامُ اللهِ عَلَیک اِی جانِ من/اِی جانِ من، اِی جانِ من... /می‌میرم برات، قربونِ نگات/تو زدی اِمضاء رو گرفتم برات/اِی جانِ دلم، می‌میرم برات/تو فقط صدام کن قربونِ صدات/بهشتِ منی و من کردم سِیرِت/محتاجم محتاجم به دعای خیرت/من جُز تو کیو دارم؟ کیو دارم غیرِت؟ /اِی سَروَرَم، تاجِ سرم/قربونِ تو برم، اِی مادرم/هم دلبر و، هم دلبرم/اِی إِنّا اَعطَیناکَ الکوثرم/اِی جانِ من، اِی جانِ من...

خیلی دلم خونه، پُر از شکایته/یه آرزو دارم اونم زیارته/خدایی خوشبخته هر کسی دعوته/می‌پیچه توی گوشم صدای کربلا/منو هوایی کرده هوای کربلا/عجب صفایی داره شبای کربلا/بارونم/دلم شکسته و بده سامونم/من از فراق کربلا داغونم/کاشکی بگی یه اربعین مهمونم/اللهم الرزقنا کربلا کربلا /آغوشتو وا کن منم یه نوکرم/پناه غم ها و اُمید آخرم/پس نزنی من رو شکسته شد پرم/روو لوح دل همیشه نوشته کربلا/با گِل من یه عمره سرشته کربلا/شک ندارم یقیناً بهشته کربلا/احساسم/توو روضه آقا جزو خیرالناسم/خوش به سعادتم سگ عباسم/دوریِ کرب و بلا مرگه واسم/ اللهم الرزقنا کربلا کربلا /تنها تویی واسم رفیق بی کسی/همه برن بازم برام همه کسی/آخرشم بالا سرم تو می‌رسی/خیلی دلم رو بُرده اذون کربلا/دلم می‌گیره واسش بهونه کربلا/قرار قلبِ زار و خزونه کربلا/دنیامه/زیارتش قشنگترین رؤیامه/علت جاری شدن اشکامه/دوا و دردمون همه دردامه/ اللهم الرزقنا کربلا کربلا

در من حُلول کرده غمت مثلِ جان، حسین! /اِی وسعتِ نگاهِ تو هفت آسمان، حسین!/تا جِلوه می‌کنی دلِ من قَنج می‌رود/اِی تا همیشه در دلِ من جاودان، حسین! /هرکس به من رسید پِیِ کارِ خویش بود/این چند روزِ عُمر تو با من بمان، حسین! /تو ماندگار مثلِ خدایی اِلَی الاَبَد/اِی بازتابِ ذاتِ خدا در جهان، حسین! /ما را به گاهواره تکان داد و گریه کرد /لالاییِ همیشگی مادران: حسین! /بازارِ هرزه‌های سخن داغ گشته است/از دستِ این زمانه‌ی بد اَلاَمان حسین/پیراهنِ سیاهِ تو درمانِ دردهاست/ما را چه‌کار با نظرِ دیگران، حسین؟!

ممنون خدام، که حسینه آقام/نوکر زادم و افتخاره برام/این ارث خونوادگیمه، شدم مجنونت/چند صباحی اومدم دنیا برم قربونت/حتی اگه یه لحظه هم نباشی تو مُردَم حسین/از خونه بیشتر نذریِ روضه‌هاتو خوردم حسین/حسین وای، حسین وای.../ای دریای نور، پادشاه غیور/اعلام می‌کنم از همین راه دور/آقامه آقامه آقامه، حسین آقامه/رؤیامه رؤیامه رؤیامه، حرم رؤیامه/دنیا برای اهلش و من که فقط با تو خوشم/هرجا که اسمِ تو بیاد بگردی اون حول و حوشم/حسین وای، حسین وای...

همه‌ی دار و ندارم توی دستای اباعبدالله‌ست/خونه باغ ملکوتیم دوتا چشمای اباعبدالله‌ست/نبض من بسته به آهنگ الفبای اباعبدالله‌ست/قلبی که می‌تپه موقوفه‌ی آقای اباعبدالله‌ست/مستیِ حلالم نام زیبای اباعبدالله/عمریه صداش کردم ای آقای اباعبدالله/آقای اباعبدالله، آقای اباعبدالله.../**** پسر حیدر کرّار و اَبَرقدرت، اباعبدالله/به شما می‌رسه این عزّت و این هیبت، اباعبدالله/درِ هیئت شده معروف به درِ رحمت، اباعبدالله/می‌میرم واست همین‌جا وسط روضه‌ت اباعبدالله/از بچگی لالاییم بود آوای اباعبدالله/پس حقّمه که می‌خونم آقای عبدالله/آقای اباعبدالله، آقای اباعبدالله.../**** نفسم تازه شده باز با هوای تو اباعبدالله/مادرم گفته صدام نذره برای تو اباعبدالله/پدر و مادرم آقا به فدای تو اباعبدالله/آرزوشونه هنوز کرب‌و‌بلای تو اباعبدالله/بین‌الحرمین روزی با نجوای اباعبدالله/من تو بغلت می‌میرم آقای اباعبدالله/آقای اباعبدالله، آقای اباعبدالله.../