شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) شب دوم فاطمیه دوم 1402 - جواد مقدم

اونی که غمش شعله به قلبم می‌زنه/تا خونه منو از کوچه آورد یه تنه/کسی که خبر داره چی اومد به سرم/اونی که عصا شد واسه مادر، حسنه/اون کسی که کینه به دل داشت/راهمونو تو کوچه سد کرد/چادری که روی سرم بود/جلو چشم همه لگد کرد/با این‌که دلگیر از دیوار و مسمارم/یک لحظه از حیدر دست برنمی‌دارم/مولا علی جانم.../می‌چکه رو خاکا نمِ اشکای ترم/منو بغل کرد بین کوچه پسرم/یه بی‌حیا سیلی زد و فریاد زد و/وسط همین کوچه‌ها خون شد جگرم/من نمی‌دونم به چه وضعی/خودم رو تا خونه رسوندم/دور از چشم علی یه گوشه/خاکِ رو چادرو تکوندم/از دشمن مولا همیشه بیزارم/یک لحظه از حیدر دست برنمی‌دارم/مولا علی جانم.../چیزی که به‌هم زد همه‌ی باورمو/داغی که می‌سوزونه دل مضطرمو/قصّه‌ی جدایی و تن بی‌کفنه/همونی که خون کرده چشم دخترمو/برا حسینم که غریبه/یه پیروهن با گریه دوختم/عزیز من کفن نداره/چقدر از این خاطره سوختم/این کشته‌ی مظلوم، بی‌جون و بی‌حاله/زخمی روی خاک و تشنه تو گوداله/ای وای حسینِ من...

بهار من شدی خزون این اول جوونی/همسایه‌ها همه میگن بعیده که بمونی/حالت وخیمه زهرا/افتادی دیگه از پا/می‌بینمت که بی‌قراری /با حال زار و بیمار/دست می‌گیری به دیوار /زانوی راه رفتن نداری/پُر از درده این جسم خسته‌ت/نکش کار از دست شکسته‌ت/مرو زهرا، مرو زهرا.../****از کینه‌ی من هِی به تو شنیدم حرف بد زد/تو پشت در بودی که بی‌هوا به در لگد زد/واسه تو اشک می‌ریزم/منو ببخش عزیزم/دَرو نشد بردارم از روت /آتیش و دود و هیزم/تو شعله‌ها شدی گم/خیلی لگد زدن به پهلوت/تنِ تو موند به زیر در وای/چهل نفر به یک نفر وای/مرو زهرا، مرو زهرا.../****نمی‌دونم روتو چرا همش می‌گیری از من/حسن می‌ریزه اشک ولی چیزی نمیگه اصلا/یه چی میده عذابش /شبا همش تو خوابش/میگه نزن ای پَست نامرد /هِی میگه پاشو مادر/خونه بریم از این وَر /چشات خون شد از دست نامرد/پیش چشمش هِی میشه تکرار/که با صورت خوردی به دیوار/مرو زهرا، مرو زهرا...

تو رفیقِ روزای تنهاییامی/همه میرن و تو می‌مونی باهامی/تو بزرگترِ منی مثلِ بابامی/جونِ مادرم، جونِ مادرت/راضی‌ام بمونم حتّی پُشتِ درت/منو وِل نکن تو شلوغیا/منو برگردون آغوشت، کربلا/دردِ دِلایی به جونم، نگو نمیشه/منو بِبَر پیشِ خودت، واسه همیشه/حسین آقام آقام آقام، جانم حسین‌جان/اَشکمو از تو چشام تا خوندی/بغلم کردی غَمامو روندی/همه رفتن و فقط تو موندی/می‌زنم صدات، تا کُنی صِدام/حالمو می‌فهمی از بُغضِ چِشمام/من بَده هوام، تو بِده هوام/من فقط محتاجِ یک نیمه‌نگام/دردِ دِلایی به جونم، نگو نمیشه/منو ببر کربلا واسه همیشه /حسین آقام آقام آقام، جانم حسین‌جان

خوشا آن دل که در عالم پریشان علی باشد/در این دنیای دور افتاده مهمان علی باشد/علی مولا، علی مولا.../بهشتی غیر از این پیدا نخواهد کرد در عالم/یتیمی که سرش بر روی دامان علی باشد/علی مولا، علی مولا.../وجود نخل از شهد رطب‌ها می‌شود لبریز/اگر در گوش آنها صوت قرآن علی باشد/علی مولا، علی مولا.../پریشان کرده‌ام گیسو، غزل می‌بارد از چشمم/دلم را نذر کردم تا پریشان علی باشد/مقامش برتر از شاهان عالَم می‌شود روزی/کسی که خاک زیر پای سلمانِ علی باشد/علی مولا، علی مولا.../برای رد شدن از جاده‌اش باید جنون هم داشت/به مقصد می‌رسد هرکس که حیران علی باشد/به یاد میثم تمّار می‌اُفتم که عمری را/به دنیا پشت کرده تا که خواهان علی باشد/همیشه جبرئیل از آستان دوست می‌خواهد/که از سربازهای تحت فرمان علی باشد/به ادراک سحاب آسمانی می‌رسد بی‌شک/کسی که لحظه‌ای در زیر باران علی باشد/علی مولا، علی مولا.../****خدا در آیه‌های روشنِ قرآن بشارت داد/که جانِ پاک ختم المرسلین جانِ علی باشد/تمام رازهای خلقت از روز ازل باید/سرآغاز کتابی تحت عنوان علی باشد/علیٌ حُبُّهُ جُنَّة، قَسیمُ النارِ و الجَنَّة/به این ترتیب باید حشر از آن علی باشد/من از فُزتُ و رَبِّ الکعبه فهمیدم که بایستی/کلید رستگاری هم به دستان علی باشد

مادرم مادرم، نامتو می‌بَرم /تو گرفتاری و سختی/مادرم مادرم عشق تو واسه من /یعنی آخرِ خوشبختی/باور ربّنای حسینی/ مادر نوکرای حسینی/هر شب جمعه با دل عاشق /زائر کربلای حسینی/حسین میگه خوش اومدی به کربلا ای مادرم/سر زدی بازم به غریب، صفا آوردی به حرم/فاطمه یا مولاتی.../****مادرم مادرم، تو دل من حرم داری /به وسعت دنیا/کربلا کربلا، مادری کردی/ تو واسه‌ی حضرت سقّا/ما همه درِ این خونه سائل/عقلمه شده‌ قبله‌ی این دل/عرشیان همه زائر بانو /فاطمه زائر ابوفاضل/زبون حال ساقیه داره میگه منتظرم/مادر بیا به حرمم بذار پا رو چشم ترم/فاطمه یا مولاتی .../****مادرم مادرم، این شده باورم/منتقم میاد یه روزی/مادرم مادرم، انتظار یعنی که/هم بسازی هم بسوزی/قلب ما کوچه باغ عبورش/تشنه‌ی حسّ ناب حضورش/کاش بشه پسرت برگرده/باشه این فاطمیه ظهورش/با گریه میگه پسرت، دیدی که آخر اومدم/بخاطر مهدی بخند اون دوتا رو آتیش زدم/فاطمه یا مولاتی...

نه اینکه اون بگه یه نوکر می‌خواد/دل منه که سایه‌ی سر می‌خواد/اگه یه پیرغلام بشم اون روزم/هنوز یه بچه‌ام که مادر می‌خواد/مادری که نگاش سایه‌ی سرمه/یه امام حسینی‌ام که زهرا مادرمه/اینکه با یه دعاش عمریً سینه‌زنم/یعنی انتهای مهربونی و کرمه/یه امام حسینی‌ام که زهرا مادرمه/از سر لطف و کرمش مشغول نوکری شدم/البته لطف پسرش بوده که مادری شدم/یا فاطمه/اگه تو روضه‌ها چشام می‌باره /معلومه که بهم عنایت داره/نه اینکه من قدم بزارم اینجا/اونه که رو چشام قدم می‌زاره /مادری که نفس تو هواشه بهشت/چه مقامی داره خاک زیر پاشه بهشت/الهی کف پاش سر بزاریم همه/وعده و قرار ما به زودی باشه بهشت/الهی که باشه یه روز صحن بقیع قرار ما/دَم بگیریم یا فاطمه همه امام حسنیا/یا فاطمه/یه روزی می‌رسه قیامت می‌شه/کی تو اوج سختی راحت می‌شه/کسی که نوکر حسینش بوده/به دست فاطمه شفاعت می‌شه/مادری که میاد و دلم می‌ریزه/بس که از نخای چادرش کرَم می‌ریزه /یه جوری همه رو شفاعت می‌کنه /به خدا قسم قیامتو بهم می‌ریزه/مادری که اسم ما رو میون روضه‌ها نوشت/دست ما رو می‌گیره و می‌بره تا خود بهشت/یا فاطمه