شب هشتم محرم 99 - مجتبی رمضانی

روضه - دست من غیر عبایِ تو عبایی نگرفت پر من جز درِ این خانه، به جایی نگرفت ما جگرسوختگان فُطرس این طایفه ایم آهِ ما بی دمِ تو بال رهایی نگرفت دست حسرت به سرش تا به ابد خواهد زد هر که پیشِ کرم ات ظرف گدایی نگرفت مادرت جامه مشکی به تنم کرد حسین نوکر تو سر خود رخت عزایی نگرفت حسرت قبه تو می کشد آخر او را پدرم پیر شد و کرب و بلایی نگرفت نیزه ای که ته گودال سنان داشت به دست کاش می شد بنویسند به جایی نگرفت

واحد - خاک پاتمو سینه چاکمو هستی تو شاهو منم گدا از عمق وجود اینه آرزوم شاه کرامت کن یه نگاه آقای کرم می دونی حسین خیلی دوست دارم دستمو بگیر تو می دونی عاشقت شدم تو جونی بی تو هیچم و نمی ذاریم تنها جونمو بگیر پا ضریحت فدای دست کریمت من کجا برم بدون تو مولا اللهم الرزقنا کربلا یا کربلا بازم این شبا یاد کربلا توی دلم آشوب می کنه تو عشق منی این سینه زنی حال دلم رو خوب می کنه ما رو گریه ها بین روضه ها پیش خدا محبوب می کنه من غریبمو تو می دونی تنها واسه من تو می مونی بی تو هیچمو نمی ذاریم تنها از ماها نگیر نوکری رو اشک و روضه مادری رو من کجا برم بدون تو آقا اللهم الرزقنا کربلا یا کربلا کارت دلبری کارم نوکری دست منو دامن شما دارم آرزو بازم روبرو بشم با اون گنبد طلا حالم رو ببین یعنی اربعین نمی بری ما رو کربلا من به پرچمت دلو بستم با تو بودم و با تو هستم تو قیامتم نمی ذاریم تنها اشکامو ببین که می ریزه عشق تو برام همه چیزه من کجا برم بدون تو مولا اللهم الرزقنا کربلا یا کربلا

زمینه - خَلقاً و خُلقاً و منطقاً تو رسول خدایی برای من برو یاد پدرمم زنده کن بگو یا علی و به لشکر بزن پسر خَلَف بابا نوه ارشد زهرا بوی نجف اومد از راه برا تماشای رزمت اومد انگار خوده مولا نجف شده مثه کربلا کربلا مثه نجف شده هر کسی اومده رو به روت با خود علی طرف شده " یا علی " ای قد و قامت حیدری میری و دل بابا رو میبری برو اما یکم آهسته‌تر ببینم تو رو این دم آخری پیش رو کینه دنیا پشت سر گریه بابا خدا رو شکر که نیست لیلا ببینه جوونش میره به مصاف نیزه‌دارا می‌لرزونن دل خیمه رو می‌سوزه جگرم ای علی حق بده نگرانت باشم آخه من پدرم ای علی نجف شده مثه کربلا کربلا مثه نجف شده هر کسی اومده رو به روت با خود علی طرف شده یا علی

سینه زنی - سنگ تموم میذارم پای روضه تو از دل و جون میبارم پای روضه تو هر چی دارم میارم پای روضه تو، روضه تو زندگیِ من گذشته توو مسیرِ نوکری هر کی یک بار روضه اومد شد اسیر نوکری تویی کس و کارم، تنها تویی یارم خیلی دوستت دارم ارباب ارباب بهت بدهکارم نباشی آوارم خیلی دوستت دارم ارباب ارباب " ما ملت امام حسینیم " وقتی نفس می‌گیرم توی هوای تو پر میزنه قلبم تا صحن و سرای تو دوست دارم هر چی دارم باشه فدای تو، فدای تو روزیمو از روضه دارم، راضی‌ام از زندگیم اشک و ناله، شور و نوحه اینه رزق بندگی کعبه آمالم حاجت هر سالم مُحول الحالم ارباب ارباب آبروی عالم نوکریت اقبالم مُحول الحالم ارباب ارباب " ما ملت امام حسینیم " نوکری کردن واست راهِ سعادته گریه برات آقا اسباب شفاعته سینه‌زدن هم نوعی عرض ارادته، ارادته زندگی رو هر جوری که بگذرونی می‌گذره پس چه بهتر توی هیئت این جوونی بگذره امیر دنیایی، شفیع عقبایی کار تو آقایی ارباب ارباب عزیزِ زهرایی سید و مولایی کار تو آقایی ارباب ارباب " ما ملت امام حسینیم"