شب دوم محرم 1399 حسن خلج

باز این چه شورش است که در خلق عالم است/باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است/باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین/بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است/ارواح انبیا همه در اشک غوطه ور/از اولین رسول خدا تا به خاتم است

خواستم عشق را نظاره کنم/چشم ها را پر از ستاره کنم/خواستم تا که از شب شعرم/قطعه ای نذر جشنواره کنم/عشق فرمود نذر نام علی/صد و ده بار استخاره کنم/گر که شعری قشنگ می خواهی/به علی بیشتر اشاره کنم/جای دارد به وصف آن آقا/هر چه می بینم استعاره کنم/هر صفا با علی صفا دارد/هر کسی با علی خدا دارد/روی قلب ستاره بنویسید/مثل آقای ما کجا دارد/چه کسی جز امام اول ما/پسرش شهر کربلا دارد/هر چه دارد مسیح مریم از/خاک نعلین مرتضی دارد/آیت والی الولی مددی/صد و ده بار یا علی مددی/کاش می شد خطابمان بکند/با نگاهی شرابمان بکند/کاش می شد ابوتراب جهان/زیر پایش ترابمان بکند/تو دعا کن نیاید آن روزی/که بخواهد جوابمان بکند/ما گناه کبیره ایم اما/کاش آقا ثوابمان بکند/مثل قنبر دوباره ما را هم/چه شود انتخابمان بکند/یا علی یا مسبب الاسباب/ما رعیت فقط تویی ارباب/از وجود تو برکت عالم/ای منا ای صفا و ای زمزم/افتخار عشیره? حوا/ایلیای قبیله? آدم/کاش می شد مرا نگهداری/مثل مقداد و قنبر و میثم/سائلم یا علی مدد گویم/ذکرتان را الی الابد گویم/صاحب رودخانه کوثر/دست پرورده اش بود بوذر/آن امامی که در زمان نماز/می دهد در رکوع انگشتر/آن که در لا به لای جنگ احد/با 90 زخم می کند محشر/آن بزرگی که کار کوچک او/کندن چهار چوبه ی خیبر/آن جوانی که عبد بد ها را با یکی ضربه می کند بی سر/ذکر هر پهلوان به میدان ها/اسد الله یا علی حیدر/آنکه محضش وقوع رد شمس/می شود با دعای پیغمبر/دافع سیئاتمان حیدر/عجلو به صلاتمان حیدر

آنروز که می آرزوی خم می کرد/دل در قفس سینه تلاطم می کرد/ساقی قدهی گرفته از خون از دست/آرام به روی ما تبسم می کرد/هرکس که به جز علی امامش باشد/باطل همه ی صوم وصلاتش باشد/هرکس که نمک خورد و نمکدان بشکست/نان و نمک علی حرامش باشد

هو الحبیب الذی ترجی شفاعته/لکل حول من الأحوال مفتاحوا/واویلا علی الحسین