شب چهارم محرم 99 - مجتبی رمضانی

روضه - اگر سنگِ مسی را کوه زر کردم ضرر کردم اگر اینگونه خود را معتبر کردم ضرر کردم من از “اِلّا جمیلا” یی که زینب گفت دانستم به غیر از پرچمت هر جا نظر کردم ضرر کردم منم آن تاجرِ یوسف فروشی که نفهمیدم در این بازار سودی هم اگر کردم ضرر کردم مرا جز بی قراری در هوای تو ، قراری نیست بجز خاک تو هر خاکی به سر کردم ، ضرر کردم برایم دشمنی با دشمنانت منفعت ها داشت اگر از دوستان تو حذر کردم ، ضرر کردم لفی خسری که حق گفته بُوَد توصیف حال من که هر لحظه بدون روضه سر کردم کردم به غیر از خاطراتِ راه تو ، ورد زبانم نیست به غیر از کربلا ، هر جا سفر کردم ضرر کردم نکیر و منکر از من هر چه پرسیدند یادم رفت بجز نام تو هر نامی ز بر کردم ضرر کردم شاعر : عمران بهروج

زمینه - به یه قلب خالی از مهر و وفا فکر کردی؟ به یه شهر خالی از این هیئتا فکر کردی؟ به یه دنیای بدون کربلا فکر کردی ؟ اگه روضه ها نبود با چی آروم می شدیم ؟ اگه غم شما نبود با چی آروم می شدیم ؟عکسای کربلا نبود با چی آروم می شدیم ؟ این روضه ها همیشه پناه منه پاکی گناه منه دلیلیه آروم شم این روضه ها مثل حرمه واسه من میشینه ذو احساس من دلیلیه آروم شم آرامشم حسین فدات بشم حسین به دم آخره تو جون دادنت فکر کردی؟ حتی یه ثانیه به جون کندنت فکر کردی؟ یا به اون لحظه ای که می برنت فکر کردی ؟ اگه امام حسین نیاد کیو صدا می زنیم اگه امام حسین نیاد رو به کیا می زنیم ؟ اگه امام حسین نیاد هی دست و پا می زنیم ؟ ای صاحب همه نفس های من بدون تو آقای من می میره گدات امشب اگه نگی که منو هم می خوای اگه ندی قول که میای می میره گدات آرامشم حسین فدات بشم حسین

واحد - بدون روضه خونه ها تاریکه و سرد بدون روضه میشه دلهامون پر از درد میگن بلا اومده و روضه نگیرید بدون روضه مگه میشه زندگی کرد روضه همش نعمته روضه همش برکته روضه ها سختی نداره زحمتشم رحمته روضه ها دارالشفاست روضه حریم خداست روضه ها بهترین محل واسه ی دفع بلاست ای خدا این اشک و غمو از ما نگیری روضه های محرمو از ما نگیری نوکری زیر پرچمو از ما نگیری بدون روضه روزگار بی اعتباره بدون روضه سال دنیا بی بهاره میگن بلا اومده و روضه نگیرید گدا به غیر این خونه کجا رو داره روضه صفای دله چاره هر مشکله آخه دعا می گیره تو روضه بلافاصله شیعه برین باوره روضه شهیدپروره روضه ها تضمین شفاعت روز محشره ای خدا این دلخوشی رو از ما نگیری این خونه امید و از دنیا نگیری گریه برا حسینو از چشما نگیری بدون روضه کجا دل آروم بگیره روضه ای که دلها همه بهش اسیره می گن بلا اومده و روضه نگیرید نمی دونن که شیعه بی روضه می میره روضه پناه همه ست روضه به غم خاتمه ست بانی و صاحب عزای روضه فاطمه ست روضه ها نور دله سنگ صبور دله گریه توی روضه ها علت سرور دله ای خدا این تاب و تبو از ما نگیری واجب ترین مستحبو از ما نگیری گریه برای زینبو از ما نگیری

واحد - دارد از تو دین ما عزت یا عقیله ای نماد غیرت و عفت یا عقیله عالم از وصف تو در حیرت یا عقیله رزم تو نطق تو بود در غل و زنجیر خطبه ات برنده تر از دم شمشیر از کلامت برملا فتنه‌ی تزویر صدیقه‌ی ثانی تو روح قرآنی ای جان نثار تو صدها سلیمانی لبیک یا زینب نینوا را جلوه‌ی ایثار یا عقیله کربلا را حیدر کرار یا عقیله خیمه ها را نقطه‌‌ی پرگار یا عقیله تا ابد مدیون تو مکتب اسلام حج تو کرب و بلا چادرت احرام دین ما از حکمتت دارد استحکام در اوج عرفانی الگوی ایمانی ای جان نثار تو صدها سلیمانی لبیک یا زینب تکیه گاه محکم ارباب یا عقیله ای تو یار و همدم ارباب یا عقیله ای وجدت مرهم ارباب یا عقیله شد عیان در کربلا انقلاب تو پای حق ایستادگی انتخاب تو لشگر آزادگان در رکاب تو در راه تو فانی افغان و ایرانی ای جان نثار صدها سلیمانی لبیک یا زینب شعر : محمدجواد ابوتراب زاده