شب دوم محرم 99 - مجتبی رمضانی

روضه - دارند در کرب و بلا تعویض پرچم می کنند دارند عالم را پر از اندوه و ماتم می کنند فرقی ندارد خوب و بد وقتی که درهم می خرند این خانواده فکر هر آلوده را هم می کنند یک یا حسین سینه زن صد مرده را جان می دهد سینه زنانش کار صد عیسی ابن مریم می کنند رخت شه عریان شده از عرش آویزان شده جن و ملک گریان شده روضه مجسم می کنند نظم زمین و آسمان یک دفعه بر هم می خورد تا جسم شاه کربلا را نا منظم می کنند نا مرد ها با حوصله یک بی کس و بی یار را تنها برای دِرهمی دارند دَرهم می کنند ده تا سوار از یک طرف یک ساربان از یک طرف دارند تکه تکه عضو از پیکرش کم می کنند

زمینه - صدای پای کاروان می‌آید به این کویر تشنه جان می‌آید به زیر سایه‌ی امیرِ عالَم سپاه آسمانیان می‌آید یک لشکر به سمت بی‌کران شده عازم یک صحرا هلاک شوکت بنی‌هاشم یک دریا عسل به لطف هیبتِ قاسم زمین در فراز، آسمان در نشیب سراپا جگر پا به سر بی‌رقیب به روی لبان زُهیر و حبیب امیری حسینٌ و نعم الامیر... مخدّرات غرق نورِ کوثر به زیر سایه‌ی علی‌‌اکبر صدا زِ سوی طفل شیر‌خوارش بود طنین نعره‌ی اَنابن الحیدر یک گوشه عقیله محو روی دلداره امید تمام خیمه‌ها علمداره این یعنی عَلم به روی دوش سرداره جوانان مطیع و لبالب یقین همه مادران شیر و شیر‌آفرین به لب‌های طفلان زینب عجین امیری حسینٌ و نعم الامیر

تک - روزی از همین روزا، با عنایت زهرا روی قله‌ی دنیا، پرچمت میره بالا این جاده همواره، این برهه حساسه دنیا تازه داره، حسینو می‌شناسه ما فتح می‌کنیم دنیا رو با حسین لبیک یاحسین لَکَ لبیک یاحسین اشکِ روضه های تو، مثل آب رو آتیشه هرکی شد گدات آقا! عاقبت بخیر میشه تا این دنیا دنیاست، عشقِ تو پابرجاست این عالم مدیونِ حسین و عاشوراست از تو برمیاد فتح دلها حسین لبیک یاحسین لَکَ لبیک یاحسین با نگاهِ تو قلبِ سنگِ ما شد آیینه ای محبت جاری! ای رفیق دیرینه وقتی که از اول، پای تو افتادیم تا لحظه‌ی آخر، با قدرت ایستادیم خاک پای تو معراج ما حسین لبیک یاحسین لَکَ لبیک یاحسین

واحد - رسیده قافله از دل این صحرا به روی لبهایشون نوای یا زهرا آه رسیده پور لیلا میوه قلب بابا ماه بنی هاشم رسیده آه دیگه به اذن مولا علم می کوبه سقا به کربلا قاسم رسیده خیمه ها می شه برپا زیر سایه مولا تا پیاده شه زینب می گیره رکاب سقا صد آه و صد واویلا برادر جان من برگردیم مدینه می بینی دلم رو آشوبه غمگینه آه دلشوره داره خواهر آشوبه قلب مضطر ترسم اینه ازم جدا شی آه مونده به سینه آهم می میره زینب تو نباشی جان مادرت زهرا ما رو ببر ازینجا بوی خون داره می ده کل خاک این صحرا صد آه و صد واویلا مادری رسیده غرق اضطرابه خاک این بیابون تشویش و عذابه آه می خونه با نوایی غنچه من لالایی بخواب علی اصغر من آه مشکا همه پر آبه که پسرم بخوابه بخواب آروم کبوتر من مهربون من لالا راحت دل بابا ای گلم بخواب آروم زیر پرچم سقا صد آه و صد واویلا

واحد - عمریه تو حسینیه با آقام گفتگو دارم همش از لطف اربابه من اگه آبرو دارم قبله‌ی من خود روضه‌ست نمازم ناله و آهه واسه اینه که تو هیئت من همیشه وضو دارم اسم حسینو با وضو باید برد روزی رو از دست حسین باید خورد تو روضه از غم حسین باید مرد شکر خدا توی دنیا سر و کارم با حسینه شکر خدا که همیشه ذکر لبهام یا حسینه سیدی یا مولا یا اباعبدالله اومدم این شبا اما با گناه بی اندازه میدونستم که با این حال در هیئت به روم بازه اومدم با هزار امید توی روضه که میدونم گریه ها از دل سنگم آخرش آینه میسازه گریه همه بدی هامو میشوره تو دل تاریکی قبرم نوره گریه کنش با فاطمه محشوره شکر خدا که امسالم روزیِ اشکم زیاده شکر خدا بازم ارباب به من اذن گریه داده سیدی یا مولا یا اباعبدالله به دل زهرا میشینه هر کی میشینه تو هیئت غم نمی بینه تو دنیا هرکی غمگینه تو هیئت زیر این پرچم مشکی روسیاه روسفید میشه تا بریزه غبار دل میزنم سینه تو هیئت سینه زنی جزء اصول عشقه سینه زنی وقت نزول عشقه سینه زنی مُهر قبول عشقه شکر خدا توی هیئت منصب من سینه زن شد شکر خدا سینه‌ی من نذر شاه بی‌کفن شد سیدی یا مولا یا اباعبدالله