شهادت امام محمد باقر (ع) 1402 - سید مهدی حسینی

پناه عالمیان زینبت پناه ندارد/به جز تو ای شه خوبان که تکیه‌گاه ندارد/اگر اجازه دهی صف کشیده از پی ات آییم/که این سپاه نگوید حسین سپاه ندارد/اگر اجازه دهی من به شمر رو بزنم/که ای سیه دل بی دین، حسین گناه ندارد/حسین/سیدالعطشان یا مظلوم

دم آخر دلش از غصه پره/که به هر بهونه گریه میکنه/روضه های کربلا رو هر نفس/دوباره می‌خونه گریه میکنه/یادش نمیره حتی یه لحظه روز غارت/راه گلوشو بسته خاطره‌ی اسارت/دلش می سوزه با غم غریب عاشورا حسین/داره می خونه زیر لب سیدالعطشان یا حسین/سید العطشان یا حسین/میگه یادمه حوالی غروب/همه سمت خیمه حمله ور شدن/یادمه که چند نفر مثل رباب/زیر نعل اسبا بی پسر شدن/میگه پیاده رفتیم ما پا به پای نیزه/سنگ به صورتم خورد از لا به لای نیزه/میگه همه رفتن ولی مونده روی صحرا حسین/داره می‌خونه زیر لب سیدالعطشان یا حسین/سید العطشان یا حسین/چی بگم از اشک بعد سالها/جای کعب نیزه روی تنشه/دلشو گذاشته توی قتلگاه/یه غمی توی حسین گفتنشه/میگه لباس کهنه‌ش تو دست ساربون بود/تن عزیز زهرا میون خاک و خون بود/خدا نیاره هیچ‌کسی اینجوری شه تنها حسین/داره می‌خونه زیر لب سیدالعطشان یا حسین/سید العطشان یا حسین

هزار خاطره‌ی غم نمی‌رود ازیادم/غروب سرخ محرم نمی‌رود از یادم/به گاهواره‌ی خالی اصغرم سوگند/رباب و خیمه‌ی ماتم نمی‌رود از یاد/فرات بود و عطش بود و کودکان حرم/خروش غیرت زمزم نمی‌رود از یادم/دمی که هستی زینب ز روی زین افتاد/همان مصیبت اعظم نمی‌رود از یاد/به دشت دختر و زنها برهنه و پا و دوان/بدون یاور و نمی‌رود از یاد/به شهر شام به بزم یزید بین تشت/سر شکسته و نمی‌رود از یاد

نام مه بردم شبی روی تو آمد به یاد/در دل شب حلقه‌ی روی تو آمد به یاد/خاطرات کودکی‌ام خاطرات کربلاست/هر کجا رفتم فقط روی توام به یاد/پنج سالم بود دنبال سرت رفتم به شام/پای نیزه زخم ابروی توام آمد به یاد/ماه زینب از فراز نیزه‌ها خوردی زمین/نام مه بردم شبی روی توام آمد به یاد/هر کجا دیدم کسی گیسو پریشان می‌کند/دست شمر و تا به گیوسیم توام آمد به یاد/هر کسی در روضه از پهلوی مادر یاد کرد/نیزه در بین پهلوی توام آمد به یاد