سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) 99 - سیدرضا نریمانی

قرار شد که شما بی‌قرار هم باشید/جهان دچار شما شد، دچار هم باشید/تمام عمر، دمادم کنار هم باشید/و در مساف خطر، ذوالفقار هم باشید/دعای من همه این بوده تا به هم برسید/که خلق گشته زمین تا شما به هم برسید/نفس نفس همه جا عاشقانه همدم هم/خدا نکرده اگر زخم بود مرحم هم/صفا و مروه و رکن و مقام و زمزم هم/چرا که قبله من هم علیست هم فاطمه هم/و رو به اهل مدینه چنین سفارش کرد/نوشته‌ام که سفارش بلکه خواهش کرد/همیشه نام علی را، امام بگذارید/به خانواده من، احترام بگذارید/برای فاطمه‌ام، سنگ تمام بگذارید/و روی زخم دلش، التیام بگذارید/جهان بدون علی، رنگ و بو نخواهد داشت/بدون فاطمه هم آبرو نخواهد داشت/شنیده می‌شود از آسمان، صدایی که/کشیده شعر مرا باز هم، به جایی که/نبود هیچ کسی جز خدا، خدایی که/نام مرا نام آشنایی که/پس از نوشتن آن، آسمان تبسم کرد/و از شنیدنش، افلاک دست و پا گم کرد/نوشت فاطمه فاطمه فاطمه شاعر زبانش الکن شد/نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد/نوشت فاطمه تکلیف نون روشن شد/دلیل خلق زمین و زمان معین شدنوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته است/غزل قصیده نابی که در عذل گفته است/نوشت فاطمه تعریف دیگری دارد/ز درک خاک مقام فراتری دارد/خوشا به حال پیمبر چه مادری دارد/درون خانه بهشت معطری دارد/پدر همیشه کنارت حضور، گرمی داشت/برای وصف تو از عرش، واژه بر می‌داشت/چرا که روی زمین، واژه وزینی نیست/و شا?ن وصف تو اوصاف، این چنینی نیست/و جای صحبت این، شاعر زمینی نیستو شعر گفتن ما غیر شرمگینی نیست/خدا فراتر از این واژه ها کشیده تو را/گمان کنم تو را، اصلا آفریده تو را/که گرد چادر تو، آسمان طواف کند/و زیر سایه آن، کعبه اعتکاف کند/ملک ببیند و آنگاه، اعتراف کند/که این شکوه، جهان را پر از عفاف کند/کتاب زندگیت را مرور باید کرد/مرور کوثر و تطهیر و نور باید کرد/در آن زمان که دل روزگار دلخور بودو وصف مردمش الهاکم التکاثر بود/درون خانه تو نان فقر آجر بود/شبیه شعب ابی طالب از خدا پر بود/بهشت عالم بالا برایت آمادست/حصیر خانه مولا به پایت افتاده‌ست/به حکم عشق بنا شد، در آسمان علی/علی از آن تو باشد، تو هم از آن علی/چه عاشقانه همه عمر، مهربان علی/به نان خشک علی ساختی به نان علی

چه زندگی ساده‌ای دارن/جانم جانم/ببین چه خانواده‌ای دارن/جانم جانم/حتی شب عروسی می‌بخشن/جانم جانم/شروع فوق‌العاده‌ای دارن/جانم جانم/سفره عقد بال جبرئیله/خدا میگه وکیله/مهر بانو، آب سر سبیله/خدا میگه وکیله/چه شبی شده رو لب عروس به جای بله ذکر یا علیه/رو نگین علی اسم فاطمه و رو نگین عروس لافتی علیه/چه مبارک سحری و چه فرخنده شبی/شاد خدا شاد علی شاد نبی/چه عاشقانه‌های زیبایی/جانم جانم/چه بانویی و عجب آقایی/جانم جانم/تو آخر سادگی می‌سازنجانم جانم/یه زندگی خیلی رؤیایی/جانم جانم/زندگیشون غرق بندگیه، سبک زندگیه/بندگیشون خانوادگی، سبک زندگیه/هر چی زندگی ساده‌تر باشه، مختصر باشه، عاشقانه‌تره/سادگی باشه، عاشقیامون واقعی باشه، بی‌بهانه‌تره/روبه‌روی همند دعا اینه/جانم جانم/زندگیشون همیشه شیرینه/جانم جانم/بالاتر از دو عالمن اما/جانم جانم/توقعاتشون چه پایینه/جانم جانم/این دو تا عشق، بهترین عشقن/خالق دین عشقن، پادشاه سرزمین عشقن/علی فاطمه و فاطمه علیه/اشتباه نکنید این دو یک نفرن/توی عاشقی و توی زندگی و توی هر چی بگی الگو بشرن