شب نوزدهم رمضان، مهدی سلحشور، سال 1402

ثواب نیست ثوابی که بی ولای علی است/نماز نیست نمازی که بی علی برپاست/شکسته باد دهانی که بی علی باز است/بریده باد زبانی که بی علی گویاست/به آیه آیه قرآن به حق پیغمبر/که راه غیر علی، راه نیستی و فناست/علی کسی است که یک ذره از محبت او/نجات بخش تمامی خلق روز جزاست/من و جدا شدن از مرتضی خدا نکند/که هر که گشت جدا از علی جدا ز خداست/حدیثی از دو لب مصطفی مراست به یاد/به آب زر بنویسم اگر رواست رواست/خدا گواه است پی دشمن علی نروم/حلال زاده رهش از حرام زاده جداست/هر چند آسمان و زمین در مدار توست/هم بازی یتیم شدن افتخار توست/گفت من علیم آنکه خدا قبله نما ساخت مرا/جز خدا و نبی و فاطمه نشناخت مرا/من که یکباره در از قلعه ی‌ خیبر کندم/داغ زهرا به خدا از نفس انداخت مرا

اِنَّ کَمَن زارَ العَلی، مَن زارَ زینب/عالم نمی بیند دگر تکرار زینب/تاریخ جای صبر، زینب می نویسد/معنا گرفت ایثار از ایثار زینب/با دست بسته باز کرد از دست ما بند/پر شد زمین از عزت سرشار زینب/یکبار حتی سایه ی او را ندیده/همسایه ی دیوار به دیوار زینب/چشم زمان در غیر او هرگز نبیند/این حجم حسن خلق از رفتار زینب/پشت همه لرزید با یک اسکتویش/هم می شود قبله نمای ما عقیله/هم قبله ما کعبه سیار زینب/هر کس نمک گیرش شود آخر شهید است/چشمان ما بر سفره ی پربار زینب/دستان ما بر دامن سالار زینب/با این که خودگرمی بازار حسین است/عون و محمد گرمی بازار زینب/ماهی دریا هم برایش گریه کرده/وقتی فلک دارد سر آزار زینب/با هر چه می شد در دل میدان بریدند/بال و پر از دو جعفر طیار زینب/باید تمام روضه را از سر بخواند/مرثیه جانسوز است اگر مادر بخواند/بیرون زند خواهر اگر از قلب اردو/در بین میدان میکند خشمش هیاهو/مانند زهرا می زنم بر آب و آتش/دختر فقط از مادرش می گیرد الگو/افتاده اند از شوق جان دادن برایت/امروز محسن های زینب در تکاپو/عون و محمد را کفن کردم برایت/سرباز تو هستند در قحطی نیرو/قاسم فدایی تو باشد عون من نه؟/زینب چه کم دارد مگر از نجمه بانو؟/با دست خود راهی شان کن سمت میدان/قبل از قسم بر فاطمه و پهلوی او

حیدر امام ما و حیدر امام قنبر/قنبر غلام حیدر، ما هم غلام قنبر/یا مظهرالعجائب یا علی/خدمت به مرتضی را، لایق نبود هر کس/مرغ سعادت اما، پر زد به بام قنبر/او احترام دارد، از احترام مولا/ما احترام داریم، از احترام قنبر/هر کس به نطفه‌ی خود، جایی مقام دارد/او زیر پای حیدر، ما زیر پای قنبر/از شیعیان زهرا، زن‌ها به فضه معروف/از شیعیان مولا، مردان به نام قنبر/یا مظهرالعجائب یا علی

ای ولی و والی و والا علی/روشنیه عالم بالا علی/هر نفست، کار مسیحا کند/ای سبب خلقت دنیا علی/مرده بدم زنده شدم، گریه بدم خنده شدم/دولت عشق آمد و من، دولت پاینده شدم/وجه تو وجه خداست، بی تو دو عالم فناست/مهر تو مهر امان، بی تو جهان بی بقاست/شرط عبور از صراط، حب تو باشد فقط/زمزمه‌ی عشق تو، روز قیامت به‌پاست/یاعلی مولا علی

شمعی که به هر گوشه، هزار انجمنش بود/افسوس که عالم، همه بیت‌الحزنش بود/با آن‌که علی در دل یک خلق، وطن داشت/در جامعه پیوسته غریب وطنش بود/یا علی و یا علی