شب نوزدهم رمضان، مجید بنی فاطمه سال 1402

عمریست که دم به دم علی می‌گویم/در حال نشاط و غم، علی می‌گویم/عمریست علی گفتم و ان شاالله/تا آخر عمر هم، علی می‌گویم/خدایی را سپاس آرم، که هستی بر جهان بخشد/تحرک بر زمین و نظم و گردش بر جهان بخشد/بدن‌ها را توان بخشد، دهان‌ها را زبان بخشد/زبان‌ها را بیان بخشد، که بشناسد خدا و/حمد و بخشش بر خدا گوید/به هر حالی خدا جوید، به هر مشکل خدا گوید/من ار از غم پریشانم، علی گویم علی گویم/وگر از شوق خندانم، علی گویم علی گویم/اگر مستم از او مستم، اگر روزی ز پا افتم/بگیرد دست او دستم/مسلمانی که حق جوید، علی گوید علی گوید/هر آن کو راه دین پوید، علی گوید علی گوید/گیاهی کز زمین روید، علی گوید علی گوید/نه تنها ما علی گوییم، داور هم علی گوید/به هر جایی که در ماند، پیغمبر هم علی گوید/به هنگام بلا، زهرای اطهر هم علی گوید

به علیٍ الهی العفو/قسم به قلب شکسته‌ی علی/قسم به دستای بسته‌ی علی/به فرق در خون نشسته‌ی علی/الهی العفو/بلند بگو یا رب یا رب/قسم بده خدا را امشب/قسم بده به اشک زینب/الهی غم تو دل، زینب نشینه/الهی دیگه، سر خونی نبینه/قسم به احیای آخر علی/قسم به قرآن رو سر علی/به زخم پهلوی همسر علی/الهی العفو/قد یه عمر با حیدر بود/داغ دلی که شعله‌ور بود/حادثه‌ی دیوار و در بود/برای مولا شب پایان دنیا/شفای حیدر، فقط تو دست زهرا/قسم به اون دستای، خیبر شکن/قسم به بی‌تابیه، دل حسن/قسم به اشک، حسین بی کفن/الهی العفو/دیگه علی در اهتزاره/دل‌شورشو به لب میاره/میگه غم حسینو داره/به دستای، مردم نامرد کوفه/سرش روی، نیزه بر می‌گرده کوفه/بالحسین الهی العفو

اگه قلب بی قرار داری بیار/اگه درد بی شمار داری بیار/اگه از نامردیا خسته شدی/اگه با یه مرد کار داری بیار/مرد علیه دوای هر درد علیه/اونکه میشه باهاش ره صدساله رو/یه شبه طی کرد علیه مرد علیه/هرچه می خواهی طلب کن از شهنشاه نجف/منتی گر می کشی از مرد می باید کشید/علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را/که به ماسوا فکندی همه سایه ی هما را/دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین/به علی شناختم من به خدا قسم خدا را/اگه خسته و گرفتاری بیا/اگه پژمرده و بیماری بیا/اگه یاری نداری تو زندگی/اگه با یه مرد کار داری بیا/یار علیه حیدر کرار علیه/اونکه روزای بی کسی به داد تو/رسیده هر بار علیه یار علیه/برو ای گدای مسکین در خانه ی علی زن/که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را/بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب/که علم کند به عالم شهدای کربلا را/مادر من همه ی باورمه/چادرش سایه ی روی سرمه/چی از این بهتر که بابام علیه/یا از اینکه فاطمه مادرمه/یار علی زهرای کرار علی/روزای سخته زندگی فقط تویی/تنها طرفدار علیه یار علیه/سرمایه ی محبت زهراست دین من/من دین خویش را به دو دنیا نمی دهم/گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا/یک ذره از محبت زهرا نمی دهم

مهر تو از ازل توی دلم نشست/اسم تو اومد و راه غما رو بست/تا که خدا خداست فاطمه فاطمه است/همه انبیا میگن علی/به وقت بلا میگن علی/ملائک خدا میگن علی/علی میگه زهرا/زمین خورده ها میگن علی/غنی و گدا میگن علی/زن و مرد ما میگن علی/علی میگه زهرا/راه تو عزت زنان صالحه است/کنیز خونتون مریم و آسیه است/من چی بگم آخه فاطمه فاطمه است/چشای ترم میگه حسن/خالق کرم میگه حسن/هرچی بی حرم میگه حسن/حسن میگه زهرا/سائل هر قدم میگه حسن/صحن و گنبدم میگه حسن/شاه مشهدم میگه حسن/حسن میگه زهرا/رفته برون ز دل غیر تو هرچه هست/گوشه ی چادرت دست ملائکه است/خدا خداست ولی فاطمه فاطمه است/ندای دلم میگه حسین/که نون و قلم میگه حسین/ابوفاضلم میگه حسین/حسین میگه زهرا/صاحب زبور میگه حسین/مهدی تا ظهور میگه حسین/زینب صبور میگه حسین/حسین میگه زهرا/یا زهرا