شهادت امام جعفر صادق (ع) 1402 مهدی سلحشور

به منبر می‌ رود دریا ، به سویش گام بردارید/هلا اسلام را از چشمه ی اسلام بردارید/مبادا از قلم ‌ها جا بیفتد واژه ‌ای اینک/که بر منبر قدح کج کرده ساقی ، جام بردارید/سَلونی را هدر کردند روزی مردمان ، امروز/بپرسیدش از اسرار جهان ابهام بردارید/نسیم صبح صادق می ‌وزد از گیسوی صادق/از آن مضمون پیچیده جناس تام بردارید/به فرزندان ، به اهل خانه جز ایشان که می‌گوید/غلام خسته ‌ام خفته ، قدم آرام بردارید

نفسم داره بند میاد دیگه لحظه ی آخره/روی لبمه زمزمه ، یا زهرا/تو مدینه تو کوچه ها پر منم آتیش گرفت/مث مادرم فاطمه ، یا زهرا/بازم آتیش ، میون مدینه داره اشکِ آسمون میاد/کنار من ، با بازوی کبود داره زهرا قدکمون میاد/آه مادر ، تو لحظه های آخرم/آه مادر ، بارونیه چشم ترم/آه مادر ، تو فکر دیوار و درم/آه مادر ، آه مادر/خونمو تا آتیش زدند روضه ی تو یادم اومد/چه بلایی اومد سرت ، یا زهرا/صدا زدی ای مادرم الهی بمیرم برات/برا بدن لاغرت ، یا زهرا/بیا ببین ، امام شیعه رو همه بی بهونه می برند/به کی بگم ، منو تو کوچه ها با لباس خونه می برند/آه مادر

ما همه در مستی و تاب و تبیم/عاشق فاطمه، علی مذهبیم /شکر خدا روزی ما این شده /مدافعان حرم زینبیم/زینب زینب/ امیر ما فدای ما حیدره/پرچم شیعه ها دور مادره/رخصت میدون بگیریم می بینی/تو رگ ما خون علی اکبره/ما به علی و فاطمه می‌نازیم/ دل به ولایت آقا می بازیم/ایشالا از سوریه تا کربلا/طرح حرم تا حرم و می سازیم

صدای ناله ی مجنون/نشان از دوری لیلاست/شب جمعه دلم تو سینه نیست میون پایین پاس/تو که با چایی روضت/مریضا رو شفا میدی/قبل کرب وبلا یه برات امام رضا میدی/من اسیر توام، شاه کرم/از رو بوم شما، نمی پرم/نمیگی اگه پیشت برم/چه بلایی میاد، آخه سرم/آقام آقام آقام حسین حسین اشک شور چشامونو/مادرش میخره شیرین/آخه این گریه ها میده دله فاطمه رو تسکین/تو که با جذبه ی عشقت/دلمو مبتلا کردی/تا ابد دل ما رو دیوونه ی کرب و بلا کردی/کسی حال منو، نمی دونه/چی میدونه عاقل، از یه دیوونه/پریشون غمت، کم نیس آخه/مثه ما آقاجون، فراوونه/آقام آقام آقام حسین حسین