شهادت امام هادی (ع) 1400 - محمدحسین پویانفر

روضه - یا امام العَصر یا کهفَ الاَمان یا جمال الکَون یا قطبَ الزَّمان اى ز فیضت ما سِوالله برقرار وى طفیل هستی‌ات ‌کون و مکان اى سپهر عدل و مصباحِ یقین وى جنابت قبله‌ی کرّوبیان بنده‌ی درگاه تو افلاکیان ریزه‌خوار خوانِ تو پیر و جوان اى نگهدارنده‌ی دین خدا وى پناه و مُنجى مستضعفان صبر ما زین شام هجران شد تمام رفت از کف طاقت و تاب و توان الفراقُ الفراقُ الفراق الامانُ الامانُ الامان لا تدعنا فى النوائب الغیاث ادرک العبد الضعیف المستهان حجّت‌اللّهى و مصباحِ هدى ز امر یزدانى به عالم حکمران آنکه سر بگذاشت بر خاکِ درت خاک درگاهش بود رشک جنان لاینال الجنة الّا من یکون شیعة المهدى امام انس و جان من تو را تا جُسته‌ام حق جُسته‌ام اى سلیل خاتم پیغمبران هر که سر برتافت از درگاه تو گشت محکوم عذاب جاودان در جلال و قدر تو حیران عقول در بیان مدح تو الکن زبان یا امینَ الله عَجِّل فى الظّهور وانْصُرِ الاِسلام بِالنّصرِ العیان اوفِتاده دین و احکام خدا شرح و تفسیرش به رأى جاهلان در نظامات و هدایت‌هاى شرع باب تحریف آمده اندر میان ریشه‌ی بیداد و نامردى بزن پُر ز انصاف و عدالت کن جهان کاخ استکباریان کن منهدم سرنگون کن رایت وهّابیان نام آمریکا و روس بلشویک محو کن با سایر بیگانگان یا ولىَّ الله «لطفى» را مخواه بیش از این اندر فراقت خسته جان

زمینه - ارشدنا الی الطریق ای بهترین رفیق انت الوالد الشفیق ای بهترین رفیق ای مهربون تر از پدر و مادرم هستی مراقبم بی راهه نرم من از محبتت چجوری بگذرم پای رکابتم تا دم آخرم صبح ظهورت احلی من العسل العجل العجل العجل پای تو مردن یعنی خیر العمل العجل العجل العجل العجل یا مهدی العجل یا مهدی العجل یا مهدی

واحد - چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد، نیامدی چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد، نیامدی برای ما که خسته‌ایم و دل شکسته‌ایم، نه! ولی برای عده‌ای چه خوب شد نیامدی! خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت‌شکن خدای ما دوباره سنگ و چوب شد، نیامدی تمام طول هفته را به انتظار جمعه‌ام دوباره صبح، ظهر نه، غروب شد نیامدی بقیه الله یا فرج الله اگر از کوی تو ای دوست برانند مرا نتوانند ز عشق تو رهانند مرا آنقدر بر در میخانه بکوبم سر خویش تا که از باده وصل تو چشانند مرا شدم ای دوست سگ قافله عشاقت به امیدی که به کوی تو رسانند مرا بقیه الله یا فرج الله

شور - صَباحاً اَتَنَفَسُ بِحُبِ الحُسَین مَسائاً اَتَنَفَسُ بِحُبِ الحُسَین به عشق تو نفس می زنم به عشق تو نفس می کشم به نیت ضریحت آقا به پرچم تو دست می کشم گریه ی صبح و شام من مستی مستدام من تربت تو به کام من عشق علیه السلام من ای غم ناتمام من زخم من التیام من السلام ای امام من عشق علیه السلام من صَباحاً اَتَنَفَسُ بِحُبِ الحُسَین مَسائاً اَتَنَفَسُ بِحُبِ الحُسَین

تک - ای که به عشقت اسیر، خیل بنی آدمند! سوختگان غمت، با غم دل خرمند صلی الله علیک یا اباعبدالله هر که غمت را خرید، عشرت عالم فروخت با خبران غمت بی خبر از عالمند یوسف مصر بقا، در همه عالم تویی در طلبت مرد و زن، آمده با درهمند خاک سر کوی تو، زنده کند مرده را زان که شهیدان تو، جمله مسیحا دمند

تک - نگاه ابی عبدالله پناه دل بیچاره است کجا مثل حرم میشه برا کسی که آواره است به ضریح تو گره میزنم همه ثانیه هامو امام حسین سر ذوقمه میگیرم اگه همه قافیه هامو امام حسین همین ساعت همین لحظه الان باید حرم بودم اگه دنیا به کامم بود الان شاید حرم بودم حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم نگاه ابی عبدالله نگاهمو عوض کرده هوای دلمو داشته که راهمو عوض کرده دیگه خستم از همه غیر تو پره کاسه ی صبرم امام حسین کرمت رو باز برسون بهم شب اول قبرم امام حسین همون ساعت همون لحظه اگه میشه کنارم باش تو تنهایی تو گرمای شب سرد مزارم باش همون ساعت همون لحظه اگه میشه کنارم باش نگاه ابی عبدالله‌ میگن که نگران بوده عبایی که رو دوشش بود تو دستتای سنان بود نه عمامه و نه یه پیروهن دیگه نایی نداره امام حسین واسه دست پا زدنش اصلا دیگه جایی نداره امام حسین همون ساعت همون لحظه یکی نیزه به پهلو زد خدا لعنت کنه شمرو که روی سینه زانو زد حسینم وا حسینم وا حسینم وا حسینم وا

تک - دست تقدیر گریه میکنه ای وای داره شمشیر گریه میکنه ای وای خاک گودال ضجه میزنه انگار آخرین تیر گریه میکنه ای وای نور خورشید گریه میکنه ای وای بس که تابید گریه میکنه ای وای گفته مقتل جالسا علی صدرک هر کی فهمید گریه میکنه ای وای و علیک بالبکاء بین اون شلوغیا تنها بود و علیک بالبکاء نگران خیمه زنها بود و علیک بالبکاء چه غمی به صورتش پیدا بود و علیک بالبکاء که سرش به دامن زهرا بود یوماه یوماه یوماه سم مرکب گریه میکنه ای وای مادر هر شب گریه میکنه ای وای آسمون از داغ تو پریشون شد بس که زینب گریه میکنه ای وای موج دریا گریه میکنه ای وای خاک صحرا گریه میکنه ای وای همه رفتن مادرت کنارت هست خود زهرا گریه میکنه ای وای و علیک بالبکاء تشنه لب بود و لب دریا بود و علیک بالبکاء بدنش زیر سم اسبا بود و علیک بالبکاء سر پیروهنشم دعوا بود و علیک بالبکاء که سرش به دامن زهرا بود یوماه یوماه یوماه کوه و هامون گریه میکنه ای وای آسمون خون گریه میکنه ای وای لب خشکت چشم به راه بارون بود داره بارون گریه میکنه ای وای اون همه سنگ گریه میکنه ای وای وسط جنگ گریه میکنه ای وای دخترت تو خیمه مونده بی تابه شده دل تنگ گریه میکنه ای وای و علیک بالبکاء که زمین و آسمون گریونه و علیک بالبکاء خواهرش رسیده سرگردونه و علیک بالبکاء تو تنش نیزه رو میچرخونه و علیک بالبکاء مادرش روضه براش میخونه یوماه یوماه یوماه