وفات حضرت معصومه (س) 1400 - حنیف طاهری

روضه - دلگیر، دلخسته، پریشان، راه رفتم نوری نمی دیدم به سمت ماه رفتم هم درد تنهایی ما بی او که می شد؟ قم بی حضورش شهرکی متروکه می شد بر آب عصا را گر نمی زد دخت موسی یک باره سیل بی امان می برد ما را عکس حرم را روی سینه قاب کردم قلب خودم را دور آن بی تاب کردم آیین این آیینه ها مهمان پذیری ست دیری ست آهم میهمان اوست دیری ست بر جذبه های گنبدش دلداده خورشید هر کس نخستین زائرش... همزاد خورشید هر شاعری با لطف او مأجور باشد در وصف او هر بیت، بیت النور باشد بانو برایت شعر آوردم بخوانم بگذار امشب تا سحر این جا بمانم روز نخستین مهر تو دیوانه ام کرد یادت می آید من همانم من همانم می افتد از چشمانم اشک قطره قطره اما نمی افتد تمنا از زبانم وقت ورود تو همان روز دل انگیز ای کاش بودم تا تو بودی میهمانم آن روز عشق و احترام و مهربانی گل ریختن از پشت بام و مهربانی چندین محافظ در میان کاروان بود شکر خدا آن ساربان هم مهربان بود جمعیت آن روز مرهم بود، مرهم دور و بر آن ناقه محرم بود، محرم تاریخ رنج عشق را تمدید کردی با رفتنت صد خاطره تجدید کردی شرح کتاب فاطمی را طرح کردی طرح کتاب زینبی را شرح کردی کم می شود اشک من اما لطف تو نه من مستحق آتشم با لطف تو نه بانو شما از ریشه ی عشقی اصیلی محض رضای مهربانی «اشفعی لی» شاعر : مجید تال

روضه - دست دست حق چو بر بازو رسید آنقدر خم شد که تا زانو رسید دست دست حق چو بر بازو رسید آنقدر خم شد که تا زانو رسید دست و بازو گفت وگو ها داشتند دست و بازو گفت وگو ها داشتند بهر هم باز آرزو ها داشتند دست از بازوی بشکسته خجل دست از بازوی بشکسته خجل بازو از دستی که شوک بسته خجل ولی باید این دم آخری وداع حرفی بزنه علی رو آروم کنه گفت بازو من که رفتم خون فشانی تو یدالله فوق ایدیهم بمان همه ی این درد هارو کشیدم تو سالم باشی تو روی پاها به ایستی

زمینه - شلوغی ضریح تو به خاطر قدم فاطمه است یقین شده که زائرت مجاور حرم فاطمه است درد و خاک حرمت قیمت داره بوسه به ضریح تو برکت داره درد و خاک حرمت قیمت داره به ساحت شهبانوی قم سلام به مرقد زهرای دوم سلام به خواهر خورشید هشتم سلام نظر نما به حال ما نگاه تو پر کرامته صواب یک زیارتت شفاعت روز قیامته مثل صحن تو کجا دنیا داره واسم حس حرم زهرا داره به چشمه ی جوشان کوثر سلام به عصمت زهرای اطهر سلام به زینب موسی بن جعفر سلام

زمینه - سر راه می شینم حرمو می بینم دست های سردم رو می زارم رو سینم یک سلام از آقا یک جواب از نوکر می دونی مشتاقی برده خواب از نوکر برای من نیاز حسین زندگی مو می سازه حسین با دو رکعت نماز حرم ای جان ز حسین نیازم به ناز حسین من دیدم چاره ساز حسین تربتش تنها راه شفا است اعجاز حسینمرحمت کن خدای حسین من بمیرم برای حسین همه گفتند می گن یه حسین من می گم تو بخوای اسمت رو دم مردن می گم دل آدم سیر از همه دنیا میشه تو میای چشمامون به چشات وا میشه بهشتم جمال حسین حس خوب و زلال حسین آرزومه یه روز برسم به وصال حسین مسیر کمال حسین روی سینه م مدال حسین بعد مرگم بگید که رسید به وصال حسین

روضه - کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم می خورد خون دلم مردمک دیده سزاست که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم