شهادت امام محمد تقی (ع) حمید علیمی، سال 1395

زیاد خون به دلت کرده ام حلالم کن/تو خوب بوده ای و من بدم حلالم کن/چقدر قدر تو مخفی است بین ما مردم/در آسمان و زمین محترم ، حلالم کن/همه امید من این چشم های دریایی است/میان گریه شبی باز هم حلالم کن/تو از سلاله ی زهرای مهربان هستی/به حق فاطمه ی بی حرم حلالم کن

به وسعت همه عالم، به من جفا کردند/خبر نداشت کسی با دلم، چه ها کردند/به میهمانی هرمان و هجرم، آوردند/به دردغربت این شهرم آشنا کردند/چِقدر پشت سرم ناروا سخن گفتند/چقدر طعنه، چه بَد با امام ،تا کردند/برای کشتن من طرحشان قدیمی بود/هر آنچه با پدرم، با امام رضا کردند/ز سوز زهر دلم گر گرفت، افتادم/و حجره را به من خسته کربلا کردند

سر را ز خاک حجره اگر برنداشتی/تو رو به قبله بودی و خواهر نداشتی/خواهر نداشتی که اگر بود می شکست/وقتی که بال می زدی و پر نداشتی/از طوس آمدم که بگریم در این غمت/یاری به غیر چند کبوتر نداشتی/وقتی که زهر بر جگرت تیر می کشید/جز یا حسین ناله ی دیگر نداشتی/کف می زدند دور و برت تا که جان دهی/کف می زدند و تاب به پیکر نداشتی/کف می زدند ولیکن به روی دست/دست ز تن جدای برادر نداشتی/شکر خدا که پیرهنی بود بر تنت/یا زیر نیزه ها تن بی سر نداشتی/شکر خدا که لحظه ی از هوش رفتنت/خواهر نداشتی ، غم معجر نداشتی

یه حرم که خونه ماه قلب ماست/یه حرم که خونه خورشید دنیاست/یه حرم که ورودیش باب المراده/یه حرم که ورودیش باب الجواده/خدا رو شکر کار و بارمو خدا به دست کسی نداد/فقط میگه کار داری بگو دخیلک یا اباالجواد/یه عزیز مثل گل لاله پژمرده/یه کنیز برای آقاش آب آورده/یه امام نمی تونه دیگه برخیزه/یه غلام آبا رو روی خاک میریزه/بیاید برا تسلیت بریم صاحب عزا توی مشهده/جلوی چشمای مادرش آقا دست و پا زده/ دخیلک یا اباالجواد

ای رحمت واسعه/ ای آب حیات من/ ای کشته بی کفن/کشتی نجات من/ ارباب غریب منی/ لب تشنه بی کفنی/اذنم بده تا بیام/امسال زیر پرچمت/آقا برسون منو امسال به محرمت/دلتنگ حسینیم دلتنگ لباس سیام/تو خیمه روضه هات آقا بنما ربام/گمراهم و راه منی تو پشت و پناه منی/من عبد و تو شاه منی/ارباب غریب منی/ لب تشنه بی کفنی

همه می دونن دلبرمی آقا/تو سایه روی سرمی آقا/نوکرتم آقا سرورمی آقا/حق داری خیلی گردنم/واسه حسینی شدنم/اگه که توی روضه ها میزاری گریه می کنم/ میزاری سینه میزنم/اگه که گریه می کنم/هوایی کردیم به خدا/بهونتو دل می گیره/منو زیارت بطلب نزار گداتون بمیره/آقام آقام آقام حسین

منی که لبریز التماسم/دگر سر از پا نمی شناسم/شدم همان آهوی رمیده/نفس نفس کو به کو دویده/رضا خودش دست این گدا را/گرفته و تا حرم کشیده/گمان کنم خواهرش دوباره/برای سلطان مرا خریده/صدای نقاره حرم را/دوباره با گوش جان شنیده/در این هیاهو به چشم خیسم/نشسته آواز بی کلامی/رسیده ام تا رسانده باشم/به شاه از خواهرش سلامی/رسیده بر خاک پای شاهی/دوباره پیشانی غلامی/دم گوهرشاد سجده کردم/ببین عجب مسجد الحرامی/کسی که مهر رضا ندارد/یقین که اصلا خدا ندارد/کسی که باب الجواد دیده/نظر به سعی و صفا ندارد