ولادت امام رضا (ع) مهدی میرداماد، سال 1397

ای اونها که تشنه بر آب حیاتین/مژده که رسیده سلطان السلاطین/به غیر تو جانان نیست/رو دست تو سلطان نیست/اگه نباشی آقا اسمی از ایران نیست/ای قبله دعای من ضریح تو/سلطان ندیدم به خدا شبیه تو/آقای من آقای من آقای من/صلی الله علیک یا ابالحسن

جلو ایوون طلا زانو میزنم/با مژه صحنت و جارو میزنم/کاری با مردم دنیا ندارم/من به سلطانم فقط رو میزنم/دار و ندارمی صاحب اختیارمی/مهمون ویژه وقت احتضارمی/السلطان ابالحسن علی ابن موسی الرضا/تویی سلطان و منم رعیتی/که میگه حرف دل و به راحتی/اگه میشه شب میلادت آقا/مهمونم کن یه غذای حضرتی/از سینه غم ببر آقا دم به دم ببر/هر سال تولدت ما رو حرم ببر/دار و ندارمی صاحب اختیارمی/مهمون ویژه وقت احتضارمی/السلطان ابالحسن علی ابن موسی الرضا

هر کی که نوکرت شد آقا شد/زندگی با نور تو زیبا شد/هر چی گره تو کارمون افتاد/با ذکر یا امام رضا وا شد/به من دلی مثل طلا دادی/با دستای خودت جلا دادی/پنجره فولاد و که بوسیدم/به من برات کربلا دادی/السلطان ابالحسن علی ابن موسی الرضاتو آفتاب کشور مایی/پشت و پناه رهبر مایی/ایران تو عالم می درخشه چون/تو سایه روی سر مایی/هر یوسفی اومد تو بازارت/گم شد میون سیل زوارت/جن و ملک مثل پر کاهن/تو خیل خادمای دربارت/السلطان ابالحسن علی ابن موسی الرضا

کی ام من سـائل دربـار سلطـان خـراسـانم/عجب نی گر سلاطین جهان خوانند سلطانم/بـه تـوفیق تـولایش شـده تکمیـل ایمــانم/رضـا فکـرم رضـا ذکـرم رضـا قلبم رضا جانم/سـرم خاک سـر کـویش دلـم دنبال آهویش/تنـم ریـگ تـه جـویش لبـم دائم ثناگویش/ سر و جان و تن و آباء و ابنائم به قربانش/بـه هـر سـو رو کنم باشد ضریح او در آغوشم/صـدای یـا رضـای زائـرش پیوستـه در گوشم/محال است ار کند با این همه رأفت فراموشم/ز سقـاخان? صحنش شـراب نــور می‌نـوشم/بلایش راحت جـانم نسیـمش روح و ریحانم/ولایـش کـل ایمـانم حـریمش بــاغ رضوانم/ هزاران کعبه می‌گردند بر گرد خراسانش

دل با اسم زیبات ، پر تا آسمون زد/ای که مهربونیت ، هست خیلی زبون زد/بهشت آغوش تو/تو دشت آغوش تو/منم همون آهوی ، مست و مدهوش تو/امشب میونِ صحن تو به یاد ما/ نقاره میزنن دوباره خادما/ آقای من ، آقای من ، آقای من/صل الله علیک یااباالحسن