شهادت امام رضا (ع)،‌ امیر کرمانشاهی

همه جا بروم به بهانه ی تو /که مگر برسم در خانه ی تو /همه جا دنبال تو می گردم /که تویی درمان همه دردم /یا اباصالح مددی مولا***من از کودکی عاشقت بوده ام /تو قبولم نما من که آلوده ام /این دل تنگم غصه ها دارد /گوییا میل کربلا دارد /یا اباصالح مددی مولا

تاب گیسوی که پیچیده به بزم فقرا /طلعت روی که تابیده به ویرانه ی ما /یا رب این چشمه ی نور از چه ملک می جوشد /یا رب این نفخه ی خوش می وزد از سوی کجا /شمع رخسار که افروخته در مشهد خاک /که به گردش همه جمع اند روان چون شهدا /دلم از سینه چو مغز آمده از پوست برون /که صبا می وزد از روضه ی رضوان رضا /آبرو می طلبیدم سحر از هاتف غیب /گفت بر مقدم زوار رضا دیده بِسا /وقت وقت است اگر حاجت از او می خواهی /ای که بستی به دخیل حرمش قفل رجا /شاه و درویش سر سفره ی او مهمان اند /آفرین باد بر این خان کرم، کان سخا /گنبد مرقد او تاج سر ایران است /وطن ماست از این تاج همایون برپا /در پس پنجره فولاد ملائک جمع اند /پرشان فرش مریضان گرفتار بلا /زمزم از بیت عتیق آمده سقاخانه /تا لب تشنه لبانش بزند بوسه به جا /علم سبز اباالفضل علمدار اینجاست /هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

دلم جَلد است، بین این در و آن در نمی چرخد /زبانم جز به مدح آل پیغمبر نمی چرخد /اگر یک لحظه از من چشم بردای چه خواهد شد /نه، خون بی اذن تو در بین این پیکر نمی چرخد /شما از چهارده تا کعبه ی سیار دنیایید /که تا هستی کسی دور کس دیگر نمی چرخد /تو هستی برکت این سفره ها و رزق و روزی ها /و گرنه زندگی این همه نوکر نمی چرخد /به لطف بودن اولاد موسی حالمان خوب است /بدون مشهد و قم چرخ این کشور نمی چرخد

اگر کشتند چرا آبت ندادند /اگر کشتند چرا خاکت نکردند /کفن بر جسم صد چاکت نکردند /اگر کشتند چرا آماده هستند***می دزدند، دارن از همسر تو می دزدند /سر آب آور تو می دزدند، معجر خواهرتو می دزدند***یابن شبیب عمه ما راه دور رفت /می خواست قتلگاه بماند به زور رفت /آتش گرفت چادرش اما کسی ندید /پنجاه و پنج سال قدش را کسی ندید /یابن شبیب عمه ما احترام داشت /چندین امامزاده و چندین امام داشت /یابن شبیب بس که زمین خورد جان نداشت /می خواست راه علقمه گیرد، توان نداشت /یابن شبیب مشک گرفتار تیر شد /یابن شبیب عمه ی ما هم اسیر شد***تلاش کرد نیفتد ولی ز پا افتاد /شبیه مادر خود بین کوچه ها افتاد /چه خوب شد که مسیر عبور خلوت بود /کسی ندید که آقای ما کجا افتاد /شبیه چادر خاکی عبا شده خاکی /به پای خویش نیفتاد، بی هوا افتاد /کسی مزاحم جان دادن امام نشد /به یاد چکمه و گودال کربلا افتاد /میان آن همه قاتل یکی جلو آمد /به ضرب نیزه ی او شاه از صدا افتاد /کنار گودی گودال مادرش می دید /محاسن پسرش دست بی حیا افتاد /به اسب ها همگی نعل تازه کوبیدند /به این دلیل بدن بین بوریا افتاد /میان کوچه و بازار بس که رقصیدند /سر بریده ی آقا ز نیزه ها افتاد***کار از کار گذشت،‌ زینب از میون انظار گذشت /از سر کوچه و بازار گذشت ...

به هر بنشستن و برخاستن می گفت ای مادر

این تقاص کدوم گناهه؟ می دونی چند وقته چشم به راهه /این تقاص کدوم گناهه؟ هم شبم سیاهه، هم روزم سیاهه /میگم کربلا، میگن که راه ها بسته ست /میگم امام رضا، میگن رواقا بسته ست /در به درم، جایی رو دیگه ندارم که برم /در به درم، کسی نیست دست بکشه روی سرم، در به درم /دلت میاد نوکرت یه گوشه تنها بمونه /دلت میاد که دوباره اربعین جا بمونه، دلت میاد /در به درم، جایی رو دیگه ندارم که برم

با چشمای خیسم نامه می نویسم /سلام عشقم، سلام عمرم، سلام محبوب من /رفیق قدیمی دلم تنگه واسه ات /یه کاری کن برای این دل آشوب من /سلام های بعد هر نمازم به کربلا عشقه /مرور روزهایی که می گشتم تو موکبا عشقه /عشق منی تنها تو، خوبه حال من با تو /هر دفعه زمین خوردم هیچکی نبود الا تو /دم احتضارم که چشم انتظارم /بیا عشقم، بیا عمرم، بیا محبوب من /تا تنهام میذارن کمک کن نترسم /یه کم تربت بذار تو قبر من ای بی کفن /حساب کتابم، سوال جوابم فقط حسین جانه /به قول آقام امام صادق قدیم الاحسانه /خوب جایی جوونیم رفت، عشقمو نشون دادم /اسمی رو میارم تا فیض ببرن اجدادم /عشق من اباالفضله، گفتم اینو هر جایی /گشتم و ندیدم من مثل تو تو آقایی***گرفتارم گرفتارم اباالفضل /گره افتاده در کارم اباالفضل /دعایی کن دوباره چند وقتی ست /هوای کربلا دارم اباالفضل

منو نذار تنها میون این حرم، اگه بری بی تو کجا دارم برم /میون این صحرا کی میشه یاورم /داریم جدا میشیم نمیشه باورم، گلوتو می بوسم به جای مادرم /گره بزن محکم نیفته معجرم /گریه مو درآوردی داری میری، زینبو به کی سپردی داری میری /جلو چشم مادر، جلو چشم خواهر، جلو چشم دختر نزن تو دست و پا***خودم دیدم، خودم دیدم، ‌خودم دیدم تو رو لب تشنه می کشتن /خودم دیدم،‌ خودم دیدم،‌ تو را با دشنه می کشتن، خودم دیدم /خودم دیدم، خودم دیدم، ‌خودم دیدم چه جوری خرد شد آیینه /خودم دیدم، خودم دیدم چه جوری رفت روی سینه***به سمت گودال از خیمه دویدم من /شمر جلوتر بود دیر رسیدم من /سر تو دعوا بود، ناله کشیدم من /سر تو رو بردن،‌ دیر رسیدم من /یه گوشه ی گودال‌ مادر رو دیدم من /که رفته بود از حال، دیر رسیدم من /صدای زدی من رو، نفس بریدم من /صدای رگ هات بود،‌ دیر رسیدم من***سه ساعته شلوغه تو گودال، زبونم لال، زبونم لال، زبونم لال /چقدر طول کشیده این جنجال، زبونم لال،‌ زبونم لال،‌ زبونم لال /نکنه تنش شده پامال، زبونم لال، زبونم لال، زبونم لال /داره میاد اسب پریشون یال، زبونم لال، زبونم لال، زبونم لال /سرو نبر، قطعه قطعه های پیکرو نبر

چشماتو ببند، خیال کن که با زائرایی /چشماتو ببند، خیال کن الان کربلایی /وقتی عاشقی تو هم اونجایی /چشماتو ببند، اگه گذاشت گریه ی بی امونت /چشماتو ببند، چای عراقی بخور نوش جونت /حالا که شده گریه مهمونت /از ما که گذشت، الهی هیچ کس از سفر جا نمونه /از ما که گذشت، الهی هیچکی دیگه تنها نمونه /دلم بد جوری شکست، هر کاری کردم نشد که برم /آقا این همه زائر، زیادی بودم نبردیم حرم