شهادت امام حسن مجتبی (ع) 94 - محمود کریمی و ابراهیم رحیمی

روضه - شعله با ناله شمع محفل ماست گوهر اشک نقل انجمن است صفر است و دم حسینیون همه جا ناله حسن حسن است گریه ماهیان دریایی در عزایش بود تماشایی اشک در دیدگان من تنهاست ناله زندانی و سخن تنهاست آسمان مدینه اشک بریز ماه زهرا در انجمن تنهاست ماهیان هم به بحر می گریند بر غریبی که در وطن تنهاست با تو ام ای مدینه پاسخ گوی با که گویم امام من تنهاست در و دیوار شهر می گویند امت مصطفی حسن تنهاست هر کجا خلق عبد دنیایند هادیان طریق تنهایند تیرها زخمی تنش بودند اشک ها وقف دامنش بودند دشمنان متحد به دشمنی اش دوستان یار دشمنش بودند حق کشی و دو رویی و دشنام خارهایی به گلشنش بودند همسر و دشمنان دوست نما در کمین بهر کشتنش بودند زخم تیغ زبان و خار جفا در دل و چشم روشنش بودند گریه کردند بهر غربت او تیرها در کنار تربت او کرد رحلت چو جد اطهر او آسمان شد خراب بر سر او بود کودک که مادرش زهرا گشت نقش زمین برابر او جگرش پاره شد دمی که شکست گوشواره به گوش مادر او قاتل او مغیره و ثانیست کشت او را دوباره همسر او پیش تر از شرار زهر چو شمع اب گردیده بود پیکر او وارث غربت پدر حسن است از برادر غریب تر حسن است یا حسن صبر چون پدر کردی حفظ دین پیامبر کردی مشت نا بسته معاویه را در بر خلق باز تر کردی شجر نور را ثمر دادی نخل دین را تو بارور کردی پیش تر از قیام کرب و بلا تو به پا نهضتی دگر کردی به محرم حیات بخشیدی تا به ماه صفر سفر کردی ملک توحید خانه غم شد صفر از ماتمت محرم شد آسمان سینه چاک یا رب تو مرغ شب اشک ریز هر شب تو نقش گل بوسه رسول خدا بر گلوی حسین بر لب تو پاره های دل تو را در تشت دید و شد پاره قلب زینب تو زهر فریاد زد به سوز جگر آب هم سوخت ز آتش تب تو کل خلقت به ماتم تو گریست به خدا غم هم از غم تو گریست لب فرو بستم و دیدم که اهانت می کرد قاتل مادر مظلومه من بر پدرم قسمتم بود به مسجد که ز طفلی هر روز قاتل مادر خود را سر منبر نگرم تا در آن کوچه رخ یاس نبی گشت کبودتیره شد صورت خورشید به پیش نظرممظطرب بودم و لرزیدم و حیران بودمکه چه سان مادر خود را به سوی خانه برمدر همان لحظه که شد مادر من نقش زمینمن نگه کردم و او گفت خدایا پسرم

زمینه - به خدا بهونه بود زهری که قاتلش شده چندین ساله قاتلش خاطرات دلش شده. کوچه زخم دلشه ، اون کوچه قاتلشه همون کوچه کوچه ، کوچه کوچه. یا حسن یابن الزهرا واویلا واویلا یا مجتبی یا مولا واویلا واویلا. بی حیا غرورش و جلوی مادرش شکست پیش اون کبوتری که تو کوچه پرش شکست. مضطر مونده و رو به روش پرپر میزنه رو زمین مادر ، مادر مادر مادر. کوچه زخم دلشه ، اون کوچه قاتلشه همون کوچه کوچه ، کوچه کوچه. یا حسن یابن الزهرا واویلا واویلا یا مجتبی یا مولا واویلا واویلا. حالا که برا غم حسنش می سوزه حسین میگه مجتبی که نیست روزی مثل روز حسین.بی بال زخمیِ عطش و بی حال تنهایی وسط گودال ، گودال گودال. لا اله الا الله الا الله الا الله لبیک اباعبدالله ، عبدالله ، عبدالله

واحد - قوتت همه شب خون جگر بود حسن جان گریان ز غمت چشم سحر بود حسن جان از دوست و دشمن به تو پیوسته ستم شد مظلومی تو ارث پدر بود حسن جان مادر که زمین خورد تن پاک تو لرزید تنها کمکت اشک بصر بود حسن جان از طعنه و از زخم زبان های پیاپی هر دم به دلت زخم جگر بود حسن جان شد قلب تو مجروح تر از جسم برادر کز او جگرت سوخته تر بود حسن جان

واحد - السلام و علیک یا غریب وطن ایها المجتبی یا سیدی یا حسن ای امید همه پسر فاطمه وای حسن جان تو که عمری فلک ریخته خون بر دلت با که گویم که همسرت شده قاتلت حرم و قبر تو شاهد صبر تو وای حسن جان السلام و علیک یا غریب وطن ایها المجتبی یا سیدی یا حسن ای امید همه پسر فاطمه وای حسن جان بدن پاک تو شد هدف تیر ها تن پاک حسین طعمه شمشیر ها حرم خلوتت شاهد غربتت وای حسن جان السلام و علیک یا غریب وطن ایها المجتبی یا سیدی یا حسن ای امید همه پسر فاطمه وای حسن جان حرم خلوت تو در بقیع دل است چه کنم سیدی زیارتت مشکل است یابن خیر الانام به مزارت سلام وای حسن جان السلام و علیک یا غریب وطن ایها المجتبی یا سیدی یا حسن ای امید همه پسر فاطمه وای حسن جان دوره کودکی چه امده بر سرت پیش چشمت شده نقش زمین مادرت رنگت از رخ پرید چشمت انجا چه دید وای حسن جان السلام و علیک یا غریب وطن ایها المجتبی یا سیدی یا حسن ای امید همه پسر فاطمه وای حسن جان

واحد - دارم میبینم با پاهای تاول زده پیاده از راه مهمونم اومده دلا قطره قطره راهی دریا شده بیا که زینبم داره میاد به کربلا میاد یه کاروان خسته از شام بلا میان فرشته ها به خونه خدا آغوش من بازه برای زوارم به راهتون چشم من و علمدارم**** کسی که با شوق زیارت اربعین به عشق دیدارم میاد به این سرزمین میان استقبالش زهرا و ام البنین خودم مسافرای عاشق و صدا زدم خودم دارم کنارتون میام قدم قدم خودم دل شما رو میبرم به اون حرم دوای درداتون غبار این راهه به راهتون چشم شهید شیش ماهه تویی که اینجایی به دعوت خواهرم خودم همراهت تا قیامت و محشرم بهشتی هستی با شفاعت مادرم بهشت همش یه گوشه ای از این ضیافته بهشت خودش تو آرزوی این زیارته بهشت یه جلوه از شکوه این قیامته یار منه هر کی بیاد دره خونم منم دلم تنگ برای مهمونم دلای دریایی میون این جاده ها میان دریا دریا تو جکع دلداده ها اسیر این راهن تموم آزاده ها میان میون موکبا کنار زائرا میام خودم کنار تک تک مسافرا میام برای ابو دونه کبوترا اجر قدم هاتون با مادرم زهرا جای شما خالی غروب عاشورا

تک - ابراهیم رحیمی - ای گوهر بحر ولایت حسن ای مه خورشید هدایت حسن ای همه آرامش قلب رسول در سخن و لحن صدایت حسن یا محسن به حق الحسن جان جهان و ملک و انس و جن یک سره بادا به فدایت حسن ای که کرم بنده درگاه تو یا محسن به حق الحسن ای که سر دوش نبی جای تو چشم من و خاک دو پایت حسن ای که شده شامی دشنام گوبنده اکرام و عطایت حسن یا محسن به حق الحسن بی سر و سامان تو ام یا حسین دست به دامان تو ام یا حسین

شور - ای ماهی دریا برایت گریه کرده پیغمبر و زهرا برایت گریه کرده ای قصه مظلومیت در انجمن ها مثل علی در جامعه تنهای تنها بعد صد سال اگر از سر قبرم گذری من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم