شهادت حضرت رقیه (س)، محمدرضا بذری

شعله را هرم نسیم آخر بلندش می کند /داد ما را سوز نوحه گر بلندش می کند /روی نفست کار کن تا که نفس پیدا کنی /بوی مِی را خم مِی پرور بلندش می کند /اشک مرغ بال و پر سوزانده ی جان مرا /مثل ققنوسی ز خاکستر بلندش می کند /قطره ی اشک میان روضه ها آب شفاست /فطرس این دُردانه را با پر بلندش می کند /شرط فیض صبحگاهی ناله ی نیمه شبی ست /روح را چشم ز گریه تر بلندش می کند /بانی گرمی بازار زلیخا یوسف است /نام هر دلداده را دلبر بلندش می کند /کار هر افتاده از پایی به دست مرتضی ست /ذکر "یا مولا علی حیدر" بلندش می کند /طفل سهل انگار وقتی که زمینی می خورد /زودتر از دیگران مادر بلندش می کند /هر کسی با سر به زیری رد شد از زیر عَلَم /فاطمه صبح قیامت سربلندش می کند /ما به جارو کردن فرش حسینیه خوشیم /گرد بیت شاه را نوکر بلندش می کند /جان من قربان ارباب کرامت پیشه که /تا گدا ننشسته پشت در بلندش می کند /حیف این آقا نبوده که میان قتلگاه /آه او را شمر با خنجر بلندش می کند /پیکر روی زمین چسبیده ی ارباب را /بوریای ده چه زجر آور بلندش می کند

گوشوارم را بگیر، انگشترش را پس بده /آه، تنها دلخوشی دخترش را پس بده /موی بابا را رها کن، گیسوی من را بکش /هر چه می خواهی بزن اما سرش را پس بده /معجرم آتش گرفت و گیسوانم سوخته /جای آن، کهنه لباس مادرش را پس بده /لااقل قبل از رسیدن تا سر بازار شام /تکه ای از روسری خواهرش را پس بده /عاقبت جان می دهد از این پریشانی رباب /جای این طعنه زدن ها اصغرش را پس بده***اَصلا رقیه نه، به خدا دختر خودت /یک شب میان کوچه بماند چه می کنی /در بین ازدحام و شلوغی بترسد و /یک تن به او کمک نرساند چه می کنی /اَصلا خیال کن که کسی دختر تو را /در بین جمعیت بکشاند چه می کنی /یا که خدا نکرده کسی روی صورتش /سیلی محکمی بنشاند چه می کنی /یا فرض کن که دختر تو جای بازی اش /هر شب دعای مرگ بخواند چه می کنی /اَصلا کسی بیاید و با تازیانه اش /خاک از لباس او بتکاند چه می کنی

بهت رو زدم، بیا ویرونه رو آب و جارو زدم /شونه کردم گل سر به گیسو زدم /کجاست پیکرت، برا دیدن تو زنده موند دخترت /پس چرا توی طبق رسیده سرت، کجاست پیکرت /اگه شب ها گرسنه بودم عیبی ندارم /ارغوانی شدم،‌ کبودم عیبی نداره /اگه پاهام آبله داره، عیبی نداره /اگه زخمام چاره نداره عیبی نداره /غرورم شکست، جلو دختر یزید غرورم شکست /بی کسی منو دید غرورم شکست /عذابم میده، جای انگشتای زجر عذابم میده /نیمه شب صدای زجر عذابم میده /عذاب می کشم، خودمو رو خاکا با عذاب می کشم /عمو باشه از همه حساب می کشم /اگه خوردم لگد توغارت عیبی نداره /اگه بردن ما رو اسارت عیبی نداره***بیت سه ساله غزل بابایی /تو بچه هام تو مثل بابایی /همیشه توی بغل بابایی /یکی یه دونه عسل بابایی /بابا برات بمیره، چرا گل داره پیرهنت /بابا برات بمیره، آخه واسه چی می زدنت

میون روضه حس میشه حضور تو /به لب دعا داریم برا ظهور تو /به دوش تو شال ماتم اربابه /اشک شب و روزت از غم اربابه /وعده ی کلام تو نزدیکه، لحظه ی قیام تو نزدیکه /با دعای مادر ان شاءالله صبح انتقام تو نزدیکه /العجل یا بقیة الله

نبودی و چقدر بهم عذاب شد /تا هم که صورتت به خون خضاب شد /وقتی که با سر اومدی کنارم /خرابه روی سر من خراب شد /مهمون این خرابه ای و ‌نور چشمامی /ولی ازت گلایه دارم آخه بابامی /عروسک منو گرفته دختر شامی /بابا مگه بدون تو آروم میشم /بابا بگو قراره بمونی پیشم***اومدی و من آرزو ندارم /مثل قدیما رنگ و رو ندارم /موی سری که شونه کرده بودی /کنده شده و دیگه مو ندارم /هنوز روی دستای کوچیکم‌ جای طنابه /قربون خشکی لبت که تشنه ی آبه /خودت بگو آخه جای ما بزم شرابه /بابا مگه بدون تو بازار رفتم /بابا تو که نبودی به اصرار رفتم /بابا مگه بدون تو آروم میشم /بابا بگو قراره بمونی پیشم***غمتو روی شانه هام کشیدم /نبودی و یه روز خوش ندیدم /بیا و حرفمو بابا قبول کن /به احترام گیسوی سفیدم /دلم می خواد دیگه از اینجا با تو بمونم /ازم نخواه که زنده باشم، من نمی تونم /شبیه مادرت شدم با قد کمونم /بابا تو که بدون من از حال رفتی /بابا چرا نگفتی که گودال رفتی /بابا مگه بدون تو بازار رفتم /بابا تو که نبودی به اصرار رفتم /بابا مگه بدون تو آروم میشم /بابا بگو قراره بمونی پیشم

گریه نکن، اینقدره اشک غم نریز /گریه نکن، خرابه رو به هم نریز /گریه نکن، گریه نکن،‌ گریه نکن /گریه نکن، الان میان می زننت /گریه نکن،‌ نزار کبود شه باز تنت /گریه نکن،‌ گریه نکن، گریه نکن /یه کم چشماتو هم بذاری آروم میشه دردی که داری /اینقدره گریه می کنی تا حرص یزیدو در بیاری /دیگه آروم نمیشم تا بابام بیاد /یا منو ببر پیشش یا بابام بیاد /"مَن الذی ایتمنی" بابا حسین عشق منی***می زدنم، عمو نمی دونه کبوده بدنم /می زدنم، دندونم افتاده تو شام تو دهنم /می زدنم، می زدنم /تاره چشمام، آروم نمیشم آخه بابامو می خوام /تاره چشمام، دوست ندارم پشت سر ناقه بیام /نفس کشیدنم عذابه، به دست من جای طنابه /مگه بابام نمی دونه که ما رو آوردن تو خرابه /دیگه هیچی نمی خوام تا بابام بیاد /دیگه بازی نمیام تا بابام بیاد /دیگه آروم نمیشم تا بابام بیاد /یا منو ببر پیشش یا بابام بیاد /"من الذی ایتمنی" بابا حسین عشق منی***آبله هام بهونه ای شده برای گِله هام /آبله هام زیاد میشن وقتی که تو هلهله هام /آبله هام، آبله هام /گوشواره هام برا اونی که سر بریده صله شد /النگوهام سوغاتی های دختر حرمله شد /گوشواره هام، النگوهام /قسمت من حال خرابه، همه سوالام بی جوابه /یکی نبود بگه که نامرد جاشون آخه بزم شرابه /دیگه بیدار می مونم تا بابام بیاد /شده تب دار می مونم تا بابام بیاد /"من الذی ایتمنی" بابا حسین عشق منی

می خونم برات، بازم از عشق تو بی تابم حسین /تو را می بینم توی بیداری و تو خوابم حسین /سلام اربابم حسین /وقتی از دست همه خسته میشم تو پناه خستگی های منی /همه میزارن و میرن ولی تو یار دلشکستگی های منی /چه پناهی دارم، با تو حال و روزگار روبراهی دارم /چه پناهی دارم، تو که سایه ت رو سر منه چه شاهی دارم /چه پناهی دارم /چه نگاهی داری، چه علمدار رشیدی، چه سپاهی داری /چه نگاهی داری، تو دوازده ماه هر سال تو چه ماهی داری /چه نگاهی داری /یا اباعبدالله آقام آقام آقام آقام***توی رگای ما سینه زن ها می جوشه خون حسین /سرمو میدم تا بشم بی سر و سامون حسین /انا مجنون الحسین /وقتی اسم تو میاد رو لبم خودمو تو کربلا حس می کنم /تا که نزدیک تر ازاینجا به تو شم خودمو همرنگ عابس می کنم /چه امیری دارم، چه امیر بی بدیل و بی نظیری دارم /چه امیری دارم، در این خونه عجب خیر کثیری دارم /چه امیری دارم /چه صفایی داره شب جمعه کربلا حال و هوایی داره /چه صفایی داره آقا بین الحرمینت چه شبایی داره /یا اباعبدالله آقام آقام آقام آقام

همه رو پروانه پای این شمع کردی /دوباره دنیا رو دور هم جمع کردی /مثل یک رودخونه که می گیره جریان شده جاری سمتت یه رود پُر انسان /آی مردم دنیا همه بیان روضه گرفته بانی حسین /طعنه به اقیانوس ها می زنه رودخانه ی انسانی حسین /ای مظهر انسانیت، ای الگوی آزاده ها /عشقت رساند ما را به هم "حب الحسین یجمعنا"***خوش به حال هر کی که تو رو پیدا کرد /خودشو تو این رود وصل به دریا کرد /آره عاشورا رو تو به ظاهر باختی ولی دنیا فهمید چقدر انسان ساختی /حتی مسیحی آدم تو شد وقتی شد اینجا با تو روبرو /جهل بشر بست آبو روی تو اما به عالم دادی آبرو /ای آبروی عالمین، ای کشته ی راه خدا /عشقت رساند ما را به هم "حب الحسین یجمعنا"***همه ی تاریکی به سوی نور اومد /ای سلیمان برخیز سپه مور اومد /بشکاف ای موسی همه ی دل ها را، به دمی ای عیسی همه را کن احیا /ای کشته ی در معرکه حسین، ای زنده از خونت همه جهان /این انقلابی که همه ز توست به انقلاب مهدی برسان /ای حامی مستضعفان، ای گمرهان را رهنما /عشقت رساند ما را به هم "حب الحسین یجمعنا"