ایام شهادت امیرالمومنین امام علی (ع)،‌ شب بیست و سوم ماه رمضان، حسین سیب سرخی

از امان نامه قصدشان این بود که بلرزد تن زنان حرم /کور خواندند من اباالفضلم، جان عباس هست و جان حرم /از همان وقت پیش چشم خیام شدم از شرم زار و جان بر لب /باید الان وضو بسازم و بعد بروم دست بوسی زینب /السلام علیک یا سیدتی، نوکرت آمده به دیدارت /چه شده غصه می خوری خانوم، به فدای قدت علمدارت /خادم اهل بیت بودن را مادرم عاشقانه یادم داد /نوکری کردن تو را بی بی به تمام جهان نخواهم داد /شب بیست و یکم که یادت هست پدرم بوسه ها به دستم داد /گفت زینب امانت است عباس، دست های تو را به دستم‌ داد /من به قربان چشم های ترت، سر عباس نذر معجر تو /من‌ میفتم ز اسب روی زمین تا نیفتد به خاک پیکر تو /می خورم چهار هزار تیر و سنان تا که یک سنگ از تو دور شود /می دهم چشم های خود را تا چشم های غریبه کور شود /دور من هلهله شود غم نیست، دور باد از تو خنده ی اشرار /سر من‌ را عدو می شکند تا سرت نشکند سر بازار***مادرم آمده بالای تن بی دستت /از به هم ریختنت مادر من ریخت به هم /قبل از آنی که تنم زیر سم اسب رود /از تماشای تنت پیکر من ریخت به هم /صحبت از معجر زینب شده از جا برخیز /حرف معجر شده و خواهر من ریخت به هم /بی تو ناموس مرا در ملا عام برند /غیرت الله ببین دختر من ریخت به هم

واویلا علی العباس روی لب هاست، حسین تنهاست /واویلا علی العباس حرم غوغاست، حسین تنهاست /تا همین جاشم پیش زهرا روسفیدم کردی /پاشو عباشم تو باید به خیمه ها برگردی /پاشو ببین توی حرم زبون گرفته دخترم /همه تلاشم اینه که تو رو به خیمه ببرم

گاهی دلم می گیره از بس که می بینه دنیا و دو رنگیشو /اما حرم رفتم که فهمیدم دنیا هنوز داره قشنگیشو /دیدی تنهایی منو بازم دادی به من پناه /بوده بازم تموم عمر دست لطف تو تکیه گاه /با دست خالی اومدم یا عزیزالله /بی تو آشوبم اما کنار تو دلم آروم /میشه از هیئت از راه دورم حرمت معلوم /می خونم قبل هر آرزویی بِدَم المظلوم /همه ی شب جمعه ها حسین /بطلب منو کربلا حسین

و صلی الله علیها زینب /مثال مولاست سراپا زینب /خدای صبر شکیبا زینب /تا روز محشر مدد یا زینب /سر انقلابه، مظهر حجابه، الگوی ربابه، جانم عقیله /واجب السلامه،‌ حامی قیامه، ‌آخر کلامه،‌ جانم عقیله /در ضریحت شرف عرش معلی داری /آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری /مدد یا زینب،‌ مدد یا زینب***تویی اعلی و معلی زینب /زِ هر ناپاکی مُبَرا زینب /کلیم الله و مسیحا زینب /تماماً زهراست به مولا زینب / علوی مداره، فاطمی تباره، تیغ ذوالفقاره، جانم عقیله /فیض مستدامه، حیدری کلامه، حسنی مرامه، جانم عقیله /عصمت اللهی و ارث از خود زهرا داری /آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری / مدد یا زینب، مدد یا زینب***عجب سالاری، قد و بالایی /چه شور انگیز و عجب رویایی /تو دلگرمی دل زهرایی /سراپا عشقی، عجب سقایی/ نافذُ البصیرة، قمر العشیرة، شاه بی نظیره، جانم اباالفضل /یا اخ العقیلة، حافظ قبیله، عشق جبرئیله، جانم اباالفضل /نوکرت پا به جهنم نگذارد عباس /آسمان تکیه به دستان تو دارد عباس /مدد یا اباالفضل، مدد یا اباالفضل***همیشه آقا، همیشه برتر /تویی سردار و تویی سر لشگر /تو میدون فریاد زدی نام آور /انابن الزهرا، انابن الحیدر /ماه عالمینی، وارث حنینی، ناصر الحسینی، جانم اباالفضل /می زنم پیاله، مستیمون حلاله، عموی سه ساله، جانم اباالفضل /ساقی ما چه شرابی چه سبویی دارد /بنویسید رقیه چه عمویی دارد / مدد یا اباالفضل، مدد یا اباالفضل

یک رباعی داشته دیوان تو /چهار گل روییده در دامان تو /چهار قل خواندیم در قرآن تو /همسر شیری خود شیر آفرین /مثل قطره آمدی دریا شدی /خاک بودی تربت اعلا شدی /تا کنیز خانه ی زهرا شدی /خانه ات شد قبله ی عرش برین /والله اِن قطعتموا یمینی /اِنی اُحامی ابداً عن دینی /آن که حکم صبر از الله داشت /پیش چشمت سر درون چاه داشت /نیمه شب ها روضه ی کوتاه داشت /پیش چشمم خورد زهرا بر زمین /والله اِن قطعتموا یمینی /اِنی اُحامی ابداً عن دینی /وقت رفتن پیش چشم زیبنت /گفته ای عباس را ای نور عین /بر نمی گردی مدینه بی حسین /جان تو جان امام من همین /والله اِن قطعتموا یمینی /اِنی اُحامی ابداً عن دینی /بند قلب دختر زهرا گسست /تا کنار علقمه افتاد دست /با عمودی فرق عباست شکست /خورد با صورت زمین آن مه جبین***تا علمدار حرم از حال رفت /یوسف زهرا سوی گودال رفت /دست دشمن جانب خلخال رفت /حمله کردند از یسار و از یمین /یا فاطمة قومی علی الطفوف /هذا حسین طعمة السیوف /و الارض تبکی و السماء واویلاه /هذا حسین بالدماء واویلاه***روز سینه زن شد و شب گریه کرد /شمر تا خندید زینب گریه کرد /نعل می رقصید و مرکب گریه کرد /ذوالجناح آمد به خیمه شرمگین

یل شمشیر زن شیر و وزیر شه خوبان /پسر مظهر یزدان که بودی صاحب طبل و علم و بیرق و سیف و حشم و بار غمت بر لب او ماه بنی هاشم و عباس علمدار /سپه دار و جهانگیر و جهانبخش شده نائب و سقا /شه باوفا اباالفضل، صاحب لوا اباالفضل /معدن سخا اباالفضل، نور هل اتی اباالفضل***دید که اندر حرم خسرو خوبان شده بس ناله و افغان /پر از شیون و طفلان همشان سینه زنان، نوحه کنان، موی پریشان /سوی عباس شتابان که عمو جان چه شود جرعه آبی برسانی به لب سوختگان /کز عطش آتش بگرفته گلوی ما /شه باوفا اباالفضل، صاحب لوا اباالفضل /معدن سخا اباالفضل، نور هل اتی اباالفضل