ولادت حضرت اباالفضل (ع) 95 - محمدحسین پویانفر

مدح - بریزید به پایش گهر ناب، که آمد پسر حضرت ارباب همان ماه که مهتاب زند بوسه به پایش عَلمِ نور لوایش، نفسِ غیرت و ایثار صدایش به هوایش دل ما پر زند و مرحله در مرحله ساغر زند و نعره حیدر زند و مست شود مست، که امشب شب شوق است دلم در تب شوق است، درخشنده عجب کوکب شوق است لبالب دو سه پیمانه کن ای ساقی پیمانه، که مستانه کشم نعره به تکرار ابالفضل کنون رخصت از او می طلبم تا بنویسم ز مقامش ز مرامش ز قیامش که همه عاشق و شیدایی اویند که در حیرت والایی اویند و محتاج دم گرم مسیحایی اویند که او نور امید است و نوید است زمین در ادب و عشق ندیده ست مثالش به جلالش به خصالش صلوات همه تقدیم کمالش نرسد زخم ز چشمی به جمالش غضبش تیغ یدالله نگاهش اسدالله به غیرت ولی الله تمام است به او حسن و ملاحت ...

سرود - ساقی ساقی ساقی خرابم کن از می مشتاقی ساقی ساقی ساقی آقا شمع محفل عشاقی ساقی ساقی ساقی تو درخشندگی آفاقی ساقی ساقی ساقی همه فانی اند ولی تو باقی ای باب حاجات عالم درد ما و دوای تو روز محشر که جا دستات باله رو شونه های تو کاش باشم پری آقا از پرای تو دوای دل مبتلا یا اباالفضل سقای کربلا دلیل جنون عاشقا صورت تو جلوه ی خدا منو بطلب به کربلا روز ازل چون زدند قرعه ی مردی قرعه درآمد به نام حضرت عباس مدیونم مدیونم که تو لیلایی و من مجنونم مجنونم مجنونم تا ابد از ادبت می خونم می خونم که سگ دم در میخونم ای جونم ای جونم تا قیامت پای تو می مونم

سرود - جز تو کیه نور عین فزت بحب الحسین مستِ می ناب شدم ، دوباره بی تاب شدم امشب اون شبیه که صاحب ارباب شدم تو که اربابی منم غلامت شب و روز آقا می دم سلامت تو که می دونی چقدر می خوامت من غلام بن غلامم تو کریم بن کریمی تو تموم زندگیمی تو رفیقم از قدیمی تو که والایی تو که دریایی تو که مولایی مستم با ولای حیدر هستم خاک پای حیدر جون عالمی فدای آقازاده های حیدر تو بخت و اقبال بده روزی هر سال بده فطرس پر سوخته ام به من پر و بال بده با تو ندارم غمی شادم که اربابمی تو که دلبند ارض و سمایی تو که فرزند شیر خدایی تو خداوند عشق و وفایی من اسیر بن ایرم تو امیر بن امیری صاحب خیر کثیری تو امیر بی نظیری ...