30 صفر شهادت امام رضا(ع)، سید رضا نریمانی (آلبوم)

خسته ی خسته ام ای یار چه باید بکنم رفتم از یاد تو انگار! چه باید بکنم این دو ماه از کف من رفت و‌ نکردم کاری وای از غفلت بسیار چه باید بکنم اهل دل با تو شب خویش سحر می کردند منِ محروم ز دیدار چه باید بکنم با همه خوب شدم با تو ولی بد بودم چشم‌ من بود به اغیار چه باید بکنم هرچه گفتی تو به من‌ گوش ندادم العفو شدم امروز گنهکار چه باید بکنم مثل هر بار زدم زیر قرارم با تو تو بگو تا که من این بار چه باید بکنم نروم کرب و بلا خاک به سر خواهم شد تا روم محضر دلدار چه باید بکنم در این حرم چیزی ندیدم غیرِ زیبایی کم نیست در صحنت نفس های مسیحایی هر کس به دیدار تو آمد کربلایی شد اینگونه خواهی کرد از مهمان پذیرایی از کودکی با پنجره فولاد مانوسم وقت گرفتاری نخواهم رفت هر جایی از آب سقاخانه هر کس خورده، می فهمد زمزم ندارد این چنین آب گوارایی وقتی که نام مادرت را می بَرَد زائر در صحن غوغا می شود آن هم چه غوغایی وقتی برای دستگیری می رسی از راه صحرای محشر تازه خواهد شد تماشایی حاجات سائل را نگفته می دهی، یعنی در دست و دلبازی نداری هیچ همتایی چشم انتظارت می نشینم در صف محشر بی شک به دیدار منِ سرمست، می آیی شاعر: احسان نرگسی رضاپور

السلام علیک یا مولا علی موسی بن الرضا دل پریشونم رسیده تا گوهر شاده اینجای دریای رحمته اینجا سراسر نور و برکته برای ما تجدید بیعته با اجداده آقا اگه نیام حرم، کجا برم، کجا برم زیارت دوای درده، چه مرقدی، چه گنبدی شده دوباره مشهدی، چقد دلم هواتو کرده اومدم منم مث این همه گدا رو لب منه، ذکر یا امام رضا السلطان علی موسی الرضا هر کس جا موند از اربعین داره میره سمت سلطان دین عاشقان این آقا رو ببین توی این جاده از اون پیر عصا به دست تا جوانی که کوله بار بست هر کسی با حال و روز هست راه افتاده الان همه تو مشهدند همه با حاجت اومدند تو خونه ی امیدشونی برا تموم زائرا تا آخرین نفس آقا تویی که تا ابد میمونی خیره شد چشا سمت گنبد طلا زائرات همه میگن یا امام رضا(ع) اومدم منم مث این همه گدا رو لب منه، ذکر یا امام رضا السلطان علی موسی الرضا *** راحت روح و جان من حرم تو کهف امان من شور و شکوه جاودان من ای سلطان من ای مصباح الهدی من ماه منو شمس الضحی من حرم تو شد کربلای من آقاجانم شمس الشموس عالمه اگه که دورم از حسین از پیش تو جایی نمیرم میام به مشهد الرضا با اشک چشم زائرا من از تو کربلا میگیرم من قدم قدم میرم سمت کربلا زیر لب میگم جانم یا امام رضا اومدم منم مث این همه گدا رو لب منه، ذکر یا امام رضا السلطان علی موسی الرضا

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند ذکر ارباب همشان همگی بی تابند

کی می دونه چقد دلم پریشونه کی به جز تو غم دلم رو میدونه کی می دونه گدا از آقا چی میخواد کی غیر تو به دیدن گدا میاد ضامن آهو یعنی من از یه آهو کمترم به تو میزنم رو، رومو زمین نزن کجا برم به تو میزنم رو، خونه ی امید منه حرم ضامن آهو آقام آقام آقام امام رضا *** دم باب الجواد گدایی میکنم تا گدای توام، آقایی میکنم تویی شاه و تموم شاهان نوکرت شاه و گدا نشسته برابرت حضرت سلطان شاهیی و من گدایی دربات یا امام رضا جان کریمیو، بهت بدهکارم یا امام رضا جان کی میدونه چه قد دوست دارم ضامن آهو آقام آقام آقام امام رضا *** یه روزی از همین روزا خبر میدن برای من یه حمد و سوره سر میدن جنازمو به روی شونه میبرن تن منو به خاک تیره میسپارن خاکو نریزید الانه که یه همنفس میخوام کفنو نبندید کیه رفیق این تنهاییام لحدو نزارید، آخه امام رضا گفته میام ضامن آهو یعنی من از یه آهو کمترم به تو میزنم رو، رومو زمین نزن کجا برم به تو میزنم رو، خونه ی امید منه حرم ضامن آهو آقام آقام آقام امام رضا

یا امام رضا دوباره اومدم من فقط پیش شما زانو زدم میدونم خودم که چیزی ندارم ولی من گدایی رو خوب بلدم گم میشم بین حریم حرمت پر میگیرم از نسیم حرمت منو خوب میشناسی آقا که منم از گداهای قدیم حرمت رأفت تو رشته ی نجاتمه عشق تو بهونه ی حیاتمه هر کجای حرمت رو میبینم همه یاد آور خاطراتمه دل شکسته ها دارن نشونیتو نشون مرقد آسمونیتو هر کی یه بار بیاد به دیدنت حتما حس میکنه مهربونیتو یه دفعه ام نشد کسی رو رد کنی تو جواب بدی ما، بد کنی شفا دادن که برا تو چیزی نیست مرده زنده میشه تو مدد کنی سنگ دیوار تو تکیه گاهمه هر چی تو بخوای همون صلاحمه جایی رو جز حرمت نمیشناسم حرمی که آخرین پناهمه حرم تو بهتر از فرشته ها بین اون کتیبه ها، نوشته ها به کبوترای روی گنبدت غبطه می خورن همه فرشته ها میدونی غصه قلب من چیه معنی غریب تو وطن چیه اگه تو غریبی یا امام رضا پس خودت بگو امام حسن چیه نمیگم صحن و رواقم نداره یا شبستون و اتاقم نداره من فقط اینو میگم که این آقا روی قبرش یه چراغم نداره نمیگم که اونجا سقاخونه نیست؟ برای کفترا آشیونه نیست ولی دور قبرشم اجازه دو سه قطره اشک بی بهونه نیست نمیگم نداره راه و جاده هم نداره زائرای پیاده هم نداره یه سنگ قبر ساده هم گنبدش به غیر از آسمون نبود دنیا با این آقا مهربون نبود اون کریم بود، من سوالم اینکه حق اون یه دونه سایبون نبود

اولین باری که اومدم حرم چشم من خیره به یه گنبد شد اولین باری که اومدم حرم عشق تو، توی دلم بی حد شد اولین باری که اومدم حرم فکر و ذکر من فقط مشهد شد چه غوغایی بود حوض و فواره ها رویایی بود چه غوغایی بود همه ی حرم تماشایی بود من با چشمام دیدم که تموم چشما دریایی بود شراب خوردمو جام ناب خوردمو با کاسه طلائی ها آب خوردمو گلاب خوردمو بی حساب خوردمو کوثر توی صحن انقلاب خوردمو السطان یا اباالحسن *** اونی که هنوز نرفته مشهد با نگاه به جاده عاشق میشه هرکی رو به گنبدت وا میسته، با سلام ساده عاشق میشه اینم از خاصیت اونجاس که، هرکی بی اراده عاشق میشه من با تو مأنوسم، همیشه تو حسرت پابوسم من با تو مأنوسم، توی آتیش غمت ققنوسم من با تو مأنوسم، عاشق زیارت مخصوصم سلام یا رضا، بامرام رضا سایَت رو سرم، مستدام یارضا دعام یارضا، رولبام یارضا کبوتر گنبد طلام یارضا السطان یا اباالحسن *** منه عاشقو منه دلداده، پام اسیر پنجره فولاده دل عاشق منه دلداده، سنگ فرش صحن گوهرشاده خوش به حال همه ایرونی ها که خدا امام رضا رو داده تو فقط سلطانی جان همه عالم تو جانانی تو فقط سلطانی تو ولی نعمت این ایرانی تو فقط سلطانی آخ چه گلدسته و چه ایوانی هوای منی، دلربایی منی دوایی دل بی نوای منی دعای منی، گریه های منی مریض تو هستم، شفای منی

شراب خوردمو، جام ناب خوردمو باکاسه طلائی ها آب خوردمو گلاب خوردمو بی حساب خوردمو کوثر توی صحن انقلاب خوردمو سلام یا رضا، بامرام یا رضا سایَت رو سرم مستدام یا رضا دعام یا رضا، رولبام یا رضا کبوتر گنبد طلام یا رضا هوای منی، دلربای منی دوای دل بی نوای منی دعای منی، گریه های منی مریض تو هستم، شفای منی