وفات حضرت زینب (س)، مهدی رسولی

دوباره بغل کردم این پیرهنو، دارم خاطراتت رو بو می کنم/به وقتش نشد مانعش شم ولی حالا زخم هاتو رفو می کنم/می دونی یه وقتایی حس می کنم دلم اون روزای قدیمو می خواد/تو باشی، پدر باشه، مادر باشه، دلم روزای بچگی مو می خواد/هنوز یادت هست اون روز مادرم، همه کاری کردم بمونه نشد/تا حالا به هیچکی نگفتم ولی دیگه بعدش اون خونه، خونه نشد /تو سرمای روزای بی مادری دلم گرم بود که برادر دارم /دلم گرم بود وقت دلتنگیام سرم رو روی شونه هاش میذارم /دم عصر اون روزو یادت میاد چقدر بی کَس و یار و یاور شدم /نگفتم دلم خیلی شور می زنه، دیدی آخرش بی برادر شدم /همون جایی که صورتت آشنا با اون غربت تنگ گودال شد /تو اون گیر و دار شلوغی حسین، با جسمت غرورم لگدمال شد /نمی دیدمت اما تو ازدحام صدای "بُنَیَّ" به گوشم رسید /یه حسی مثل بچگی هام بازم منو سمت آغوش مادر کشید /دوباره همه پیش هم بودیم و تو بودی و من بودم و مادرم /ولی این دفعه جای گل بوسه هاش چقدر می زدم من به روی سرم***او می دوید و من می دویدم /او می نشست و من می نشستم /او می کشید و من می کشیدم /او می برید و من می بریدم

بغض غریبی توی صدامه /اشکای روضه ت رو گونه هامه /پیراهن تو رو سینه ی من /بعد از تو روزام همرنگ شامه /گهواره دیدم اشکام در اومد /شیرخواره دیدم، اشکم در اومد /بعد از رقیه هر جا برادر گوشواره دیدم اشکم در اومد /امون ای دل، روضه های کربلا یادم نمیره /امون ای دل، بعد یک سال گریه زینب داره میره /امون ای دل،‌ کو اباالفضل زیر تابوتم رو بگیره /وای عزیز برادر، غریب مادر، برات بمیره، الهی خواهر***چشمام به راه‌ تا که بیایی /می میرم آخر از این جدایی /در اوج غربت، کنج خرابه /سالار زینب پس کی می آیی /دیدی که دنیا با ما چه ها کرد /قد مرا از داغت دو تا کرد /ترسم همین بود با تو نباشم /آخر تو رو از خواهر جدا کرد /امون ای دل، این یه سالو روضه خوندم برا تو هر شب /امون ای دل، ‌کی می دونه توی مقتل چی دیده زینب /امون ای دل، جسم پاکت افتاده زیر سُم مرکب /امون ای دل، روی غربت غصه هامون بی حسابه /امون ای دل، روی دست و پای من رد طنابه /امون ای دل، آخه جای خواهرت مجلس شرابه /حسین امون ای دل ای دل ای دل

نتونستم یه سال و نیم هم داغ تو رو من دووم بیارم /روز و شب هام طی شدن اما مثل بارون دل بی قرارم /گریه کردم پا به پای گریه های سکینه رباب /گریه کردم پای داغ ای اخا با دل کباب /سالارم، بیا دیگه رفتنی ام برادرم /این دم آخری بیا بالا سرم /چشم انتظارم که بیایی با مادرم /سالارم حسین حسین حسین حسین***می گیرم گُر یه سال و نیمه با آتش توی خیمه ها من /جگرم خون میشه می گیرم دم روضه ی کرب و بلا من /گریه کردم پا به پای روضه ی تو با ناله و آه /گریه کردم وقتی بودی غرق خون بین قتلگاه /سالارم، داداش باید بیایی کنار خواهرت /آخه بودم تا لحظه های آخرت /با مادرم تو قتلگاه بالا سرت /سالارم حسین حسین حسین حسین***به دلم داغ کربلا و داغ کوچه های کوفه مونده /یاد شام و بزم جسارت به خدا که قلبمو شکونده /گریه کردم وقتی رفتیم دست بسته تو کوچه ها /گریه کردم وقتی دادن صدقه زن های شامیا /سالارم، تو رفتی و بعد تو من اسیر شدم /نمی شناسی، برادرم ببین که من چه پیر شدم /تو سر به نِی شدی که سر به زیر شدم /سالارم حسین حسین حسین حسین

زمین گریه می کنه /زمان سینه می زنه /اقامه سینه می زنه /اذان گریه می کنه /صغیر سینه می زنه /کبیر گریه می کنه /پسر سینه می زنه /پدر گریه می کنه /منم برات سینه می زنم /منم برات گریه می کنم /با بچه هات سینه می زنم /با نوکرات گریه می کنم